1. سوگند به اسبان دوندهاى كه نفسنفس مىزنند،
2. سوگند به اسبانى كه به سُم از سنگ آتش مىجهانند،
3. و سوگند به اسبانى كه بامدادان هجوم آورند،
4. و در آنجا غبار برانگيزند،
5. و در آنجا همه را در ميان گيرند،
6. كه: آدمى پروردگار خود را سپاس نمىگويد،
7. و او خود بر اين گواه است،
8. او مال را فراوان دوست دارد.
9. آيا نمىداند كه چون آنچه در گورهاست زنده گردد،
10. و آنچه در دلها نهان است آشكار شود،
11. پروردگارشان در آن روز از حالشان آگاه است؟