V Fəsil: Hz. İsa (ə.s)-ın Ilah Olduğuna Inananların Cənnətə Gedəcəkləri Yanılması

Əsil Iman Sahibləri Çətinliklərlə Imtahan Olunarlar

12. yüzyıla ait Fransa'nın Tarascon bölgesindeki St. Gabriel kilisesi

Hazırda dünyada təslis inancını müdafiə edən bir çox xristian, heç bir istisna etmədən, mütləq cənnətə gedəcəkləri fikrinə inanırlar. Bu yanlış inanca görə, cənnətə layiq olmaq üçün (haşa) hz. İsa (ə.s)-ın ilah olduğuna inanmaq kifayətdir. Əlbəttə ki, bu yanlış düşüncə həqiqi İsəvilikdə mövcud olmayan, kilsənin sonradan müəyyənləşdirdiyi inanclardan biridir. Lakin kilsənin sanksiyaları və təzyiqindən ötrü xristianlar bu yanlış inanca mütləq inanmalı olduqlarını düşünürlər. Xristianlar bu yolla, hz. İsa (ə.s)-ın bütün günahların kəffarəsi üçün çarmıxa çəkildiyinə, papalar və rahiblərin günahları bağışlaya bildiklərinə inanarlar. Bütün bunların özlərini xilas etdiyi və mütləq cənnətə gedəcəkləri yanılmasına qapılarlar. Həmin bu xristianlara görə axirətdə hər hansı cəza veriləcəksə, bu cəza təkcə hz. İsa (ə.s)-ı ilah kimi qəbul etməyənlərə veriləcək (Allahı tənzih edirik).

Aşağıdakı sözlərimiz, bu böyük yanlışlığa qapılmış xristianlara aiddir. Bu inanca sahib xristian qardaşlarımıza bu sualları yönəldirik:

◉ O zaman imtahan niyə var? Niyə insanlar imtahan olunur?

◉ Niyə çətinliklər, fəlakətlər, ateizm, kommunizm, sevgisizlik, qırğınlar, müharibələr, zəlzələlər, qasırğalar və ölümlər yaradılır?

◉ Niyə haramlar və halallar var?

◉ Yaxşılıq və pislik nəyə görədir?

◉ Dünyanın məqsədi, yemək yeyib oturmaq və "hz. İsa (ə.s) ilahdır" deyib ölümü gözləməkdirmi?

◉ Allah rizası üçün səy göstərmək, çətinlik çəkmək, nəfsi üstələmək, çətinliklər, xəstəliklər və fəlakətlər qarşısında səbir göstərmək bu inancın harasındadır?

◉ Madam ki, cənnətə getmək bu qədər asandır, o zaman vəfa, fədakarlıq, haqqından vaz keçmə, incə düşüncə, dostluq, himayədarlıq kimi gözəl xüsusiyyətləri tətbiq etməyə nə ehtiyac var?

◉ Ateizm, dinsizlik, kommunizm kimi olduqca təhlükəli cərəyanlarla mübarizə aparmaq bu inancın harasındadır?

◉ Belə bir inancda ibadətlər vardırmı?

◉ Belə bir inancda Allah rizasını qazanmaq üçün səy göstərmək vardırmı?

Əlbəttə ki, Allah belə bir din yaratmaz.

Yer üzündəki yaradılışın bir səbəbi və Allahın bir qanunu var. Uca Allah bu səbəbi bir Quran ayəsində belə bildirmişdir:

İncildə də xristianların həmişə ümid içində, səy göstərməli olduqları bildirilir:

Ümidinizdən doğan tam zəmanətə qovuşmanız üçün, hər birinizin sona qədər eyni səyi göstərməsini arzu edirik. Tənbəl olmamağınızı, vəd edilənləri iman və səbirlə miras alanların nümunəsinə uyğun gəlməyinizi istəyirik. (İbranilere Mektup, 6:11-12)

Elə isə əziz qardaşlarım... qurtuluşunuzu nəticəyə aparmaq üçün daha çox səy göstərin. (Pavlus'tan Filipililere Mektup, 2:12)

Məhz bundan ötrü də, hər cür səyi göstərərək imanınıza fəziləti, fəzilətinizə biliyi, biliyinizə təmkininizi, təmkininizə səbat gücünü, səbat gücünüzə Allah yoluna bağlılığı, bu bağlılığınıza qardaş sevgisini, qardaş sevginizə isə sevgini qatın. (Petrus'un 2. Mektubu 1:5-7)

"Allahın hökmranlığına [cənnətə], bir çox çətinlikdən keçərək girməliyik" deyirdilər. (Elçilerin İşleri, 14:22)

Yaradılış məqsədimiz imtahan verməkdir. Bu imtahan, Allah üçün yaşayan insanlarla, imansızları bir-birindən ayırd edəcək. Ayədə bildirildiyi kimi əməl baxımından hər insan imtahana çəkiləcək və bu imtahandan uğurla keçən cənnəti qazanacaq.

İncildə də dünyadakı çətinliklərin hikməti belə bildirilib:

Baxın bu əzablar, Allahın istəyi ilə çəkdiyiniz bu əzablar [Allahın imtahanı olaraq qarşılaşdığınız çətinliklər] sizdə necə də böyük ciddilik, təmizlənmək üçün necə də böyük istək yaratdı!... (Pavlus'tan Korintlilere 2. Mektup, 7:11)

Dünyadakı imtahan çətinliklərlə doludur. Məhz bundan ötrü də, peyğəmbərlər həmişə çətinlik çəkiblər. Bunun üçün də, ölümlə təhdid edilib, yurdlarından sürgün edilib və haqsız yerə həbs olunublar. Allah rizası üçün təbliğ edən, Allahın varlığından danışan, hazırda dünyanı əhatə etmiş bütün dinsiz cərəyanlara qarşı cəbhə alan hər insan bənzər çətinliklərlə üzləşər. Allaha iman gətirən, Onun gücündən və böyüklüyündən bəhs edən hər kəs bu imtahanın çətinliklərini yaşayar. Beləliklə də, Allaha qarşı səmimiyyətini göstərmiş olar. Çətinliklərə baxmayaraq, Allahı sevmək və ibadətləri yerinə yetirməkdə qətiyyətli olmaq bir insanı əsil dindar edər. Allaha qarşı səmimiyyət və sevgi, bu çətinliklər qarşısında göstərilən səbatlıq və qətiyyətlə sübut edilər. Dolayısilə iman üçün ölçü, Allah üçün çətinliklərə sinə gərmək, mühit və şərtlər nə olursa olsun, ibadətdən güzəşt getməmək və dünya üçün deyil, Allah üçün yaşamaqdır.

Allah üçün yaşayan bir insan bu dünyada rahatlıq tapmaq ardınca qaçmaz. Tam əksinə çətinliklərlə üzləşəcəyini bilər. Çətinliklər və sınaqlarla imtahan olunacağını da bilər. Allaha qarşı səmimiyyətini belə göstərəcəyinə inanmışdır. Bu, Allahın Quranda açıqca bildirdiyi bir həqiqətdir:

Hz. İsa (ə.s), bir peyğəmbər və təbliğçi olmasından ötrü, Allaha iman gətirməyə dəvət etdiyi üçün çətinliklərlə üzləşib. Bu həqiqət də bizə, İncildəki bir çox ayə ilə bildirilir:

Həmin an Ruh, İsanı səhraya göndərdi. İsa səhrada qaldığı qırx gün müddətində şeytan tərəfindən sınandı. Vəhşi heyvanlar arasında idi, mələklərsə ona xidmət edirdi. (Markos, 1: 12-13)

Necə ki, o çıxıb getdi, hadisə ilə əlaqədar xəbəri hər tərəfə yaymağa başladı. Belə ki, İsa artıq heç bir şəhərə açıqca girə bilməz oldu. Təkcə çöldə, tənha yerlərdə qalırdı. Eləcə də, xalq hər yerdən onun yanına axışıb gəlirdi. (Markos, 1: 45)

İsa bundan sonra evə getdi. Yenə elə böyük insan kütləsi toplandı ki, İsayla tələbələri yemək belə yeyə bilmədilər. Yaxınları bunu eşitdikdə, "ağlını itirib" deyərək onu aparmağa gəldilər. Yerusəlimdən gələn din alimləri isə, "baalzevul onun içinə girmiş" və "cinləri, cinlərin öndərinin gücüylə qovur" deyirdilər. (Markos, 3: 20-22)

Bu Məryəmin oğlu, Yaqub, Yose, Yəhuda və Simonun qardaşı olan dülgər deyildirmi? Bacıları burada, aramızda yaşamırmı? Həmçinin onu rədd etdilər. İsa da onlara: "Bir peyğəmbər, öz məmləkətindən, qohum ətrafından və öz evindən başqa yerdə xor görülməz" dedi. (Markos, 6: 3-4)

"Bəşər oğlu, baş kahinlərin və din alimlərinin əlinə təslim ediləcək. Onlar da onu ölüm cəzasına məhkum edəcək və digər millətlərə təslim edəcəklər. Onunla lağ edəcək... (Markos, 10: 33-34)

Pasxa və mayasız çörək bayramına iki gün qalmışdı. Baş kahinlərlə din alimləri İsanı hiylə qurmaqla tutub öldürməyin bir yolunu axtarırdılar. Belə ki, onlar: "Bayramda olmasın, yoxsa xalq arasında qarışıqlıq çıxar" deyirdilər. (Markos, 14: 1-2)

Baş kahinlər və ali təşkilatın digər üzvləri, İsanı ölüm cəzasına məhkum etmək məqsədiylə, əleyhində çıxış edəcək şahid axtarır, lakin tapa bilmirdilər. Bir çox insan onun əleyhində yalan yerə şahidlik etdisə də, şahidlikləri bir-birini tutmadı. (Markos, 14: 55-56)

İsa onların pis niyyətlərini bildiyinə görə: “Ey ikiüzlülər!, Məni niyə sınayırsınız?” dedi. (Matta, 22: 18-19)

Bu vaxt baş kahinlərlə xalqın öndə gedənləri, Kayafa adlı baş kahinin sarayında toplandılar. İsanı hiyləgərliklə tutub öldürmək üçün tələ qurdular. (Matta 26: 3-4)

Gerçekten, Allah, Kendisi'ne şirk koşulmasını bağışlamaz. Bunun dışında kalanı ise, dilediğini bağışlar. Kim Allah'a şirk koşarsa, doğrusu büyük bir günahla iftira etmiş olur. (Nisa Suresi, 48)

Həmçinin İncildə, Allah üçün çətinliklərə sinə gərən həvarilərin vəziyyətindən də xəbər verilir:

İsa: "Sizə doğrusunu söyləyim. [Allah rizası üçün] mənim və müjdənin [Allahın əmrlərinin] uğruna evini, qardaşlarını, ata və ya anasını, övladlarını və ya torpaqlarını tərk edərək indi, bu dövrdə çəkəcəyi zülmlərlə birlikdə yüz qat daha çox evə, qardaşa, anaya, övlada, torpağa və gələcək dövrdə əbədi həyata qovuşmayacaq heç kəs yoxdur. Necə ki, birincilərin bir çoxu sonuncu, sonuncuların bir çoxu da birinci olacaq". (Markos, 10:29-31)

O [hz. İsa (ə.s)] belə dedi: "[Allah rizası üçün] mənim adım uğruna evlərini, qardaşlarını, ata və ya anasını, övladlarını və ya torpaqlarını tərk edən hər kəs, bunların yüz qatını əldə edəcək və əbədi həyatı miras alacaq. Necə ki, birincilərin bir çoxu sonuncu, sonuncuların bir çoxu da birinci olacaq". (Matta, 19:29-30)

Bunun üçün, Allahın istəyindən ötrü əzab çəkənlər, yaxşılıq edərək canlarını etibarlı Yaradana əmanət etsinlər. (Petrus'un 1. Mektubu, 4:19)

O [hz. İsa (ə.s)] belə dedi: "Lakin siz özünüzə diqqət yetirin! İnsanlar sizi məhkəmələrə verəcək... [və] döyəcəklər. Məndən ötrü [Allah rizası üçün mənə itaət etdiyinizdən ötrü] qubernatorların, kralların önünə çıxarılacaq, beləliklə də, onlara şahidlik edəcəksiniz. Necə ki, əvvəla müjdə [Allahın əmrləri] bütün millətlərə eşitdirilməlidir. Sizi tutub məhkəməyə verdikləri vaxt: “Nə söyləyəcəyik?' deyə əvvəlcədən narahat olmayın. Həmin anda sizə nə vəhy olunsa onu söyləyin. Çünki danışan siz deyil, Allah olacaq. Qardaş qardaşı, ata övladını ölümə təslim edəcək. Övladlar ata-analarına baş qaldırıb onları öldürdəcək. Mənim adımdan ötrü [Allah rizası üçün mənə itaət etdiyinizdən ötrü] hər kəs sizdən nifrət edəcək. Lakin sonuna qədər qətiyyət göstərən xilas olacaq". (Markos, 13:9-13)

Lakin bütün bu hadisələrdən əvvəl sizi tutub zülm verəcəklər. Sizi... zindana atacaqlar. Mənim adımdan ötrü kralların, qubernatorların önünə çıxarılacaqsınız... Ata-ananız, qardaşlarınız, qohum və dostlarınız belə sizi satacaq və bəzilərinizi öldürdəcəklər. Mənim adımdan ötrü [Allah rizası üçün mənə itaət etdiyinizdən ötrü] hər kəs sizdən nifrət edəcək. Necə ki, başınızdakı saçlardan bir tel belə yox olmayacaq. Qətiyyət göstərməklə canlarınızı qazanacaqsınız". (Luka, 21:12-19)

...O gün Yerusəlimdəki kilsəyə qarşı dəhşətli təzyiq dövrü başladı... Saul isə iman gətirən xalqı qırmağa başladı. Ev-ev gəzərək, qadın-kişi demədən iman gətirənləri bayıra sürükləyir və həbs edirdi. Bunun nəticəsində dağılan iman sahibləri, getdikləri hər yerdə Allah sözünü müjdələyirdilər. (Elçilerin İşleri, 8:1-4)

...[Peyğəmbərlər] iman sayəsində ölkələr ələ keçərdilər, ədaləti təmin etdilər, vəd edilənlərə qovuşdular, aslanların ağzını qapadılar. Qızğın odu söndürdülər, qılıncın ağzından qaçıb xilas oldular. Zəif düşdükdə qüvvətləndilər, müharibədə gücləndilər, yadelli orduları darmadağın etdilər... Başqaları isə, sərbəst buraxılmağı rədd edərək dirilib [axirətdə] daha yaxşı həyata qovuşmaq ümidi ilə işgəncələrə səbir etdilər. Digərlərinə isə, lağ edilərək qamçı vuruldu, hətta zəncirə vurulub həbs edildilər. Daşlandılar, mişarla biçildilər, qılıncdan keçirilib öldürüldülər. Qoyun və keçi dərisi ilə gəzdilər, yoxsulluq çəkdilər, çətinliklərlə qarşılaşdılar, təzyiq gördülər. Dünya onlara layiq deyildi. Həmişə səhralarda, dağlarda, mağaralarda, yeraltı oyuqlarda gəzdilər. (İbranilere Mektup, 11:33-38)

O [hz. İsa (ə.s)] belə dedi: "Bunları sizə, səndələyib düşməyəsiniz deyə söylədim... Bəli, elə bir saat gəlir ki, sizi öldürən hər kəs Allaha xidmət etdiyini zənn edəcək. Bunları, Allahı və məni tanımadıqları üçün edəcəklər. Bunları sizə indidən bildirirəm. Belə ki, vaxtı gəldikdə bunları sizə söylədiyimi xatırlayasınız..." (Yuhanna, 16:1-4)

(Mövzuyla əlaqədar digər bütün İncil sözləri üçün baxın: “İncildən gözəl sözlər, 17-ci bölüm”, Harun Yəhya)

İncil və Quranın bizə bildirdiyi budur: İman gətirənlər, sırf iman etdikləri, Allah yolundan getdikləri və təbliğ etdikləri üçün;

◉ Öldürülürlər

◉ Sürgün edilirlər

◉ İncidici sözlər eşidirlər

◉ Məhkəmə qarşısına çıxarılırlar

◉ Həbs edilirlər

◉ Döyülürlər, işgəncəyə məruz qalırlar

◉ Qamçılanırlar, zəncirə vurulurlar

◉ Yalançı şahidlər tərəfindən günahlandırılırlar

◉ Yoxsulluq içində yaşayırlar

◉ Dəliliklə günahlandırılırlar

◉ Ailələri tərəfindən qəbul edilmir, hətta ailələri tərəfindən öldürülürlər

◉ Dağlarda, mağaralarda, yeraltı oyuqlarda yaşayırlar

◉ Nifrətlə qarşılanırlar

◉ Əzab çəkirlər

Bunlar, İncilə görə əsil mömin xüsusiyyətləridir. Peyğəmbərlər və səmimi iman sahibləri belə yaşayıblar. İmtahan veriblər, çətinlik çəkiblər. Bunlar, yalnız Allaha iman gətirdikləri və dindən güzəştə getmədikləri üçün başlarına gəlmişdir. Deməli, əsil mömin, Allah üçün çətinliklərə sinə gərən və imtahanı çətin olan insandır.

Biz bütün peyğəmbərləri buna görə sevərik. Həvariləri və səhabələri buna görə sevərik. Onlar imandakı dərinliklərini, Allah sevgilərini, Allah rizası üçün yaşamağı və dünyanı deyil, axirəti istədiklərini göstəriblər. Məhz buna görə də, onlara, cənnətin ən gözəl köşklərində ruzi verilir.

Əsil iman budur. Bu, Allahın üç İlahi kitabda da bildirdiyi və peyğəmbərlərin həyatlarıyla sübut edilmiş bir həqiqətdir. Əsil iman, evdə oturub yalnız Allahı sevirəm söyləmək deyildir. Allahı sevdiyini iddia edənlər, imanın əsil mahiyyətini bilməlidirlər.

"Hz. İsa (ə.s)-ın Ilah Olduğuna Inansanız, Cənnətə Gedərsiniz" Məntiqi Böyük Təhlükədir

Hazırda yevangelistlərin və təslisi müdafiə edən digər xristian məzhəblərinin böyük hissəsinin axirət anlayışı olduqca yanlışdır. Belə bir inanca görə, Allah üçün elmi mübarizə aparmağa ehtiyac yoxdur. Ateizm, darvinizm və kommunizm kimi dinsiz cərəyanlarla mübarizə aparmağa ehtiyac yoxdur. Belə bir inanca görə, ibadətə də ehtiyac yoxdur. İnsan onsuz da öz inancına görə Allahın rizasını çoxdan qazandığını düşünər. Həftədə bir dəfə kilsəyə getməsi kifayətdir. Bəziləri bunu belə zəruri hesab etmir. Belə bir inanca görə, Allah üçün çətinlik çəkmək deyə bir şey yoxdur. Həmin bu inanca sahib insan, onsuz da çətinliklə qarşılaşacağı mühitlərə və mövzulara daxil olmaz. Belə bir mühitdə insan nəfsi ilə zidd düşən, nəfsin istəyinə yox deməli və onu yetişdirməsi lazəm gələn, Allah üçün fədakarlıq etməsini tələb edən, Allah üçün səbir, vəfa, qətiyyət və əzmkarlıq kimi təməl iman xüsusiyyətlərini göstərməli olduğu demək olar ki, heç bir hadisə yoxdur. İnsan, dünyada dünyanı yaşayar; nəfsinə, ailəsinə, həyatına tərs gələn heç bir şeylə qarşılaşmaz; zülm etsə də, günah işləsə də cənnətlik olduğunu düşünər. Çünki hz. İsa (ə.s)-ın ilah olduğuna inanır. Belə bir din anlayışında da bu kafi görülər.

Əlbəttə ki, burada bəzi xristianlar istisna edilməlidir. Təbiidir ki, bütün xristianlar bu inanca sahib deyil. Burada, təslis iddiasını müdafiə edən və yanlış cənnət anlayışına sahib olan bəzi xristianların vəziyyəti təsvir olunur.

Belə səhv bir din anlayışında ədalət sistemi yoxdur. Zülm edənlə Allah üçün yaxşılıq edən arasında hər hansı ayrı-seçkilik olmaz. Çünki insanlar arasındakı yeganə ayrı-seçkilik təslis inancını qəbul edib-etməməyə əsaslanıb. Bir insan həyatı boyu Allah üçün əziyyət çəksə, yaxşılıq etsə, bütün həyatı Allah üçün fədakarlıqlarla keçsə də, təslis inancını rədd etdiyi vaxt, bu inanca görə cəhənnəmə gedəcək.

Səmimi xristian qardaşlarımıza dəvətimiz budur:

Hər haqq dinə zaman keçdikcə bidətlər daxil edilmişdir. Hər haqq dini təhrif etməyə çalışmış müxtəlif mərkəzlər olmuşdur. Xristianlığa da həmin bu bidətləri əsil dindarlar daxil etməyib. Dolayısilə bunlara kor-koranə əməl etmək sonunda ciddi peşmançılığa səbəb ola bilər. Səmimi xristianlar da doğru yolu, Allahı tanıyaraq; haqq olan İncil sözlərinə əməl edərək; vicdanlarına, ağıllarına və imanlarına müraciət edərək tapmalıdırlar.

Dindar olmaq üçün Allah qorxusu lazımdır. Allah sevgisindən qaynaqlanan dərin Allah qorxusu ilə ibadətlər zövqlə və güzəştsiz yerinə yetirilər, çətinliklər qarşısında gözəl şəkildə səbir edilər, yaşanılan hər an Allah üçün yaşanılar. Dindar insanın həyatı dəyişər. Əsil dindar, Allah ilə birgə yaşayar. Məhz bundan ötrü də, həyatı insanların əksəriyyətindən fərqli olar. Əlbəttə ki, dindar bir insan da dünya nemətlərindən ən gözəl şəkildə faydalanar, lakin dünyadan heç nə gözləməz. Çətinliklər, çətin hadisələr və fəlakətlər onu kədərləndirməz; çünki yaxşılıqlar kimi, hər çətinliyin də Allahdan gəldiyini bilər. Çətinliklər qarşısında daha çox şükür edər, çətinliklər sayəsində daha çox güclənər. Bu əsil İncildə də belə bildirilmişdir:

Qardaşlarım, müxtəlif sınaqlarla qarşılaşdığınız vaxt bunu böyük sevinclə qarşılayın. Çünki bildiyiniz kimi, imanınızın sınağa çəkilməsi dayanma gücü yaradar. Dayanma gücü də, heç bir çatışmazlığı olmayan, yetkin, kamil insanlar olmağınızı təmin etsin. (Yakup'un Mektubu, 1:2-4)

Zaman bitərkən ortaya çıxarılmağa hazır olan qurtuluşa qovuşmağınız üçün iman sayəsində Allahın gücü ilə qorunursunuz. Bundan ötrü də, hazırda qısa müddət üçün müxtəlif sınaqlardan ötrü əzab çəkməyiniz lazımdırsa da, sevinclə coşursunuz. Beləliklə səmimiliyi sübut edilən imanınız... sizə tərif, ucalıq və şərəf qazandıracaq. İmanınız, odla təmizlənildiyi halda, yox olan qızıldan daha qiymətlidir. Məsihi görməmiş olsanız da [Allah rizası üçün] onu sevirsiniz. Hazırda onu görmədiyiniz halda, ona [Allahın bir Peyğəmbəri olaraq] iman gətirir, sözlə ifadə edilə bilməyən uca sevinclə coşursunuz. Çünki imanınızın nəticəsi olaraq canlarınızın qurtuluşuna nail olursunuz. (Petrus'un 1. Mektubu, 1:5-9)

Məhz bundan ötrü də, Allahı sevən bir insan, Allah üçün hər an hər şeyi edə biləcək gücdədir. Allah sevgisində əzmkarlıq, qətiyyət, səbat və gözəl əxlaq var. Allah sevgisi, fədakarlıq tələb edir. Dolayısilə cənnətə layiq olmaq səy tələb edər. Allahı razı salmaq; Allah üçün yaşamaq, imtahan qarşısında səbat göstərmək və lazım gəldikdə bütün dünyəvi şeylərdən, başda can və maldan Allah üçün vaz keçməklə mümkün olar.

"Mənim ucbatımdan insanlar sizi təhqir edib zülm etdikləri, yalan yerə sizə qarşı hər cür pis sözü söylədikləri zaman, nə xoşbəxt sizin halınıza! Sevinin, sevinclə coşun! Çünki göylərdəki [axirətdəki] mükafatınız böyükdür. Sizdən əvvəl yaşayan peyğəmbərlərə də belə zülm etdilər". (Matta, 5:11-12)

İstər xristian, istər yəhudi, istərsə də müsəlman olsun, axirətdə kədərlənməyəcək insanlar; Allaha bir və tək olaraq iman gətirənlər və yaxşı iş görənlər olacaq. Bu həqiqət Quran ayələrində bildirilmişdir:

Əgər səmimi xristianlar, təslis inancının gətirdiyi anlayışı qəbul edərək, haşa hz. İsa (ə.s)-ın ilah olduğuna inanmağın üzlərinə, cənnət qapılarını açacağına inanmağa davam etsələr, bu onlara sonsuz axirət həyatlarında heç gözləmədikləri peşmançılıq gətirə bilər. Məhz bundan ötrü də, təslis yanılmasına qapılan xristianlar, bu kitab boyunca bildirilən xəbərdarlıqları nəzərə almalı, Allahın əsil dindarlar üçün müəyyənləşdirdiyi iman şərtlərini və razı olduğu həyat tərzini nəzərdən keçirməli və əsil imanın necə olmalı olduğunu mütləq anlamağa çalışmalıdırlar. Əlbəttə ki, əsil imanın ən böyük şərti, kitabın əvvəlində də bildirdiyimiz kimi, TƏK OLAN ALLAHA iman gətirməkdir.

Bunu xatırlatmaq lazımdır: Burada edilən xatırlatma, yalnız xristian qardaşlarımızın yaxşılığı üçündür. Görülə biləcəyi kimi, belə bir xatırlatma heç kəsin mənfəətinə xidmət etmir. Hər kəs axirətdə öz etdiklərindən məsuldur. Lakin Quranda müsəlmanlar üzərinə yüklənən: "Yaxşı işlər görməyi buyurmaq və pis əməlləri qadağan etmək" əmrinin tələbi olaraq, burada bu xatırlatmaların edilməsi bir ibadətdir.

Bu kitabda bəzi xristian qardaşlarımız bəlkə də həyatlarında heç eşitmədikləri həqiqətləri oxuyurlar. Hz. İsa (ə.s) zühur etdikdə, o mübarək Peyğəmbərimiz də xristian qardaşlarımıza qapıldıqları bu böyük yanılmaları, xristianlığa daxil edilən bidətləri başa salacaq. Çünki bütün bunlar, İncili və Tövratı təsdiqləmək və tamamlamaq üçün göndərilmiş və dolayısilə həm xristianlar, həm də yəhudilərin müqəddəs kitabı olan Quranda yazılır. Bu kitabda bir çox nümunə ilə göstərdiyimiz kimi, Quran ayələrinə uyğun gələn bir çox İncil keçidi də bunları təsdiqləyir. Dolayısilə xristian qardaşlarımız, ağla və vicdana uyğun olanı etməlidirlər. Bu qiymətli dövrü ciddi səy göstərərək, dünyada zülmün, qarışıqlığın, əzabların və çətinliklərin yerinə sülh, qardaşlıq və sevginin hakim olması üçün çalışmaqla keçirməlidirlər. Axirətdə gözəl qarşılığı, ancaq bu yolla ala biləcəklərini də unutmamalıdırlar.