Giriş: Xristianlıq Əslində Bir Tövhid Dinidir

Müqəddəs torpaqlarda yaşayan yəhudilər arasında meydana gələn xristianlıq dini, hz. Musa (ə.s)-ın şəriətinə uyğun yaşayan səmimi yəhudilərin, hz. İsa (ə.s)-a tabe olmaları ilə yaranmışdır. Hz. İsa (ə.s)-a tabe olan yəhudilərin xüsusiyyəti isə, Allaha bir və tək İlah olaraq iman gətirmələridir.

Lakin bu tövhid inancı, hz. İsa (ə.s)-ın göyə qaldırılması və xristianlığın bütpərəst torpaqlara doğru yayılmasından sonra dəyişmişdir. Hz. İsa (ə.s), xristianlıq dininə sonradan daxil edilən təslis inancından ötrü ilah hesab edilməyə başlanmışdır (Allahı tənzih edirik). Bu yanlış inanca sahib xristianlar, Uca Allahın Şəxsinin hz. İsa (ə.s)-da bir insan olaraq bədən sahibi olduğunu iddia etməyə başlamış və bu inancı yaymışdırlar.

Təslis və ya üç üqnum inancı, (Allahı tənzih edirik) "Ata, Oğul və Müqəddəs Ruh"dan ibarət olduğu irəli sürülən üçlü Allah inancı mənasında işlədilir. Xristianlıq inancını dəyişdirmək istəyən müxtəlif insanlar, dövrün Roma imperatoru Konstantinin liderliyi və dəstəyi ilə özlərinə bu mövzuda Tövrat və İncildə işlədilən "Allahın oğlu" ifadələrini dəlil götürüblər. Hz. İsa (ə.s)-ın, Allahın həqiqi oğlu olduğunu iddia etmiş və ona ilahlıq isnad etmişdirlər. Halbuki, Tövratda və İncildə işlədilən "Allahın oğlu" ifadələri, bütün iman sahiblərinin Allahın sevimli qulları olduğunun gözəl ifadəsidir. Matta İncilində bu həqiqət, "Böyük xoşbəxtlik sülhü təmin edənlərədir! Onlara Tanrı oğulları deyiləcək" (Matta, 5:9) ifadəsiylə açıq şəkildə bildirilmişdir. Hz. İsa (ə.s) barəsində işlədilən bu ifadə də eyni mənanı daşıyır, İncildə işlənən "oğul" ifadəsi Allahın bircəcik və sevimli qulu mənasını verir və qətiyyən Allahın həqiqi oğlu (Allahı tənzih edirik) mənasını vermir.

Xristianlığa sonradan daxil edilmiş və tövhid inancını yox etməyə yönəlmiş bu yanlış və olduqca təhlükəli iddia, zaman keçdikcə xristianlıq dininin ən böyük tələbi və şərtinə çevrilmiş və hətta bu inanca qəbul etməyənlər dindən çıxmış insanlar hesab edilmişdirlər. Bu, üçləməni müdafiə edən bəzi rahiblərin rəhbərliyi altında sanki təzyiq və zorlama üsulu ilə cəmiyyətlərə qəbul etdirilməyə çalışılmış, xristianlıq dininə zorla daxil edilmişdir. Təslis inancına qarşı çıxanlar ciddi şəkildə cəzalandırılmış, ölkələrindən çıxardılmış, hətta öldürülmüşdürlər [mövzuyla əlaqədar ətraflı məlumat toplamaq üçün baxın: “Hz. İsa (ə.s) Allahın oğlu deyil, Allahın Peyğəmbəridir”, Adnan Oktar, www.globalkitap.com].

Bunu əhəmiyyətlə vurğulamaq lazımdır ki, xristianlığa sonradan daxil edilmiş təslis inancı və ya bəzi xristianların deyimi ilə üç üqnum inancı, nə Tövratda nə də İncildə yer alır. İncilin heç bir yerində təslis ifadəsi keçmir, lakin buna baxmayaraq, təslis dinin şərti hesab edilir. Halbuki dinin şərti olaraq zorla qəbul etdirilməyə çalışılan və hz. İsa (ə.s)-ı Allahın oğlu olaraq göstərməyə çalışan bu inanc, çox böyük yanılma və çox böyük təhlükədir. Xristian qardaşlarımızın əksəriyyəti bu təhlükənin ölçülərini tam bilmirlər. Uca Allah Quranda, bu təhlükənin böyüklüyünü belə təsvir edir:

Allah bu cəsarəti, bundan ötrü az qala göylərin parça-parça olacağı və dağların dağılıb uçacağı böyük cəsarət kimi xarakterizə edir. Səmimi xristianlar, Allahı qəzəbləndirən bu böyük təhlükəni mütləq görməlidirlər. İncilə əsrlər sonra əlavə olunmuş və bütün reaksiyalara baxmayaraq, böyük fitnə mühiti içində, zorakı yolla qəbul etdirilməyə çalışılmış təslis inancının əslində həqiqi İncillə tamamilə ziddiyyət təşkil etdiyini görməlidirlər. Əhkamlardan xilas olub ağıllı qiymətləndirmə aparmalıdırlar.

Əlbəttə ki, "təhlükəni görün" demək, həyatı boyu təkcə təslis mövzusunda təlim almış bir xristian üçün kafi izah olmaya bilər. Məhz buna görə də, təslis iddiası və bunun kimi xristianlıq inancına sonradan daxil olma ehtimalı ola biləcək mövzular ətraflı, İncil keçidləri əsasında və dəlillərlə izah olunmalıdır. Bu dəlillər kitabın irəliləyən səhifələrində təqdim edilir. Kitabda, üçləmə mövzusuyla əlaqədar bundan sonrakı açıqlamalar üç ayrı hissədə ələ alınacaq.

Bunlardan birinci hissə, üçləmənin İncilə və xristianlıq inancına sonradan daxil edildiyini sübut edən tarixi məlumatlardan ibarətdir. Həmçinin bu hissədə, təslis anlayışının Tövrata əsaslanan hər hansı təməli olmadığı mövzusuna da toxunulacaq.

İkinci hissədə isə, səmimi xristianları İncil və Quran ayələri barəsində düşünməyə və bəzi həqiqətləri görməyə yönəltmək məqsədi qarşıya qoyulur. Xristian qardaşlarımız bu sətirləri oxuduqları vaxt, səmimi bir dindarın niyə üçləməyə inanmamalı olduğunu anlayacaq və bunun Allahın qanununda əsla ola bilməyəcəyini açıqca görəcək.

Üçüncü hissədə isə, ağıl və vicdanla baxan bir insanın həyatını tamamilə dəyişdirəcək bir həqiqətdən bəhs edilir. Bu, maddə barəsindəki həqiqət mövzusudur. Maddə həqiqi mahiyyəti haqqında verilən məlumatlar əsasında təcəlli anlayışı mükəmməl şəkildə aydın ola biləcək və üçləmənin zorla qəbul etdirilməyə çalışıldığı fikri təməl tamamilə ortadan qaldırılmış olacaq.

Quran Özündən Əvvəlki Kitabları Təsdiqləyir və Ondan Kitab Əhli də Məsuldur

Bu mövzuyla əlaqədar açıqlamalara keçmədən əvvəl, olduqca mühüm bir xüsus çox yaxşı vurğulanmalıdır. Əlinizdəki kitabda müxtəlif mövzuların başa düşülməsi üçün, İncildən dəlillərlə yanaşı Qurandan da dəlillər verildiyi görüləcək. Bunun səbəbi, Quranın əslində müsəlmanların olduğu kimi, xristianlar və yəhudilərin də kitabı olmasıdır.

Quran, göndərilən son haqq kitabdır. Qorunmuşdur. Bundan ötrü də, onda heç bir ziddiyyət və tutarsızlıq yoxdur. Bu mövzuda Rəbbimiz Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-ə bunu vəhy etmişdir: "Sənə oxudacağıq, sən də unutmayacaqsan" (Əla surəsi, 6). Allah Quranı qoruduğunu: “Həqiqətən, bu, bir Qurani Kərimdir, qorunub saxlanılan Yazıdadır (Lövhi-məhfuzdadır)" (Vaqiə surəsi, 77-78) ayələriylə də bildirmişdir.

Quran saf vəhydir. Eynilə Tövrat və İncilin səhih hissələri kimi insanın içinə fərəh və aydınlıq verər. Ağlı və vicdanı ilə baxan bir insan bunu dərhal görər. Quranı oxuyan kimi bunu anlayar. Başqa dəlilə ehtiyac yoxdur. Heç bir vicdan Quranın gözəlliyi və doğruluğu qarşısında dayana bilməz. Quran; fövqəladə üslubu, heyrətamiz dəqiqliyi, vicdana və ruha mükəmməl xitab etməsi, dürüst açıqlamaları, səmimi izahları, mükəmməl sübutları və özündə heç bir ziddiyyət olmaması kimi xüsusiyyətlərlə oxucuda dərhal güclü qənaət meydana gətirər. Haqq kitab olduğu çox bəllidir. Uca Allah bunu, Qurana xas yaradılmış və heyranlıq oyandıran Quran möcüzələri ilə də gücləndirmişdir (mövzu ilə əlaqədar ətraflı məlumat toplamaq üçün baxın: “Quran möcüzələri 1-2”, Adnan Oktar, www.globalkitap.net)

Andolsun ki Allah, mü'minlere, içlerinde kendilerinden onlara bir peygamber göndermekle lütufta bulunmuştur. (Ki O) Onlara ayetlerini okuyor, onları arındırıyor ve onlara kitabı ve hikmeti öğretiyor. Ondan önce ise onlar apaçık bir sapıklık içindeydiler. (Ali İmran Suresi, 164)

Xristianların Quranla əlaqədar bilməli olduqları mühüm bir həqiqət var: Quran; özündən əvvəlki kitabların hökmlərini aradan qaldırmaq üçün endirilməmişdir. Əksinə Quran, Tövrat və İncildəki haqq hökmlərin doğruluğunu təsdiqləmək, haqqı və doğrunu göstərmək məqsədiylə endirilmişdir. Dolayısilə bir müsəlman üçün Qurandan əvvəlki haqq kitabların varlığını inkar etmək haramdır (bəzi müsəlmanlar bunun əksini müdafiə edə bilərlər, lakin onlar Quran barəsində məlumat sahibi olmadıqlarından ötrü İslamı da tanımayan bəzi məlumatsız radikal zehniyyətdəki insanlardır. Burada bəhs edilən radikalların məntiqinə görə deyil, Quranın aydın ayələrinə görə açıqlamalar verilir). Müsəlmanlar, Qurandakı vəhyin tələbi olaraq bütün peyğəmbərləri qəbul edər və canlarından çox sevərlər. Hz. Məhəmməd (s.ə.v) bizim peyğəmbərimiz olduğu kimi, hz. Musa (ə.s) və hz. İsa (ə.s) da bizim peyğəmbərimizdir. Quranda əmr edildiyi kimi, aralarında fərq qoymağımız qeyri-mümkündür:

Dolayısilə bir müsəlman eyni zamanda həm həqiqi bir yəhudi, həm də həqiqi bir İsəvidir. Yenə Qurana görə bir müsəlman, Tövrat və İncilin Quranla üst-üstə düşən hissələrinə əməl edər. Müsəlman, bütün peyğəmbərləri sevdiyi və qəbul etdiyi kimi, haqq İncili və haqq Tövratı da qəbul etmək və Quranla üst-üstə düşən hissələrinə tabe olmaq məcburiyyətindədir.

Quran; əvvəlki haqq kitabları və peyğəmbərləri təsdiqlədiyindən, həqiqi yəhudilik və həqiqi xristianlıq Quranda bildirilib. Dolayısilə həqiqi İsəvilik və real yəhudilik, ancaq Quranı qəbul etmək və Məhəmmədi olmaqla mümkündür. Məhz bundan ötrü də, Qurandan təkcə müsəlmanlar deyil, bütün yəhudilər və bütün xristianlar da məsuldurlar.

Allah Quranı, Kitab əhli (yəhudilər və xristianlar) üçün bir nur və açıq-aydın bir kitab olaraq göndərdiyini bir Quran ayəsində belə bildirmişdir:

Quranın, İncil və Tövratı təsdiqləyici olaraq göndərildiyi həqiqəti ayələrdə belə bildirilir:

Bütün bu ayələrdən Quranın; xristianlar və yəhudilərin, öz kitablarını təsdiqləyən, onlara doğru və yanlışın nə olduğunu göstərən, ixtilafa düşdükləri məsələləri həll edən, hər şeyin ən mükəmməl açıqlamasını tapacaqları bir kitab olaraq endirildiyi aydındır. Xristian və yəhudilərin Qurana tabe olmalı olduqları, digər bir Quran ayəsində belə bildirilmişdir:

O, sana Kitab’ı hak ve kendinden öncekileri doğrulayıcı olarak indirdi. O, Tevrat'ı ve İncil'i de indirmişti. (Ali İmran Suresi, 3)

Digər bir ayədə, Qurana tabe olmağa dəvət edildiyi halda, təkcə öz kitablarına tabe olmaqda israr edən Kitab əhli Qurana dəvət edilir, Quranın öz kitablarını təsdiqləyici olaraq göndərildiyi xatırladılır:

Uca Allah, bundan əvvəl Tövrat və İncilin hidayət mənbəyi olduğunu, lakin artıq əsil hidayət mənbəyinin digər kitabların bütün səhih açıqlamlarını təsdiqləyən Quran olduğunu da ayələrdə bizə bildirir:

Quranın bu xüsusiyyəti digər bir ayədə təkrar ifadə edilir, eləcə də, eyni ayədə Quranda hər şeyin izah olunduğu və həqiqi iman əhli üçün hidayət olduğu da bildirilir:

Allah Quranda yəhudilərə belə səslənir:

Ayasofya Camii. Tüm dinler, sevgi, dostluk ve kardeşlik temeli üzerine kuruludur. Kuran, kendisinden önceki kitapları doğrulayıcı olarak gönderilmiştir. Dolayısıyla Kuran'a inanmak, Musevilerin elinden Hristiyanlığı ve Hz. İsa (as)'ı almaz. Tam tersine onları daha dindar yapar, onları Hz. İsa (as)'a daha da yaklaştırır.

"Gerçekten Allah, benim de Rabbim, sizin de Rabbinizdir. Öyleyse O'na ibadet edin. Dosdoğru olan yol işte budur." (Ali İmran Suresi, 51)

Xristian qardaşlarımız bu xüsusi yanlış anlamamalıdırlar: Yuxarıdakı açıqlamalarla heç bir xristiandan İncilə və hz. İsa (ə.s)-a bağlılığı tərk etməsi tələb olunmur. Belə bir şeyi tələb etmək müsəlmanlar üçün haramdır. Dinimizə görə, hz. İsa (ə.s)-ı və ya İncilin varlığını inkar edən bir insan dindən çıxmış olar. Buradakı dəvət, xristianların Quranı anlamaları, Ona inanmaları və özlərinə Qurandan gətirilmiş dəlillərə razı qalmaları üçün edilən bir dəvətdir. Bu, xristianların daha mükəmməl xristian olmaları, hz. İsa (ə.s)-ı daha çox sevmələri üçün edilən bir dəvətdir. Çünki bir xristian, təkcə Məhəmmədi olacağı, Quranın haqq kitab olduğuna inanacağı təqdirdə öz dinini daha yaxşı anlayacaq və hz. İsa (ə.s)-ı tam mənasıyla sevə biləcək.

Xristian qardaşlarımız bu mühüm xüsusa diqqət yetirməlidirlər: Qurana tabe olmaq və hz. Məhəmməd (s.ə.v)-ə iman gətirmək, xristianların əlindən hz. İsa (ə.s)-ı almaz. Tam əksinə onları bu mübarək peyğəmbərimizə daha da yaxınlaşdırar. Quranı oxuyan və qəbul edən bir insan, həm mükəmməl bir İsəvi, həm mükəmməl bir yəhudi, həm Nuhi, həm İbrahimi, həm Yusifi, həm də Məhəmmədi olar. Bütün peyğəmbərləri qəbul etmiş, bağrına basmış, tam iman əhli olmuş olar. Özlərinə doğrunu göstərən, öz kitablarını təsdiqləyən, özləri üçün böyük hidayət mənbəyi olan Quranın varlığı və qətiyyən dəyişməmiş olması, Kitab əhli üçün də çox böyük nemətdir.

Necə ki, Allah ayəsində, Qurana tam tabe olan Kitab əhlindən bəhs etmiş və onları axirətdə Qatından veriləcək mükafatla müjdələmişdir:

Kitabın irəliləyən bölmələrində Qurandan verilən dəlillər buradakı məlumatlar əsasında qiymətləndirilməlidir.

Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-in Səhih Tövratın Oxunmasını Təşviq Etdiyinə Dair Hədislər

Müslim belə nəql etmişdi: "Əbu Hüreyrənin şahidliyi altında hz. Peyğəmbər (s.ə.v)-in belə söylədiyini nəql etmişdir: “Hz. Məhəmməd (s.ə.v) əvvəllər demişdir ki, Kitab əhlindən olanlar Tövratı ibrani dilində oxuyurdular və müsəlmanlar üçün ərəb dilinə tərcümə edirdilər””. (Mişkatu'l Masabih, 1-ci kitab, 6-cı bölmə, səh. 42)

Əl-Hafiz əz-Zəhəbi belə yazır: “Yəhudilikdən İslamiyyətə qayıdan Abdullah İbn Salam hz. Peyğəmbər (s.ə.v)-in yanına gəldi və ona: “(Dünən gecə) Quranı və Tövratı oxudum” dedi. O da ona belə cavab verdi: “Bunu bir gecə oxu və digərini də başqa bir gecə oxu”. (Al-Thalabi, Al-İman al-Thalabi Tathkarar al-Huffadh, I cild, səh. 27)

"Hz. Məhəmməd (s.ə.v)-in yaxın ətrafından olan Abdullah İbni Əmr, tez-tez Tövrat oxuyarmış. Bir gecə yuxusunda bir əlində bal, digərində yağ tutduğunu, bəzən bal tutan əlindən, bəzən də yağ tutan əlindən yediyini görər. Abdullah İbni Əmr yuxusunu hz. Məhəmməd (s.ə.v)-ə danışar. Hz. Məhəmməd (s.ə.v), Abdullahın yuxusunu iki kitab, yəni bəzən Tövrat, bəzən də Quran oxuması kimi yozar". (Buhârî, Sahîh-i Buhârî, VI cild, 987. hadis, səh. 439)

Əbu Səid əl-Hudridən belə rəvayət olunur: “Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-ə: "Ey Allahın Elçisi! İsrailoğullarından götürə bilərikmi?" dedik. O da belə buyurdu: "Bəli, İsrailoğullarından da götürə bilərsiniz, problem yoxdur. Onlardan bir şey götürsəniz, bilin ki, yanlarında daha maraqlı məlumatlar da var". (Hanbel, Müsned, 111/12, hadis no:11034)

Abdullah ibn Əmr ibn Asdan belə rəvayət olunur: “Rəsulullah belə buyurdu: "İsrailoğullarından da götürə bilərsiniz, problem yoxdur””. (Hanbel, Sahih Müsned, 11/159, H.no: 6486)