Həftə sonu anası Sedatı zooparka aparmışdı. İlk dəfə bu qədər müxtəlif heyvanı bir yerdə görürdü. Sedat, fillərin olduğu yerə doğru irəlilədi. Bala fil xortumuna dolanıb düşür və hər dəfə anası ona kömək etməyə gəlirdi.
Ana fil: Gördüyün kimi balam hələ çox kiçik olduğundan xortumundan necə istifadə edəcəyini bilmir. Onu tam 12 il heç yanımdan ayırmayacağam və ilk 6 ay ərzində xortumundan necə istifadə edəcəyini öyrədəcəm.
Sedat: Həmişə maraqlanmışam, siz xortumlarınızı hansı işlərdə istifadə edirsiniz, bununlamı nəfəs alırsınız?
Ana fil: Xortumlarımız bizi digər heyvanlardan fərqləndirən ən böyük xüsusiyyətimizdir. Burun dəliklərimiz bu xortumların ucundadır. Xortumumuzu yeməkləri və suyu ağzımıza aparmaq, əşyaları qaldırmaq, iyləmək üçün istifadə edir, içində düz 4 litr su saxlaya bilirik. Heç bilirsənmi, balaca bir noxud dənəsini belə xortumumuzla qopara bilərik. Əlbəttə ki, bu xortuma təsadüflər nəticəsində sahib olmadıq. Bu hər şeyi yaradan Uca Allahın bizə olan lütfüdür.
Sedat: Qarnınızı necə doyurursunuz?
Ana fil: Quruda yaşayan heyvanların ən böyüyü bizik. Bir fil gündə təxminən 330 kilo ot yeyər. Bir günün 16 saatını yemək yeməyə sərf etmək məcburiyyətindəyik.
Sedat: Yaxşı, bəs dişləriniz?
Ana fil: Ağzımın kənarında da gördüyün kimi iki iti uzun dişimiz var. Bu dişlərlə həm özümüzü qoruyur, həm də su tapmaq üçün yerdə deşik açırıq. Əlbəttə ki, dişlərimiz bütün bu işlər nəticəsində çox yeyilir. Məhz Uca Rəbbimiz buna görə də bizə çox əhəmiyyətli bir xüsusiyyət vermişdir. Yeyilən hər dişimizin əvəzinə arxa cərgədəki dişlərdən bir yenisi gəlir. Allah bizi belə yaratdığı üçün yeni diş çıxarmağa və bunu gərəyi kimi istifadə etməyə gücümüz çatır.
Sedat: Qarnından səslər gəlir, yəqin ki, acmısan?
Ana fil: Bu səsləri öz aramızda xəbərləşmək üçün biz çıxardarıq. Beləcə 4 km məsafədən belə xəbərləşə bilərik.
Sedat: Bəs öz aranızda necə danışırsınız?
Ana fil: Allah alnımızda, insanların eşidə bilmədiyi bir səs çıxaran xüsusi bir orqan yaratmışdır. Buna hesab digər canlıların başa düşə bilməyəcəyi şifrəli bir dillə danışar, çox uzaq məsafələrdən belə bir-birimizi eşidə bilərik. Gördüyün kimi Allahın üstün yaratması biz fillərin də ən gözəl şəkliylə təcəlli edir. Bunları düşünüb hər an Allaha şükür etməyimizin lazım olduğunu heç yaddan çıxartma!
Sedat: İzah etdiklərin üçün təşəkkür edirəm. İndi anamın yanına qayıtmalıyam.
Ana fil: Əlvida Sedat!
Sedat anasının yanına gedərkən, “kim bilir digər heyvanlarda da Allahın necə də böyük möcüzələri var” deyə düşündü...