Doqquzuncu Fəsil: İnsanın Təkamülü Ssenarisi

Biz əvvəlki fəsillərdən belə nəticəyə gəlirik ki, təbiətdə canlı orqanizmlərin təkamülünə imkan yaradan mexanizm mövcud deyil; canlıların bütün növləri təkamül prosesi nəticəsində yox, biz onları tanıdığımız kimi, bir-birindən asılı olmadan yaradılmışlar. Buradan da aydındır ki, "insanın təkamülü" həyata keçməsi qətiyyən mümkün olmayan uydurmadır. Bəs müxtəlif hekayələr uyduran təkamülçülər bu zaman nəyə əsaslanırlar? Onların istinad nöqtəsi istədikləri kimi şərh edə bildikləri skelet qalıqlarının bolluğu olmuşdur. Tarix boyu 6000-dən çox meymun növü yaşamışdır. Meymunların əksəriyyətinin nəsli kəsilmiş və müasir dövrə meymunların yalnız 120 növü gəlib çatmışdır. Təkamülçülər nəsli kəsilmiş meymunların kəllələrindən və sümüklərindən özlərinə sərfəli şəkildə istifadə edib onları boy sırası ilə kiçikdən böyüyə qədər bir cərgəyə düzmüş və bu sıraya nə vaxtsa nəsli kəsilmiş insan irqinə mənsub kəllələri də əlavə etmişlər. Beləliklə də "insanın təkamülü" ssenarisi yaranmışdır. Bu ssenariyə görə, insanlar və bugünkü meymunlar ümumi əcdaddan törəmişlər. Zaman keçdikcə bu məxluqlar təkamül prosesinə məruz qalıblar, bunun nəticəsində onların bir hissəsindən meymunlar, digər hissəsindən isə insanlar əmələ gəlib. Lakin bütün paleontoloji, anatomik və bioloji məlumatlar təkamül nəzəriyyəsinin bu və ya başqa iddialarının əsassız və köhnəlmiş olmasından xəbər verir.

Saxtakarlıqlar, faktların təhrif edilməsi, aldatmalar, uydurulmuş rəsm və şərhlər istisna olmaqla meymunla insan arasında olan qohumluq əlaqəsinə aid hər hansı bir əhəmiyyətli dəlil-sübut yoxdur. Skelet qalıqları da sübut edir ki, tarix boyu insanlar insan, meymunlar isə meymun olaraq qalmışlar. Təkamül nəzəriyyəsi tərəfdarları tərəfindən insanların "əcdadı" kimi təqdim olunan bəzi qalıqları təxminən 10 min il bundan əvvəl yaşamış, lakin sonradan nəsli kəsilmiş qədim insan irqlərinə məxsusdur. Həmçinin müasir dövrdə elə xalqlar var ki, onların fiziki quruluşu və xüsusiyyətləri nəsli kəsilmiş insan irqlərinə bənzəyir. Ən əsası isə insanlar və meymunlar anatomik cəhətdən çox fərqlənirlər və onlar təkamül prosesi nəticəsində əmələ gələ bilən irqlərdən deyillər. Bu cür fərqlərdən biri "dik yerimə"dir. Dik yerimə yalnız insanlara xasdır və insanları digər canlı məxluqlardan fərqləndirən ən vacib xüsusiyyətlərdən biridir.

İnsanın Uydurulmuş Nəsil Ağacı

Darvinizmə görə, müasir insanlar meymunabənzər məxluqlardan yaranmışlar. 4-5 milyon il bundan əvvəl başlayan prosesin gedişində meymunla insan arasında "keçid formaları"nın olması zənn edilir. Uydurulmuş ssenaridə dörd əsas "kateqoriya" sadalanır:

1.Australorithecus - (avstralopitek)
2. Homo habilis - (bacarıqlı insan
3. Homo erectus - (dikyeriyən insan)
4.Homo sapiens - (şüurlu insan)

Təkamülçülər insanın belə demək mümkünsə, ilk meymunabənzər əcdadı zənn etdikləri canlını "cənub meymunu" mənasına gələn "Australorithecines" adlandırırdılar. Əslində isə bu canlı nəsli kəsilmiş meymun növündən başqa bir şey deyildi. Australorithecines-lər müxtəlif - bəziləri iri, digərləri isə daha xırda və zərif bədən quruluşlu olurlar. Təkamülçülər insanın təkamülünün növbəti mərhələlərini "homo", yəni "insan" adlandırdılar. İddiaya görə, homo silsiləsindən olan məxluqlar Australorithecines-lə müqayisədə daha çox inkişaf etmişdilər.

Təkamülçü nəşrlərdə və dərs vəsaitlərində tez-tez rast gəldiyimiz "Yava insanı"nı, "Pekin insanı"nı, "Lucy" adlanan skelet qalıqlarını yuxarıda sadalanan növlərin birinə aid etmək olar. Bu növlərin həmçinin yarımnövlərə bölünməsi güman edilir.

Təkamülçülər Australorithecus-Nomo habilis-Nomo erectus-Nomo sariens ardıcıllığını irəli sürməklə elə bir təsəvvür yaratmaq istəyirdilər ki, sanki hər bir növ ondan sonra gələn növün əcdadı olmuşdur. Bununla belə antropoloqların son tədqiqatları Australorithecus, Nomo habilis və Nomo erectus növlərinin eyni zamanda, lakin dünyanın ayrı-ayrı yerlərində yaşadığını təsdiq edir. Həmçinin Nomo erectus sinfinə aid edilmiş insanlar lap müasir dövrə qədər Nomo sariens Neandertalensis və Nomo sariens sariens-lə (müasir insanla) yanaşı eyni dövrdə, yan-yana yaşamışlar. Yəni həmin fakt bu canlıların bir-birinə əcdad olması iddiasını aydın və qəti surətdə təkzib edir.

Nəticədə bu sahədə olan bütün elmi məlumatlar, tədqiqatlar və təkamülçülər tərəfindən təqdim olunan skelet qalıqları insanın heç vaxt təkamül prosesinə məruz qalmadığından xəbər verir. Bu qalıqların bir hissəsi meymun növlərinə, digər hissəsi isə müxtəlif insan irqlərinə məxsusdur. Bəs onda qalıqların hansıları insanlara, hansıları meymunlara məxsusdur? Və bunlardan hansısa birini "keçid forması" saymaq olarmı? Bu suallara cavab tapmaq üçün kateqoriyaları ardıcıllıqla nəzərdən keçirək.

Təkamülçülərin Yeganə Ilham Qaynağı Çənə Sümüyü Olmuşdur
Ramapitekin (ramapitnekus) ilk tapılan qalıqları ikihissəli natamam çənədən ibarət idi (bax: sağdakı şəkil). Ancaq təkamülçü rəssamlar heç utanmadan yalnız bu iki qalıqlara əsaslanaraq o saat ramapiteki, onun ailəsini və yaşam mühitini təsvir etmişdilər. "Keçid forma"sı olması iddia edilən ramapitekin və başqa məxluqların adi meymunlar olması sübuta yetirildikdə onlar təkamülçülər tərəfindən heç bir izahat gətirilmədən, tələm-tələsik şəkildə insanın nəsil şəcərəsindən kənar edildilər.

Avstralopitek Meymunların Bir Növüdür

Birinci kateqoriyaya aid edilən avstralopitek "cənub meymunu" deməkdir. Hesab edilir ki, bu məxluqlar 4 milyon il bundan əvvəl Afrikada yaşamış və onların nəsli eramızdan 1 milyon il əvvəl kəsilmişdir.

Avstralopiteklər arasında fərqlər var. Onların ən qədim növü A.afarensis sayılır, sonra daha xırda sümüklü A.afrikanus və daha iri sümüklü A.robustus gəlir. Bəzi tədqiqatçıların fikrincə, A.boissesi ayrı növdür, digərləri isə iddia edirlər ki, bu, A.robustusun yarımnövüdür.

Avstralopiteklərin bütün növləri müasir meymunlara bənzəyən nəsli kəsilmiş meymunlardır. Bütün bu növlərin beyninin həcmi şimpanzenin beyninin həcmi ilə ya eynidir, ya da daha kiçikdir. Əllərdə və ayaqlarda ağaclara dırmaşmaq üçün çıxıntılar var, arxa pəncələr isə hər hansı predmeti qucaqlamaq xüsusiyyətinə malikdir, boyları qısadır (maksimum 130 sm) və avstralopiteklərin erkəkləri müasir meymunlarda olduğu kimi, dişilərdən iri olmuşdur. Kəllə quruluşunda mövcud olan çoxsaylı oxşarlıqlar, bir-birinə yaxın yerləşən gözlər, iti azı dişləri, çənənin forması, uzun əllər və qısa ayaqlar sübut edir ki, bu meymunlar müasir həmcinslərindən heç nə ilə fərqlənmir.

Bu halda təkamül nəzəriyyəsi tərəfdarlarının iddiası ondan ibarətdir ki, avstralopiteklərin anatomik cəhətdən meymunlara bənzəməsinə baxmayaraq onlar insan kimi dik yerimə qabiliyyətinə malikdir və buna digər meymunlar arasında rast gəlinmir. Meymunların "dik yeriməsi" haqqında olan fərziyyələr onilliklər boyu Riçard Liki və Donald Cohanson kimi təkamülçü paleoantropoloqlar tərəfindən müdafiə olunurdu.

Avstralopitek - Şimpanze Ilə Oxşarlıq Avstralopitek - Şimpanze Ilə Oxşarlıq
	Avstralopitekin (soldakı şəkil) və şimpanzenin (sağdakı şəkil) çənə sümüyündəki aşkar oxşarlıqlar onu sübut edir ki, insanın əcdadı kimi təqdim edilən avstralopitek əslində meymun növlərindən biridir.		İnsanın qazıntı halında tapılan ilk skelet qalıqları Efiopiyanın Xadar adlanan yerində tapılan AL 288-1 və yaxud "Lyusi" adlandırılmış skelet olmuşdur. Alimlərin zənnincə, o, avstralopitekin aferensis növünə aid idi. Təkamülçülər Lyusinin dik yeriyən məxluq olduğunu sübut etmək üçün xeyli vaxt və əmək sərf etmişlər, lakin qalıqların müasir analizi Lyusinin dik yerimə qabiliyyətinə malik olmayan şimpanze olduğunu isbat etmişdir. Altda şəkildə göstərilən avstralopitek afarensis AL 333-105 qalığı şimpanzenin eyni növünün cavan fərdinə məxsus olmuşdur, məhz buna görə kəllə sümüyünün üzərində olan çöküntü hələ yaxşı inkişaf etməmişdir.
Avstralopitek
Şimpanze

Buna baxmayaraq bir çox alimlərin avstralopitek skeleti üzərində apardığı saysız-hesabsız tədqiqatlar nəticəsində təkamülçülərin bu iddiasının doğru olmadığı məlum olmuşdur. Avstralopitekin skelet qalıqları üzərində böyük həcmdə iş aparan İngiltərənin və Amerikanın ən məşhur anatomları lord Solli Sukkerman və professor Çarlz Oksnard müəyyən etmişlər ki, bu canlılar müasir meymunlar kimi yerimişlər. İngiltərə hökumətinin köməyi ilə tərkibində 15 il ərzində bu canlıların sümükləri üzərində tədqiqat aparan lord Sukkermanın da olduğu beş nəfərdən ibarət qrup təşkil edilmişdi. Sukkermanın özü təkamül nəzəriyysi tərəfdarı olsa da o, belə nəticəyə gəlmişdi ki, avstralopitek dik yerimə xüsusiyyəti olmayan meymun növlərindən biridir.63 Bu sahədəki işləri ilə tanınmış təkamülçü anatom Çarlz Oksnard isə avstralopitekin və müasir oranqutanın skeletləri arasında oxşarlıqlar müəyyən etmişdi.64

1944-cü ildə İngiltərənin Liverpul Universitetinin bir qrup alimi son nəticəyə gəlmək üçün avstralopitekin skeleti üzərində ətraflı tədqiqatlar aparmışdı. Yekun nəticə budur: "Avstralopiteklər dördayaqlılardır".65

Bir sözlə, avstralopiteklər insana heç bir aidiyyatı olmayan, nəsli kəsilmiş meymun növü olmuşlar. Bacarıqlı insan (Nomo habilis): insana çevirməyə çalışdıqları meymun Şimpanze ilə avstralopitekin skelet və kəllə quruluşlarının oxşarlığı haqqında dəlillər və bu canlıların ikiayaqlı olmalarının təkzib edilməsi təkamülçü paleontoloqları çətin vəziyyətə salmışdır. Axı xəyali təkamül sxemində avstralopitekin ardınca Nomo erectus gəlirdi. "Nomo" sözü "insan" deməkdir, Nomo erectus isə insan kateqoriyasına aiddir və dik (şaquli) skeletə malikdir. Meymun növlərindən biri olan avstralopitekdən skeletin quruluşu ilə müasir insandan heç nə ilə fərqlənməyən Nomo erectus-a açıq-aydın olan keçid hətta təkamül nəzəriyyəsinə görə də mümkün deyil. Deməli, "qarşılıqlı əlaqə", yəni "keçid forması" lazımdır. Və məhz bu labüdlük "Nomo habilis" məfhumununun meydana gəlməsinə səbəb oldu.

Nomo habilis təsnifatı 1960-cı ildə "arxeoloji tapıntı ovçuları" - Liki ailəsi tərəfindən irəli sürülmüşdür. Liki ailəsinin fikrincə, onlar tərəfindən Nomo habilis kimi təsnif edilmiş bu yeni növ dik yeriyə bilirdi, nisbətən böyük ölçüdə olan beyinə malik idi və daş ağacdan olan əmək alətlərindən istifadə edə bilirdi. Deməli, o, insanların əcdadı ola bilərdi.

Bacarıqlı İnsan (Nomo Habilis): Meymunun Daha Bir Növü

Təkamülçülər çox uzun müddət ərzində iddia edirdilər ki, onların bacarıqlı insan (Nomo habilis) adlandırdıqları məxluq dikyeriyən olmuşdur. Beləliklə, onların fikrincə, insanla meymun arasındakı aralıq keçid mərhələni təşkil edən çatışmayan həlqə nəhayət ki, tapılmışdır. Ancaq 1986-cı ildə paleontoloq Tim Uayt tərəfindən tapılmış və ON62 adlandırılan Nomo habilis-in yeni qalığı bu iddiaları tamamilə təkzib etmişdir. Qalıqların bu hissələri göstərdi ki, Nomo habilis müasir meymunlar kimi uzun ön ətraflara malik canlı olmuşdur. Bu skelet qalığı Nomo habilis-in ikiayaqlı və dikyeriyən məxluq olması iddialarına son qoydu. Nomo habilis də meymundan başqa bir şey deyildi. Soldakı şəkildə: bu tip meymunların xüsusiyyətlərini, yaxşı inkişaf etmiş kəsici dişləri və xırda azı dişlərini, dördkünc çənə sümüyünün formasını ən parlaq formada nümayiş etdirən "ON 7 Nomo habilis" çənə qalığı təqdim olunmuşdur. Bütün bu xassələr müasir meymunlara məxsusdur. Başqa sözlə, Nomo habilis çənəsi məxluqun bu növünün adi meymun olmasını isbat etmişdir.

Ancaq 80-ci illərin ortalarında tapılmış həmin növün skelet qalıqları bu baxışları tamamilə dəyişdirdi. Bernard Vud və Lorinq Breys yeni qalıqlar üzərində işləyərək belə nəticəyə gəldilər ki, "əmək alətlərindən istifadə etməyi bacaran insan" mənasını verən "Nomo habilis" əslində "əmək alətlərindən istifadə etməyi bacaran Cənubi Afrika meymunu", yəni australorithecus habilis kimi təsnif edilməlidir. Australorithecus meymunu ilə bu növün çox oxşarlıqları var idi: avstralopitekdəki kimi uzun əllər, qısa ayaqlar və meymunabənzər skelet şəklində. Çənə forması müasir meymunların çənəsi ilə tamamilə eynidir. 550 kub santimetr təşkil edən beyin ölçüsü isə ayrı-ayrılıqda bu canlıların hər birinin meymunlara aid olmasının ən bariz əlamətidir. Bəzi təkamülçülər tərəfindən ayrı növ kimi təqdim edilmiş Nomo habilis bütün başqa avstralopiteklər kimi əslində bir meymun növü olmuşdur.

Sonrakı illərdə aparılmış tədqiqatlar Nomo habilis-la avstralopitekin oxşarlığını bir daha isbat etmişdi. 1984-cü ildə Tim Uayt özündə müasir meymuna xas olan beynin kiçik ölçüsünü, uzun əlləri və qısa ayaqları daşıyan ON62 skeletini və kəllənin qalıqlarını aşkar etmişdi.

1994-cü ildə Amerika antropoloqu Holli Smit tərəfindən aparılmış daha müfəssəl tədqiqatlar göstərdi ki, Nomo habilis insan yox, meymundur. Australorithecus, Nomo habilis, Nomo erectus və Nomo neandertalensis kimi növlərin dişlərini analiz etmiş Smit belə nəticəyə gəlir:

"Bizim tərəfimizdən dişlərin quruluşu və inkişafı meyarı əsasında aparılmış analizlər Australorithecus-un və Nomo habilis-in Afrika meymunlarının eyni kateqoriyasına aid olmasından xəbər verir. Amma Nomo erectus-la Neandertalensis öz quruluşları baxımından müasir insanlara uyğun gəlirlər".66

Həmin ildə anatomlar Fred Spur, Bernard Vud və Frans Zonneveld tamamilə başqa üsuldan istifadə edərək eyni nəticəyə nail olmuşdular. Bu üsul müvazinətin qorunmasına cavabdeh olan daxili qulağın yarımdairəvi kanallarının müqayisəli analizinə əsaslanırdı. Dikyeriyən insanın və yarıbükülü yeriyən meymunun qulaq kanalları arasında konkret fərqlər mövcud idi. Bu tədqiqatların nəticəsində bəlli oldu ki, Australorithecus-un və Nomo habilis-in daxili qulağının kanalları müasir meymunların kanalları ilə oxşardır və Nomo erectus-un qulaq kanalları müasir insanın qulaq kanallarına bənzəyir.67

Bu kəşf iki çox vacib nəticə çıxarmağa imkan yaratmışdır:

1. Nomo habilis adlandırılan skelet qalıqları Nomo, yəni insan təcnifatına yox, Australorithecus, yəni meymun təsnifatına aiddir.

2.Nomo habilis və Australorithecus yarıbükülü vəziyyətdə yeriyirlər və bu fakt onların meymunabənzər skelet quruluşuna malik olmasından xəbər verirdi. Yəni onların insanla heç bir əlaqəsi yoxidi.

Rudolfensis İnsanı (Nomo Rudolfensis): Sifətin Səhvən Yenidən Qurulması

Daxili qulağın quruluşunun təhlilinin nəticələri: meymundan insana olan keçid yoxdur
1. Semicircular Canals 2. Ampullae 3. Ampullary Nerves 4. Saccule 5. Cochlea	6. Endolymph-filled Canals 7. Posterior Semicircular Canals 8. Anterior Semicircular Canals 9. Horizontal Semicircular Canals 10. Cristae and Ampullary Nerves
Meymunun və insanın daxili qulağının yarımdairəvi borucuqlarının quruluşunun müqayisəli təhlili göstərdi ki, insanın əcdadları adlandırılan canlılar əslində meymunlardır. Australorithecus və Nomo habilis-də daxili qulağın borucuqları meymunlara, Nomo erectus-da (dikyeriyən insanda) isə insana xas olan quruluşa malikdir.

Nomo rudolfensis istilahından 1972-ci ildə Keniyada Rudolf çayının ətraflarında tapılmış skelet qalıqları üçün istifadə olunur. Həmin ad qalıqların guya təqdim etdikləri növə də verilmişdir. Əksər paleoantropoloqlar bu faktla razılaşır ki, Nomo rudolfensis qalıqları başqa növə yox, Nomo habilis, yəni meymun növünə aiddir.

Qalıqları aşkar edən Riçard Liki "KNM-ER 1470" adlandırılan kəllənin yaşını 2,8 milyon il olduğunu müəyyən etmiş və bunu antropologiya tarixində olan ən böyük tapıntı kimi təqdim etmişdi. Təbii ki, bu hadisə böyük maraq doğurmuşdu. Tapılan canlının kəllə ölçüləri avstralopitekdə olduğu kimi idi, sifəti isə insan sifətinə bənzəyirdi. Likinin fikrincə, bu canlı avstralopiteklə insan arasında olan itirilmiş həlqə idi. Lakin bir qədər sonra aydın oldu ki, rəsmi elmi jurnalların üzərində yerləşdirilən KNM-ER 1470 kəlləsinin "insan" üzünün şəkli yenidən qurulması (rekonstruksiya) zamanı bəlkə də qəsdən buraxılmış səhvlər nəticəsində ortaya çıxmışdır. İnsan sifətinin anatomiyası sahəsində ixtisaslaşan professor Tim Bromeyc 1992-ci ildə kompüter vasitəsilə aşkar edilmiş həqiqət haqqında bunları söyləyir:

"KNM-ER 1470-in yenidən qurulması (rekonstruksiyası) zamanı sifət müasir insanda olduğu kimi demək olar ki, kəlləyə paralel yerləşdirilmişdir. Ancaq aparılmış tədqiqatlar sifətin kəlləyə daha əyilmiş vəziyyətdə yerləşməsini tələb edir. Bu cür yerləşdirmədə biz avstralopitekdə olduğu kimi meymunabənzər sifət əldə edə bilərik."68

Təkamülçü paleoantropoloq C.Kronin bu məsələyə dair belə deyir:

"Kobud şəkildə formalaşmış sifət, kəllənin kiçik eni və iri azı dişləri - KNM-ER 1470 kəlləsinin ilkin xüsusiyyətləri avstralopitek kəlləsinə də xasdır. KNM-ER 1470 də Nomo-nun başqa ibtidai nümunələri kimi naziksümüklü avstralopiteklərlə quruluş etibarilə çox oxşarlıqlara malikdir. Bu xüsusiyyətlər Nomo-nun sonrakı nümunələrində (yəni Nomo erectus-da) aşkar olunmur".69

Miçiqan Universitetindən (ABŞ) Ç.Lorinq Breys KNM-ER 1470-in çənə və diş quruluşu ilə əlaqədar bir sıra analizlər apararaq eyni nəticəyə gəlmişdir:

"İri çənə və azı dişlərinin tutduğu boşluq KNM-ER 1470-in sözün əsl mənasında avstralopitekin sifət və dişlərinə malik olmasından xəbər verir".70

KNM-ER 1470-i Likidən heç də az tədqiq etməmiş Con Hopkins adına universitetin (ABŞ) paleoantropoloqu, professor Alan Uolker bildirir ki, bu məxluq insan növünə, yəni Nomo habilis və ya Nomo rudolfenisis-ə yox, əksinə, Australorithecus sinfinə aid edilməlidir.71

Bir sözlə, Nomo habilis və ya Nomo rudolfenisis-i Australorithecus-la Nomo erectus-un arasında olan keçid forması kimi təqdim etmək istəyən bu cür təsnifatlar tamamilə uydurmadır. Bu məxluqların hər biri Australorithecus silsiləsinin adi nümayəndəsidir və bu faktla bu gün tədqiqatçılrın çoxu razılaşır. Bu məxluqların bütün anatomik xüsusiyyətləri onların meymun növünə aid olmasından xəbər verir. Onların ardınca gələn "Nomo" qalıqları isə həqiqətən də insana məxsusdur.

Dik Yeriyən İnsan (Nomo Erectus) və Bundan Sonrakı Növlər: Həqiqi İnsan Tipləri

700 Min İl Bundan Əvvəlki Gəmiqayırma Mühəndisləri

Antik dənizçilər: "İlk insanlar bizim zənn etdiyimizdən daha ağllı olmuşlar..." 1998-ci il, martın 14-də "New Scientist" jurnalında bu başlıq altında çap olunan məqalədə təkamülçülər tərəfindən Nomo erectus (dikyeriyən insan) adlandırılan insanların hələ 700 min il bundan əvvəl gəmiqayırma ilə məşğul olduqları xəbər verilirdi. Gəmiqayırma üçün lazım olan bilik və texnologiyalara malik olan insanları "ibtidai" adlandırmaq olarmı?

Təkamülçülərin uydurulmuş sxeminə görə, homo növünün daxilində olan təkamül belədir: əvvəlcə Nomo erectus, sonra Nomo sariens archaic, neandertal, cro-magnon və müasir insan... Lakin bu təsnifat əslində yalnız insanların xüsusi irqlərini təmsil edir. Onların arasında olan fərqlər eskimosla zənci və yaxud piqmeylə avropalı arasında olan fərqdən artıq deyil.

Əvvəlcə, təkamülçülərin zənnincə ibtidai növ sayılan Nomo erectus-u gözdən keçirək.

"Erect" istilahı "dik" mənasını ifadə edir, Nomo erectus isə "dik yeriyən insan" deməkdir. Təkamülçülər bu insanları öncəkilərdən "erect" kəlməsi ilə ayırmağa məcbur olmuşdular. Çünki Nomo erectus-un bütün qalıqları Australorithecus-dan və ya Nomo habilis-dən fərqli olaraq dik (şaquli) skeletə malikdir. Nomo erectus-la müasir insanın skeletləri isə bir-birindən heç nə ilə fərqlənmir.

Təkamülçülər Nomo erectus-u orta insan kəllə ölçülərindən kiçik olan kəllə ölçüsünə (900-1100 sm.kub) və qalın qaşüstü çıxıntılara görə ibtidai növ sayırlar. Halbuki indi də dünyada Nomo erectus-la eyni kəllə sümüyü həcminə malik olan (məsələn, piqmeylər) və yaxud onda olduğu kimi qaşüstü çıxıntılara malik olan insanlar (məsələn, Avstraliya aborigenləri) yaşayır.

Kəllə sümüyünün həcmi qabiliyyəti və ya zehni imkanları əsla əks etdirmir. Ağıl, zəka, dərrakə səviyyəsi kəllə sümüyünün həcmindən deyil, beyindaxili olan nizamdan asılıdır.72

Nomo erectus-u dünyaya təqdim edən skelet qalıqları Asiyada tapılmış və "Pekin insanı" və yaxud "Yava insanı" adlandırılmışdır. Ancaq vaxt ötdükcə aydın olmuşdur ki, bu iki tapıntıya da etibar etmək olmaz. Pekin insanı gipsdən düzəldilmişdi və orijinalı itirilmiş modeldən ibarət idi. Yava insanı isə kəllənin özündən bir neçə metr uzaqlıqda tapılmış qırıq sümükdən və qırıq kəllə hissələrindən ibarət idi. Onların canlıya məxsus olmasının isbatı mümkün deyil. Afrikada tapılan Nomo erectus bu səbəbdən daha çox əhəmiyyət kəsb etməyə başlamışdı. (Burada qeyd etmək lazımdır ki, Nomo erectus qalıqlarının bir hissəsi təkamülçülər tərəfindən Nomo ergaster adlı digər təsnifata daxil edilmiş və bu da onların arasında fikir ayrılıqlarına səbəb olmuşdu. Lakin biz bu misalları Nomo erectus təsnifatında nəzərdən keçirəcəyik).

Dikyeriyən Insan (Nomo Erectus) Əsl Insandır
	Nomo erectus "ayaq üstə düz duran" insan deməkdir. Qazıntılar nəticəsində tapılan skelet qalıqlarının hamısı insanların müxtəlif irqlərinin nümayəndələrinə məxsusdur. Nomo erectus qalıqlarında özünü parlaq şəkildə təzahür etdirən ümumi xarakteristikalar yoxdur və buna görə də yalnız kəllənin formasına əsaslanaraq insanın xarici görkəmini təyin etmək çox çətindir. Bu səbəbdən təkamülçü alimlərin bir çoxu bir-birindən çox fərqlənən təsnifatlar və skelet qalığı adları irəli sürürdülər. Şəkildə Nomo erectus-un 1975-ci ildə Afrikada Koobi Fora adlı yerin yaxınlığında tapılan ən xarakterik kəlləsi təqdim olunub. Sağdakı şəkildə isə kəllə quruluşu xüsusiyyətlərini o qədər də dəqiq təzahür etdirməyən Nomo Ergaster KNM-ER 3733 kəlləsi əks olunmuşdur. Nomo erectus-un bütün qalıqlarının qafa taslarının ölçüləri 900-100 sm.kub qədərdir. Bu göstəricilər müasir insanın kəllə ölçülərinə uyğundur. Daha çox "Turkana oğlanı" adı altında tanınan KNM WT 15000 skeletinin şəkli yəqin ki, bu günə qədər tapılmış ən qədim və tam qalmış skelet qalığıdır. Qalığın yaşı təqribən 1,6 milyon il təşkil edir və skeletin üzərində aparılan tədqiqatlara görə, o, boyu təxminən 1,80 sm olan 12 yaşında oğlana məxsus olmuşdur. Bu qalıq müasir insanın skeleti ilə neandertal irqinə mənsub insanın skeleti arasında olan tam oxşarlığı nümayiş etdirir. "Turkana oğlanı" insanın təkamül əfsanəsinin bütün dəlillərini təkzib edən və boşa çıxaran ən parlaq nümunədir.
Təkamülçü Donald Conson bu qalığı belə şərh edir: "O, uca boylu və arıq idi. Bədən quruluşu və orqanların mütənasibliyi Ekvatorial Afrikanın müasir sakinlərinin bədən quruluşlarına uyğun olmuşdur. Bədən orqanlarının ölçüləri isə Şimali Amerikanın ağ irqinə mənsub olan kişinin bədən üzvləri ilə tamamilə eynidir".

Nomo erectus-un ən məşhur nümunəsi "Narikotome homo erectus" yaxud "Turkana oğlanı" adlandırılan və Afrikada, Keniyanın Turkana gölünün ətraflarında tapılmış skelet qalığıdır. Bu qalıqların 12 yaşlı uşağa məxsus olması müəyyən edilmişdir. Bu uşağın boyu yetkinlik dövründə 1,83 metrə çata bilərdi. Onun skeleti müasir insan skeletindən heç nə ilə fərqlənmirdi. ABŞ paleoantropoloqu Alan Uolker deyir: "Paleontologiya sahəsində hətta orta dərəcəli mütəxəssislərə belə həmin skeleti müasir insanın skeletindən ayırmaq çətindir".73 Kəllə haqqında isə o, belə deyir: "Neandertal kəlləsinə çox bənzəyir".74 Neandertal insan müasir insan irqlərindən biridir. Deməli, Nomo erectus da insan irqlərindən biridir.

26 Min İl Yaşı Olan İynə Neandertal insanın hələ bir neçə on min illiklər bundan əvvəl geyim tikmək bacarığından xəbər verən maraqlı arxeoloji tapıntı. (D.Yohanson, B.Edgar, "From Lucy to Language", səh.99). Yalançı maskalar: müasir insandan antropoloji cəhətdən demək olar ki, heç nə ilə fərqlənməyən neandertal insan təkamülçülər tərəfindən bilərəkdən meymunabənzər şəkildə təsvir edilirdi.

Belə ki, hətta təkamülçü Riçard Liki də etiraf edir ki, Nomo erectus-la müasir insan arasında olan fərq yalnız irqi fərqlərdən ibarətdir:

"Hər bir insan buradakı fərqləri - kəllənin forması, sifət bucağı, kobud qaşüstü yastıq və sair kimi fərqləri müşahidə edə bilər. Lakin bu fərqləndirici cəhətlər bu gün də müxtəlif coğrafi mühitlərdə yaşayan insanlarda müşahidə olunur. Bu müxtəliflik insanların uzun müddət ərzində bir-birindən fərqli olan şəraitlərdə yaşadıqları zaman baş verir"75

Konnektikut Universitetindən (ABŞ) olan professor Uilyam Laflin uzun illər ərzində eskimoslar və Aleut adaları xalqları arasında anatomik tədqiqatlar apararaq Nomo erectus-la bu insanlar arasında olan heyrətamiz oxşarlıqları aşkar etmişdir. Bu tədqiqatlar nəticəsində o, belə bir nəticəyə gəlmişdir: bunlar əslində Nomo Sariens (müasir insan) növünə aid olan müxtəlif irqlərdir:

"Əgər Nomo sariens növünə mənsub olan eskimoslar və Avstraliya aborigenləri kimi uzaq qrupların arasında olan böyük fərqləri nəzərə alsaq, onda Nomo erectus-un da daxilində fərqlər olan Nomo sariens növünə aid edilməsi haqqında nəticəyə gəlmək məntiqəuyğundur".76

Bir insan irqi olan Nomo erectus uydurma "insanın təkamülü" ssenarisi üzrə ondan əvvəl gələn meymunlardan (Australorithecus, Nomo habilis, Nomo rudolfensis) çox fərqlənir. Yəni qazıntı nəticəsində tapılan qalıqlarda aşkar olunmuş ilk insanlar hər hansı bir təkamül prosesi keçmədən birdən-birə və eyni zamanda əmələ gəlmişlər. Yaradılmanın sübutu kimi bundan tutarlı dəlil ola bilməz.

Lakin bu həqiqətlə razılaşmaq ehkamçı təkamül fəlsəfəsinə və təkamülçülərin ideologiyasına ziddir. Bu səbəbdən də onlar əslində insanın özünəməxsus irqi olan Nomo erectus-u yarımeymuna bənzər məxluq kimi təqdim etməyə cəhd göstərirlər. Nomo erectus-un bərpa edilmiş maketinə inadla meymunabənzər zahiri görünüş verilir. Digər tərəfdən, onlar Australorithecus və ya Nomo habilis kimi meymunları həmin metodla "insanabənzər"ə çevirir, ayrı-ayrı qruplara mənsub olan meymunları və insanı bu cür "yaxınlaşdıraraq" onların arasında mövcud olan fərqləri azaltmaq istəyirlər.

Neandertallar: İri Bədən Quruluşlu İnsan İrqi

Neandertallar 100 min il bundan əvvəl Avropada birdən-birə meydana çıxmış və 35 min il bundan əvvəl də eləcə qəfildən və səssiz-səmirsiz yoxa çıxmış yaxud başqa irqlərlə qarışmışlar. Onların insanlardan yeganə fərqi daha möhkəm skeletə və iri kəlləyə malik olmalarıdır. Neandertal insan irqidir və bu faktla bu gün hamı razılaşır. Təkamülçülər bu insanları "ibtidai növ" kimi təqdim etmək üçün çox cəhd göstərmişlər. Amma mövcud faktlar neandertal insanın küçə ilə gedən hər hansı bir "sağlam" insandan fərqlənmədiyini göstərir.

Nyu-Meksiko Universitetinin (ABŞ) qabaqcıl paleoantropoloqlarından biri Erik Trinkaus bu barədə belə yazır:

"Neandertal insan qalıqlarının və müasir insan sümüklərinin müqayisəli analizi nəticəsində məlum olmuşdur ki, neandertal insanın anatomiyasında və ya hərəkətlərində, alətlərdən istifadə etmək bacarığında, şüur səviyyəsində və danışıq qabiliyyətində onun müasir insanlardan geri qalmasından xəbər verən heç bir primitivlik yoxdur".77

Buna görə müasir tədqiqatçıların çoxu neandertalı insan yarımnövünə aid edir və ona "Nomo sariens neandertalensis" adını verirlər. Tapıntılar göstərmişdir ki, neandertal insanlar ölülərini dəfn edir, musiqi alətləri düzəldir və həmin dövr ərzində mövcud olan inkişaf etmiş Nomo sariens mədəniyyəti ilə əlaqə saxlayırdılar. Bir sözlə, neandertal insanlar zaman keçdikcə nəsli kəsilmiş iribədənli insan irqidir.

Neandertallar: Iri Bədən Quruluşuna Malik Insanlar

Yandakı şəkildə İsraildə tapılan və Amud 1 adlandırılan Nomo sariens neandertalensis-in kəlləsi əks olunub. Neandertallar kiçik boylu və möhkəm bədən quruluşlu insanlar kimi tanınırdılar, amma bu qazıntı göstərmişdir ki, onun sahibinin boyu 1,80 sm olmuşdur. Beyinin ölçüsü 1470 sm.kub təşkil edirdi və bu günə qədər tapılmış beyinlər arasında bu, ən böyüyüdür. Bu səbəbdən həmin qalıq təkamülçülərin neandertalların primitiv insan növünə aid olması haqqında iddialarını puça çıxarmış və darmadağın etmişdir. Soldakı şəkildə bu günə kimi ən yaxşı və bütöv qalmış Kebara 2 (Moşe) adlı neandertal adamın skelet qalığıdır. Bu insanın boyu 1,70 sm olmuşdur, quruluşu isə müasir insanın skeletindən fərqlənmir. Skeletin qalıqları ilə bir yerdə tapılan məişət əşyaları həmin fərdin mənsub olduğu insan cəmiyyətinin Nomo sariens-lə bir coğrafi ərazidə yaşadığını və eyni mədəniyyəti təmsil etdiyini göstərir.

Şüurlu insan (Nomo sariens archaic), Heydelberq adamı (Nomo Neilderbergensis) və Kromanyon adamı (Cro-magnon)

Nomo sariens archaic uydurma təkamül zəncirində müasir insandan əvvəl gələn növdür. Ümumiyyətlə, təkamülçülərin bu insanlar barəsində deyə biləcək sözləri yoxdur, çünki onlar müasir insandan çox az fərqlənirlər. Bəzi tədqiqatçıların fikrincə isə bu irqin nümayəndələri indiki zamanda da mövcuddur. Misal kimi Avstraliya aborigenlərini göstərmək olar.

Bu irqin nümayəndələri kimi aborigenlərdə də iri qaşüstü yastıqlar, bir qədər kiçik beyin ölçüləri var, çənəaltı çıxıntı isə yoxdur. Bundan başqa, o da məlum olmuşdur ki, yaxın keçmişdə bu insanlar (Nomo sariens archaic) Macarıstan və İtaliyanın bəzi yaşayış məskənlərində yaşamışlar.

Nomo sariens və təkamülçü ədəbiyyatda Nomo Neilderbergensis kimi müəyyən edilmiş təsnifat əslində eyni şeydir. Eyni insan irqinin müəyyən edilməsi üçün iki anlayışdan istifadə olunmasının səbəbi təkamülçülər arasındakı fikir ayrılıqlarıdır. Nomo Neilderbergensis təsnifatına daxil edilən qalıqlar 500 və hətta 740 min il bundan əvvəl İngiltərədə və İspaniyada müasir insanlara anatomik cəhətdən uyğun gələn insanların yaşamasından xəbər verir.

Cro-magnon təsnifatı isə təxminən 30 min il bundan əvvəl mövcud olmuş insan irqidir. Bu insanların günbəzşəkilli kəlləsi və enli alınları var. Həcmi 1600 sm.kub təşkil edən kəllə müasir insanın orta kəllə ölçülərindən artıq olmuşdur. Qaşüstü yastıq və neandertal insanla Nomo erectus-a açıq-aydın məxsus olan kəllənin peysər hissəsində sümük çıxıntısı mövcud idi. Cro-magnon Avropa irqi sayılır. Buna baxmayaraq o bu gün Afrikada və tropik iqlimli regionlarda yaşayan insan irqlərinin kəllə quruluşuna və ölçülərinə görə çox oxşardır. Bu bənzərliyi nəzərə alaraq güman edilir ki, Cro-magnon qədim Afrika irqidir. Digər paleoantropoloji tapıntılar göstərir ki, neandertalların cütləşmsi nəticəsində bəzi müasir irqlər əmələ gəlmişdir.

Bundan əlavə, bu gün Afrikanın və Fransanın (Salute və Dordonya) müxtəlif regionlarında kromonyonlu insanlara bənzəyən etnik qruplar yaşayır. Onlara həmçinin Polşa və Macarıstanda da rast gəlinib.

Öz Əcdadları İlə Eyni Bir Vaxtda Yaşamış İnsan Tipləri

26.000 Year Old Needle

An interesting fossil showing that the Neanderthals had knowledge of clothing: A needle 26,000 years old. (D. Johanson, B. Edgar From Lucy to Language, p. 99)

Bu vaxta qədər bütün öyrənilənlər təkamül nəzəriyyəsi ssenarisinin tamamilə uydurma və əsassız olması haqqında mənzərə yaradır. Çünki belə nəsil ağacının mövcud olması üçün meymundan insana olan təkamül prosesi və bu prosesi isbat edən müvafiq arxeoloji qalıqların olması labüddür. Halbuki meymunla insanı böyük bir uçurum ayrırır. Skelet quruluşu, kəllə ölçüləri və yerimə tərzi kimi xüsusiyyətlər insanı meymundan ayırır. (1994-cü ildə daxili qulağın vestibülyar aparatı tədqiq edilmişdir. Bu tədqiqatlar nəticəsində Australorithecus və Nomo habilis meymunlar sinfinə, Nomo erectus isə insanlar sinfinə aid edilmişdir). Bir­birinin əcdadları kimi təqdim edilən bu müxtəlif növlərin eyni zamanda mövcud olması və yan-yana, bir yerdə yaşaması onların arasında hər hansı bir nəsil (qohumluq) əlaqəsinin olmamasını təsdiq edir. Əgər təkamülçülərin iddia etdiyi kimi, Australorithecus vaxt ötdükcə Nomo habilis-ə, o isə öz növbəsində Nomo erectusa çevrilirsə, bu halda onların mövcudluq (yaşam) dövrü (mərhələsi) də ardıcıllıqla gəlməli idi. Lakin əksinə, burada heç bir xronoloji ardıcıllıq müşahidə olunmur. Təkamülçülərin hesablamalarına görə, Australorithecus 4 milyon ildən 1 milyon ilə qədər bundan əvvəl, Nomo habilis kimi təsnif kəşf edilmiş canlı isə 1,7-1,9 milyon il bundan əvvəl mövcud olmuşlar. Təkamülçülərin fikrincə, Nomo habilis-ə nisbətən daha inkişaf etmiş sayılan Nomo rudolfensis-in yaşı isə 2,5-2,8 milyon ildir. Yəni Nomo rudolfensis öz "əcdadı" hesab olunan Nomo habilis-dən təxminən 1 milyon il böyükdür. Digər tərəfdən, Nomo erectus-un yaşı təxminən 1,6-1,8 milyon il təşkil edir. Yəni Nomo erectus-ların və onların "əcdadları" Nomo habilis-lərin əmələ gəlməsi eyni vaxta təsadüf edir ki, buradakı ziddiyyət də açıq görünür. Bu faktı Alan Uolkerin sözləri də təsdiq edir:

"Australorithecus, Nomo habilis və Nomo erectus kimi növlərin Şərqi Afrikada bir yerdə və eyni zamanda yaşaması haqqında təkzibedilməz dəlil-sübutlar var".78 Luis Liki Australorithecus, Nomo habilis və Nomo erectus skelet qalıqlarını demək olar ki, yanaşı olaraq Olduvay dərəsində Bed II qatında aşkar etmişdir".79

Əlbəttə, bu cür nəsil ağacı (şəcərəsi) ola bilməz. Harvard Universitetinin paleoantropoloqu Stefan Cey Qould özü təkamülçü olsa da Darvin nəzəriyyəsinin çıxılmaz vəziyyətə düşməsini belə izah edir:

"Əgər eyni zamanda mövcud olmuş üç müxtəlif hominid (insanabənzər canlılar) varsa, onda bizim nəsil şəcərəmiz nə oldu? Aydındır ki, onlar bir-birindən törəyə bilməz. Həmçinin onların müqayisə edilməsində heç bir təkamül prosesi aşkar olunmur".80

Daha sonra Nomo erectus-dan Nomo sariens-ə keçidi nəzərdən keçirsək, biz burada da nəsil ağacının olmadığını görərik. Qalıqlar göstərir ki, Nomo erectus və Nomo sariens archaic bizim zamanımızdan 27 və hətta 10 min il əvvələ qədər yaşayırdılar. Müvafiq olaraq 13 və 27 min il yaşı olan Nomo erectus-a açıq-aydın məxsus olan kəllələr Avstraliyada Kow bataqlığında və Yava adasındasazq tapılmışdır".81

Şüurlu İnsanın (Nomo Sariens) Gizli Tarixi

Təkamülçü nəşrlər arasında ən populyarlardan biri sayılan "Discover" jurnalı özünün 1997-ci il dekabr sayının üz qabığında 800 min il yaşı olan insanın sifətinin şəklini vermiş və ona belə sərlövhə qoymuşdu: "Bizim keçmişimizin sifəti budurmu?" Bu sual təkamülçülərin güclü heyrətini əks etdirirdi.

Yuxarıda bəhs olunan məsələlərdən başqa xəyali nəsil şəcərəsi iddiasını puç edən çox vacib və heyrətamiz həqiqət var: Nomo sariens-in, yəni müasir insanın tarixi çox uzaq keçmişə gedir. Paleontoloji tapıntılar sübut edir ki, təxminən 1 milyon il bundan əvvəl bizlərdən heç nə ilə fərqlənməyən Nomo sariens növünə aid insanlar yaşayırdılar.

Bu mövzuya aid olan ilk tapıntılar məşhur təkamülçü paleoantropoloq Luis Likiyə məxsusdur. Liki 1932-ci ildə Keniyanın Kanyera ərazisində Viktoriya gölünün yaxınlığında müasir insanlara anatomik cəhətdən uyğun olan və orta pleystosen dövrünə aid olan bir neçə qalıq aşkar etmişdi. Lakin orta pleystosen 1 milyon il bundan əvvəl deməkdir.82 Son nəticədə təkamülçü paleoantropoloqlar bu tapıntıları inkar etdilər, çünki onlar təkamülün bütün nəsil şəcərəsini alt-üst edirdi.

Hərçənd ki, Liki öz hesablarının düzgün olduğunu həmişə müdafiə edirdi. Bu məsələ ilə əlaqədar müzakirələr yenicə səngiməyə başladığı vaxt - 1995-ci ildə İspaniyada tapılmış skelet qalıqları əyani surətdə göstərdi ki, Nomo sariens-in tarixi əslində daha qədim köklərə malikdir. Adıçəkilən qalıqlar Madrid Universitetinin üç ispan paleoantropoloqu tərəfindən Ataruerca ərazisində Qran Dolina mağarasında tapılmışdı. Bu, müasir insana tamamilə uyğun gələn 11 yaşlı uşağın sifəti idi. Lakin uşaq 800 min il bundan əvvəl ölmüşdü. "Discover" jurnalı özünün 1997-ci il dekabr nömrəsində bu mövzuya böyük diqqət yetirmişdi.

Bu qalıqlar hətta Qran Dolinada tədqiqatçılar qrupuna başçılıq edən A.Ferrerasın "insan təkmülünə olan inamını" da sarsıtmışdı. Ferreras bu barədə belə demişdi:

Biz böyük, iri, kobud, yəni sadə desək, ibtidai bir şeylə üz-üzə gəlməyə ümid edirik. Biz 800 min illik uşağın Turkana oğlanına bənzər olacağını təsəvvür edirdik. Ancaq bizim tapdığımız tamamilə müasir sifət idi... Belə hadisə insanı sarsıdan hadisələrdəndir: daşlaşmış qalıqların aşkar edilməsi gözlənilməz və xoş haldır və bu, normaldır. Amma daha maraqlısı, keçmişə aid tapılan bir şeyin indiki zamana aid olmasıdır. Bu, hansısa mənada Qran Dolinada maqnitofonun aşkar olunmasına bənzəyir. Əlbəttə, qəribədir. Biz aşağı pleystosen dövründə kasset və maqnitofonların tapılmasını gözləmirik, ancaq bu, 800 min illik tarixi olan "müasir" sifəti aşkar etməklə eyni şeydir. Biz onu görəndə çox təəccüblənmişdik".83

Bu tapıntı Nomo sariens-in tarixini daha 800 min il əvvələ çəkirdi. Lakin ilk şoku yaşayan təkamülçülər qərara gəldilər ki, bu qalıqlar başqa bir növə məxsusdur. Çünki nəsil şəcərəsinə əsasən Nomo sariens 800 min il bundan əvvəl mövcud olmalı idi. Buna görə Ataruerca kəlləsinin yer aldığı "Nomo antecessor" adlandırılmış yeni növ uyduruldu.

1,7 Milyon İl Yaşı Olan Daxma və 3,6 Milyon İl Yaşı Olan Müasir İnsanın Ayaq İzləri

BBu günə qədər aşkar edilmiş çoxsaylı tapıntılar göstərir ki, Nomo sariens-in tarixi 800 min ildən də qədimdir. Bunların biri həmin Luis Liki tərəfindən 1970-ci illərin əvvəllərində Olduvay dərəsinin yaxınlığında tapılmışdır. Luis Liki burada Bed II qatında müəyyən etmişdir ki, Australorithecus, Nomo habilis və Nomi erectus eyni zamanda yaşamışlar. Ancaq daha maraqlısı odur ki, Liki həmin qatda (Bed II) tikinti aşkar etmişdir. Bu tikinti 1,7 milyon yaşı olan daşdan düzəldilmiş daxmanın qalıqları idi. Bu hadisənin qəribəliyi ondan ibarətdir ki, Afrikanın bəzi rayonlarında bu gün də istifadə edilən daxmalar yalnız Nomo sariens tərəfindən tikilə bilərdi. Yəni Likinin tapıntısı bizə xəbər verir ki, Australorithecus, Nomo habilis, Nomo erectus və müasir insan təxmimnən 1,7 milyon il bundan əvvəl bir yerdə və eyni bir zamanda yaşamışlar.84

Əlbəttə, bu fakt müasir insanın Australorithecus meymunlarından törəməsi ideyasını irəli sürən təkamül nəzəriyyəsini tamamilə təkzib edir. Əsas etibarilə müasir insan tarixini 1,7 milyon ildən artıq bir müddətdə əvvələ aparan tapıntılar var.

Belə tapıntılardan biri 1977-ci ildə Meri Liki tərəfindən Tanzaniyanın Laetoli rayonunda tapılan ayaq izləridir. Bu izlər yaşı 3,6 milyon il olan qatda tapılmışdır və ən əsası odur ki, onlar müasir ayaq izlərindən heç nə ilə fərqlənmir.

Meri Liki tərəfindən tapılmış ayaq izləri həmçinin Don Cohanson və Tim Uayt kimi məşhur paleoantropoloqlar tərəfindən tədqiq olunmuşdu. Nəticələr eyni idi. Uayt yazırdı:

"Hətta şübhələnməyin də... Onlar müasir insanın ayaq izlərindən heç nə ilə fərqlənmir. Əgər bu izlər Kaliforniyanın çimərliyində aşkar olunsaydı və siz bir uşağa "Bu nədir?" sualını versəydiniz, şübhəsiz ki, o, "Buradan insan keçmişdir" cavabını verəcəkdi. O bu izləri qumda yüzlərlə başqa izlərdən ayırd edə bilməzdi. Necə ki, siz də onları ayıra bilmədiniz".85

Şimali Kaliforniya Universitetindən (ABŞ) Luis Robbins bu izləri tədqiq edərək demişdir:

"Ayaqaltı pəncəsi hündür, balaca insanın ayağının alt pəncəsi hətta mənimkindən də hündürdür, yəni barmaqlar yerə insan barmaqları kimi dəyir. Siz bunu heyvanlarda görə bilməzsiniz".86

Ayaq izlərinin morfoloji analizləri göstərdi ki, onlar müasir insana (Nomo sariens-ə) aiddir. Ayaq izlərini tədqiq edən Rassel Tatl yazırdı:

"Ehtimal ki, ayaq izləri ayaqyalın Nomo sariens tərəfindən qoyulmuşdur... Aparılmış bütün morfoloji tədqiqatlar onların müasir insanla uyğunluğundan xəbər verir".87

Neytral və obyektiv tədqiqatlar ayaq izlərinin əsl sahiblərini müəyyən etdi: 10 yaşında olan müasir insanın 20 ayaq izi və daha az yaşdakı insana məxsus olan 27 daşlaşmış ayaq izləri. Heç şübhəsiz ki, onlar da bizim kimi normal insan olmuşdur. Bu səbəbdən Laetoli ayaq izləri onilliklər ərzində qızğın mübahisələrin mövzusu olmuşdur. Təkamülçü paleoantropoloqlar müasir insanın 3,6 milyon il bundan əvvəl yerdə yeriməsi ilə razılaşa bilmir və bunu birtəhər izah etməyə cəhd göstərirdilər. 90-cı illərdə bu "izah" formalaşdı.

Təkamülçülər belə qərara gəldilər ki, bu izlər avstralopitek tərəfindən qoyulub, çünki təkamül nəzəriyyəsinə görə, 3,6 milyon il bundan əvvəl hər hansı bir Nomo növünün mövcud olması mümkün deyildi. Rassell Tatl 1990-cı ildə nəşr olunan məqaləsində belə yazır:

"Hər bir halda Laetoli G ərazisində aşkar edilən və 3,5 milyon il yaşı olan ayaq izləri müasir insanın ayaq izlərinə çox bənzəyir. Qalıqlardan da gördüyümüz kimi, bu izi qoyanlar bizdən heç də pis olmamış və öz yerişləri ilə bizdən fərqlənməmişlər. Əgər onlar bu qədər qədim olmasaydı, heç şübhəsiz ki, biz onların hər hansı bir Nomo növünə aid olması ilə razılaşardıq. Ancaq yaşa görə biz bu izlərin Lucy qalıqlarının da aid olduğu Australorithecus afarensis növünə mənsub olduğunu hesab etməyə məcburuq".88

Bir sözlə, ayaq izləri 3,6 milyon il yaşı olan Australorithecus-ə açıq-aydın məxsus ola bilməzdi. Bu izlərin avstralopitekə aid edilməsinin səbəbi isə bu qalıqların yaşı 3,6 milyon il müəyyən edilmiş vulkanik təbəqədə tapılmasıdır. Belə qədim zamanda insanların mövcud olmaması zənn edilərək ayaq izləri Australorithecus-ə aid edilmişdir. Laetoli izlərinə dair şərhlər bizim üçün olduqca vacib olan bir həqiqəti də açıqladı: təkamülçülər öz nəzəriyyələrini elmi faktlara istinad etməklə müdafiə etmirlər, əksinə, onlar bu faktları nəzərə almırlar. Öz xeyrinə olmayan hər yeni kəşfi müqavimət və riyakarlıqla qarşılayan, kor-koranə müdafiə olunan nəzəriyyə göz qabağındadır.

Buradan da aydındır ki, təkamül nəzəriyyəsi elmi deyil, qeyri-elmi ehkamdır.

Təkamül Nəzəriyyəsinin Dirəndiyi Dalan - Dik Yerimə

Aparılmış tədqiqatlar nəticəsində isbat edilmişdir ki, dörd ayaq üstündə yeriməyə uyğunlaşdırılmış meymun skeletinin dik yeriyən insan skeletinə təkamül etməsi mümkün deyil.

Bütün arxeoloji tapıntılarla yanaşı insanla meymun arasında olan inkaredilməz anatomik fərqlər insanın təkamül nağılını təkzib edir. Bu fərqlərdən biri yerişdir.

İnsana dik yerimə xasdır. Bu, hərəkətin başqa canlılara xas olmayan xüsusi formasıdır. Bəzi heyvanlarda isə bu xüsusiyyət məhdud dərəcədədir. Ayı və meymun kimi heyvanlar nadir hallarda, özü də qısa zaman ərzində iki ayaq üstə hərəkət edə (yeriyə) bilərlər (məsələn, özlərinə qida əldə etmək lazım gələn hallarda). Onlar maili skeletə malikdir və dörd ayaq üstündə yeriyirlər.

Maraqlıdır, təkamülçülərin iddia etdikləri kimi insanın dik yeriməsi dördayaqlıların yerimə üsullarından təkamül edə bilərmi?

Xeyr... Tədqiqatlar göstərmişdir ki, dik yerimə heç vaxt təkamül prosesinə məruz qalmamışdır və bunun həyata keçməsi heç mümkün də deyil. Hər şeydən əvvəl iki ayaq üzərində yerimə təkamülün üstünlüyü deyil. Çünki dörd ayaq üstündə yeriyən meymunlar insanlara nisbətən daha tez və asan hərəkət edirlər. İnsan şimpanze kimi ağacların arasında budaqdan-budağa hərəkət edə bilməz və yaxud hepard kimi saatda 125 km sürətlə qaça bilməz.

Əksinə, insan ikiayaqlı kimi daha asta hərəkət edir və nəticə etibarilə təbiətdə fiziki cəhətdən ən köməksiz məxluqdur. Buna görə nəzəriyyənin öz məntiqinə əsasən meymunların dik yeriməyə istiqamətlənməsinin heç bir mənası yoxdur. Əksinə, nəzəriyyənin məntiqinə müvafiq olaraq insanlar dördayaqlı olmalıdır.

Təkamül nəzəriyyəsini başqa bir dalana salan səbəb darvinizm modelinin, yəni mərhələli inkişaf modelinin dik yeriməyə tamamilə uyğun olmamasıdır.

ATəkamülün təməlini təşkil edən bu model ikiayaqlılarla dördayaqlılar arasında olan təkamülün keçid dövründə "qarışıq" yeriş formasının olmasını tələb edir. Halbuki 1996-cı ilin tədqiqatlarında ingilis paleoantropoloqu Robin Krompton kompüter vasitəsilə göstərmişdir ki, belə "qarışıq" yeriş forması yaratmaq qeyri-realdır. Krompton belə bir nəticəyə gəlmişdir: canlı məxluq ya iki, ya da dörd ayaq üstündə yeriyə bilər.89 Bu iki variant arasında yerimə forması enerji xərclənməsinin birdən artması səbəbi ilə mümkün olmur.

Buna görə də "yarıikiayaqlının" mövcud olması mümkün deyil. İnsanla meymun arasında olan fərqlər təkcə dik yerimə ilə məhdudlaşmır. Beynin səviyyəsi, danışmaq qabiliyyəti və başqa bu kimi xüsusiyyətlər təkamülçülər tərəfindən izah olunmamışdır. Təkamülçü paleoantropoloq E.Morqan aşağıdakıları etiraf edir:

"İnsan təkamülü mövzusunda 4 mühüm sirr var: 1) Niyə iki ayaq üzərində yeriyirlər? 2) Bədənin tük örtüyü niyə yox olmuşdur? 3) Beyin niyə bu qədər inkişaf etmişdir? 4) Niyə danışmağı öyrənmişlər? Bu dörd suala standart cavablar var: 1) Hələ bilmirik. 2) Hələ bilmirik. 3) Hələ bilmirik. 4) Hələ bilmirik. Sualların sayını atırmaq da olar, amma cavab dəyişməz qalar".90

Təkamül Nəzəriyyəsi Saxta Elmi İnancdır

The myth of human evolution is based on no scientific nsanın təkamülü hekayəsi heç bir elmi tapıntıya əsaslanmır. Yuxarıdakı kimi şəkillər, təkamülçülərin xəyal güclərini əks etdirməkdən başqa bir məna daşımamaqdadır.

Lord Solli Sukkerman İngiltərənin ən tanınmış və hörmət edilən alimlərindəndir. O, on illərlə arxeoloji qalıqları tədqiq etmiş, çoxsaylı əsaslı tədqiqatlar aparmış və hətta elmin inkişafında misilsiz roluna görə lord rütbəsinə layiq görülmüşdür. Sukkerman təkamülçüdür, yəni onun təkamül nəzəriyysinə aid olan şərhlərində nəzəriyyəyə qarşı hər hansı bir qəsd-qərəzə yol vermək ağlasığmazdır. Lakin o, onilliklər ərzində arxeoloji tapıntıları öyrənərək belə bir nəticəyə gəlmişdir ki, nəsil şəcərəsi yoxdur.

Sukkermanın maraqlı "elmi şkala" icad edib. O, elmin elmi və qeyri-elmi sayılan sahələrinin təsnifatını tərtib etmişdi. Bu cədvəldə elmin ən "elmi", yəni konkret faktlara əsaslanan sahələri kimya və fizikadır. Sonra biologiya və ictimai elmlər gəlir. Bu siyahının ən sonunda telepatiya, altıncı hiss məfhumu və "insanın təkamülü", yəni Sukkermanın fikrincə, qeyri-elmi sahələr yerləşir. O bu nəticəni belə izah edir:

"Əgər obyektiv reallığın hüdudlarından çıxaraq həm də təbii elm sahələri sayılan ruhi qüvvənin qavranılması və insan qalıqlarının izahı kimi elm sahələrinə nəzər salsaq görərik ki, təkamül nəzəriyyəsinə inanan hər hansı bir insan üçün mümkün olmayan bir şey yoxdur. Beləliklə, öz nəzəriyyəsinə israrla inanan insanlar eyni zamanda hətta bir-birinə zidd əqli nəticələr çıxara bilərlər".91

Bəs niyə görə bu qədər alim bu ehkam üzərində inadla təkid edir? Nə üçün bu qədər təzadlı nəticələr qeyd-şərtsiz qəbul olunur və onların özləri tərəfindən tapılan sübutlar nəzəriyyənin yaşaması naminə gözardı edilir?

Cavab birdir: bu insanlar təkamülü tərk etdikləri vaxt həqiqətlə qarşılaşmaqdan qorxurlar. Çünki təkamülü tərk edərkən onlar yeganə həqiqətlə - insanların Allah tərəfindən yaradılması həqiqəti ilə üz-üzə gələcəklər. Bu fakt isə onların inandığı materialist fəlsəfə nöqteyi-nəzərindən qəbuledilməzdir və onlara xas olan qabaqcadan yaranmış yanlış fikirlərə görə mümkün deyil.

Məhz buna görə də təkamülçülər onlarla əməkdaşlıq edən kütləvi informasiya vasitələrindən istifadə edərək həm özlərini, həm də dünyanı aldadırlar. Mövcud olmayan arxeoloji qalıqlar təkamülçülər tərəfindən uydurma şəkil və maketlərlə "tamamlanıb təkmilləşdirilir", bununla da təkamül nəzəriyyəsini sübut edən faktların mövcudluğuna dair təsəvvürlərin yaradılmasına cəhd edilir. Kütləvi informasiya vasitələri isə materialist fəlsəfəyə inandığı kimi uydurma şəkil və maketlərdən cəmiyyəti aldatmaq üçün istifadə edir və insanların şüuraltısında bu obrazları həkk etməyə çalışır.

Lakin onlar nə qədər cəhd etsə də həqiqət göz qabağındadır: insan şüursuz təkamül prosesi tərəfindən yox, Uca və Qüdrətli Allah tərəfindən yaradılmışdır və Onun qarşısında məsuliyyət daşıyır. Bu məsuliyyəti öz üzərinə götürmək istəməsə də...