Risalələrin Doğru Oxunmalı Və Başa Düşülməli Olduğuna Və Hər Kəsin Başa Düşəcəyi Qədər Anlaşıqlı Olduğuna Dair Bədiüzzamanın Bəzi Açıqlamaları
“Nurun mətninin izaha ehtiyacı olsa, ya sətrin üstündə, ya da kənarda haşiyə şəklində yazılsa, daha münasibdir (uyğundur). Çünki mətnin içinə girsə, təksir edilən (çoxaldılan) nüsxələr ayrı-ayrı olar, təshih (düzəltmə) lazım gələr. Həm su-i istimala (sui-istifadəyə) qapı açılar, müarizlər (qarşı çıxanlar) istifadə edərlər. Həm də hər kəs sənin kimi mühəqqiq (həqiqəti araşdırıb tapan), müdəqqiq (dəqiqliklə tədqiq edən, ən kiçik gizli şeyləri belə görməyə çalışan) olmaz, SƏHV MƏNA VERƏR, BİR SÖZ ƏLAVƏ EDƏR, ƏHƏMİYYƏTLİ HƏQİQƏTİ İTİRMƏYƏ ÇALIŞAR. MƏN TƏSHİHATIMDA (düzəltmələrimdə) BELƏ ZƏRƏRLİ ƏLAVƏLƏRİ ÇOX GÖRMÜŞƏM...”
(Emirdağ Lahikası Elyazma, səh. 661)
“İki yol var: ya sükut etməkdir (susmaqdır). Çünki deyilən hər söz doğru olmalıdır. Ya da sidqdir (doğruluqdur). Çünki İslamiyyətin əsası sidqdir (doğruluqdur.) İmanın xassəsi sidqdir (doğruluqdur). Bütün kamalata isal edici (yaxşılıqlara çatdıran) sidqdir. Əxlaq-i aliyənin (yüksək əxlaqın) həyatı sidqdir (doğruluqdur). Tərəqqiyyətin mihvəri (inkişafın mərkəzi) sidqdir (doğruluqdur).
Aləm-i İslamın nizamı (İslam aləminin nizamı) sidqdir (doğruluqdur).
Növ-i bəşəri kəbə-i kamalata isal edən (bəşəriyyəti əxlaq və tərbiyəyə nail edən) sidqdir (doğruluqdur). Əshab-i Kiramı (səhabələri) bütün insanlara təfəvvüq etdirən (üstün edən) sidqdir (doğruluqdur). Məhəmməd-i Haşimi Əleyhissəlatu Vəssəlamı məratib-i bəşəriyyənin (bəşəriyyət dərəcəsinin) ən yüksəyinə çıxaran sidqdir (doğruluqdur).”
(İşarat-ül İcaz, səh. 82)
“Risale-i Nur bütün təbəqət-i bəşərə (insan qruplarına) - həm mədrəsə, həm məktəb, həm kazarma, həm həkim, həm hakim kimi ən ami (cahil) avamdan ən əxass-i həvassa (ən xalis elm sahiblərinə) qədər dərs verib təlim və tərbiyə etməsi bizim fikrimizcə müşhuddur (aşkardır, açıq-aydın görünür).”
(Kastamonu Lahikası, səh. 70)
“... Bir orta məktəb uşağı və ya oxumaq bilən bir qadın böyük filisofun əsərini oxuduğu zaman anlaya bilmir. Lakin Risale-i Nuru hər kəs dərəcəsinə görə anlayır.”
(Şualar, səh. 549)
