Bədiüzzamanın İslam Birliyi (İttihad-İ İslam) İlə Bağlı Sözləri

27 Mart 1909

Tariq-i Məhəmmədi (Məhəmmədin yolu) (ə.s.m.) şübhə və hiylədən münəzzəh (heç bir şeyə möhtac olmayan, qüsursuz) olduğuna görə şübhə və hiyləni nəzərdə tutan gizlilikdən də müstəğnidir (ehtiyacı yoxdur). Həm də o qədər azim (böyük) və geniş və muhid (hər şeyi əhatə edən) bir həqiqət baxüsus (xüsusilə) bu zamanın əhlinə qarşı heç bir cəhətlə (səbəblə) gizlədilməz. Bəhr-i ümman (okean) necə bir dəstidə (teştdə) saxlana bilər! Təkrarən (dəfələrlə) deyirəm ki, ittihad-i İslam (İslam Birliyi) həqiqətində olan ittihad-i Məhəmmədininn (İslam Birliyinin) (ə.s.m.) cəhətül-vəhdəti (Birlik istiqaməti) Tövhid-i İlahidir (Allahın birliyinə iman və ondan başqa ilah olmadığını təsdiq etməkdir). Peyman (əhd) və andı da imandır. Müntəsibini (üzvləri, daxil olanları) ümum (bütün) möminlərdir. Nizamnaməsi (hüquqi mətni) sünən-i Əhmədiyyədir (Peyğəmbərin sünnəsidir) (ə.s.m.). Qanunu əvamir (əmrləri, qanunları) nəvahi-i şəriədir (şəriətin qadağan etdiyi şeylərdir). Bu ittihad (Birlik) adət (ənənə, vərdiş) deyil, ibadətdir.

İxfa (gizlənmək), xavf (qorxmaq) riyadandır (göstərişdəndir, ikiüzlülükdəndir). Fərzdə riya (göstəriş, ikiüzlülük) yoxdur. BU ZAMANIN ƏN BÖYÜK FƏRZ VƏZİFƏSİ İTTİHAD-İ İSLAMDIR (İSLAM BİRLİYİDİR). İTTİHADIN (BİRLİYİN) HƏDƏF VƏ MƏQSƏDİ O QƏDƏR UZUN, MÜNŞAİB (QOLLARA AYRILMIŞ), MUHİD (HƏR ŞEYİ ƏHATƏ EDƏN), MƏRAKİZ (QƏRAR YERLƏRİ) VƏ MƏABİD-İ İSLAMİYYƏNİ (İSLAMIN İBADƏT YERLƏRİNİ) BİR-BİRİNƏ RABT ETDİRƏN (BAĞLAYAN) BİR SİLSİLƏ-İ NURANİNİ (NURANİ SİLSİLƏ, SOY) İĞTİZAZA GƏTİRMƏKLƏ (HƏRƏKƏTƏ KEÇMƏKLƏ) ONUNLA MƏRBUD (BAĞLANMIŞ) OLANLARI İQAZ (XƏBƏRDARLIQ) VƏ TARİQ-İ TƏRƏQQİYƏ (YÜKSƏLMƏ, İRƏLİLƏMƏ YOLUNA) BİR XAHİŞ (İSTƏK) VƏ ƏMR-İ VİCDANİ (VİCDANİ ƏMR) İLƏ SÖVQ ETMƏKDİR. BU İTTİHADIN (BİRLİYİN) MƏŞRƏBİ (YOLU) MƏHƏBBƏTDİR (SEVGİ BƏSLƏMƏKDİR). XÜSUMƏT (DÜŞMƏNLİK) İSƏ CƏHALƏT (SAVADSIZLIQ) VƏ ZƏRURƏT (İSTƏR-İSTƏMƏZ) NİFAQƏDİR (İKİÜZLÜLÜKDÜR). QEYR-İ MÜSLÜMLƏR (MÜSƏLMAN OLMAYANLAR) ƏMİN OLSUNLAR Kİ, BU İTTİHADIMIZ (BİRLİYİMİZ) BU ÜÇ SİFƏTƏ (VƏSFƏ, TƏRİFƏ) HÜCUMDUR (QARŞI ÇIXMAQDIR). QEYR-İ MÜSLÜMƏ (MÜSƏLMAN OLMAYANA) QARŞI HƏRƏKƏTİMİZ RAZI SALMAQDIR. LAKİN ONLARI MƏDƏNİ (FƏZİLƏTLİ, TƏRBİYƏLİ) HESAB EDİRİK. VƏ İSLAMİYYƏTİ MƏHBUB (SEVİLƏN, SEVGİLİ) VƏ ÜLVİ (UCA) GÖSTƏRMƏKDİR. Zira (çünki) onları münsif (insaflı) zənn edirik. Laübalilər (boşboğazlar) yaxşı bilsinlər ki, dinsizliklə özlərini heç bir əcnəbiyə sevdirə bilməzlər. Zira (çünki) məsləksizliklərini (mənəviyyatsızlıq) göstərərlər. Məsləksizlik, anarxiya sevilməz. Bu ittihada (Birliyə) təhqiq (araşdırma) ilə daxil olanlar onları təqlid edib çıxmazlar. İttihad-i Məhəmmədi (İslam Birliyi) (əleyhissəlatu vəssəlam) olan ittihad-i İslamın (İslam Birliyinin) əfkar (fikirlər) və məslək (mənəviyyat) və həqiqətini əfkar-i ümumiyyəyə (Xalqın fikirlərinə, nəzərinə) təqdim edirik. Kimin etirazı varsa etsin, cavaba hazırıq. (Hutbe-i Şamiye, Sada-yi Hakikat, səh. 94)

Əziz, siddiq qardaşlarım,

Ruh-u canımızla mübarək bayramınızı təbrik edirik. İNŞAALLAH ALƏM-İ İSLAMIN (İslam aləminin) DA BÖYÜK BAYRAMINA ÇATARSINIZ. CƏMAHİR-İ MÜTTƏFİQƏ-İ İSLAMİYYƏNİN (Birləşmiş İslam Respublikalarının) QÜDSİ (Müqəddəs) QANUN-U ƏSASİYYƏLƏRİNİN (konstitusiyasının) MƏNBƏYİ OLAN QURAN-İ HAKİM İSTİQBALA (gələcəyə) TAM HAKİM OLUB BƏŞƏRİYYƏTƏ ƏSL BAYRAMI GƏTİRƏCƏYİNƏ ÇOX ƏMARƏLƏR (işarələr, dəlillər) VAR.

Saniyən (ikincisi), şübhə qalmadı ki, Nur Risalələri və tələbələri hifz və inayət-i İlahiyyəyə (Allahın qoruması və köməyilə) məzhərdirlər (şərəflənmişdirlər) ki, bu zamanın həssasiyyətlə (cidd-cəhdlə) və bəzi keyfi (istəyə bağlı) qanunlarla çox hiddətli inadla uzun zamandan bəri Nur tələbələrinə ancaq yüzdə bir nisbətində zərər verə bildilər. Nurun fəal tələbələrindən altı yüz tələbəsinin məhkəmələrlə məşğul edilməsi üçün dəhşətli bir plan var ikən yalnız altı tələbəyə müvəqqətən (müvəqqəti, keçici olaraq) ilişildi (mane oldular). Hətta Nur qəhrəmanının yazdığı kimi, iyirmi beş ədliyyə məhkəməsi yüz minlərlə nüsxələrində (yazılı sənədlərdə) və yüz minlərlə tələbələrində mədar-i məsuliyyət (məsuliyyət səbəbi) olan bir şey tapa bilmirlər. O kəsrətli (müxtəlif) ədliyyələrin “Nurlarda təqsir yoxdur və tapa bilmirik” demələri kafi (qəti) dəlildir.

(Emirdağ Lahikası, səh. 315)

Ümmətin gözlədiyi axırzamanda gələcək zatın üç vəzifəsindən ən mühümü və ən böyüyü və ən qiymətdarı (dəyərlisi) olan iman-i təhqiqini (sarsılmaz imanı) nəşr (yaymaq) və əhl-i imanı (iman sahiblərini) dalalətdən (haqq yoldan, dindən azmaqdan) xilas etmək cəhətilə (səbəbilə) o ən əhəmiyyətli vəzifəni eynilə bitəmamihə Risale-i Nurda görmüşlər. İmam-i Əli və Qövs-i Əzəm və Osman-i Xalidi kimi zatlar bu cəhət üçündür ki, gələcək o zatın məqamını Risale-i Nurun şəxs-i mənəvisində kəşfən (gizli şeyin Allah tərəfindən birinə ilham edilməsi yolu ilə aşkar edilməsi) görmüş kimi işarə etmişlər. Bəzən də o şəxs-i mənəvini bir xadiminə (xidmətkarına) vermişlər, o xadimə (xidmətkara) mültəfitanə (iltifat edərək) baxmışlar. Bu həqiqətdən başa düşülür ki, sonra gələcək o mübarək zat Risale-i Nuru bir proqram kimi nəşr (yayacaq) və tətbiq edəcək (yerinə yetirəcək, istifadə edəcək).

O zatın ikinci vəzifəsi şəriəti (İslam dinini) icra və tətbiq etməkdir (yerinə yetirməkdir). Birinci vəzifə maddi qüvvə ilə deyil, bəlkə qüvvətli etiqad (inanc) və ixlas və sədaqətlə olduğu halda bu ikinci vəzifə üçün olduqca böyük maddi qüvvə və hakimiyyət lazımdır ki, o ikinci vəzifə tətbiq edilə bilsin.

O ZATIN ÜÇÜNCÜ VƏZİFƏSİ XİLAFƏT-İ İSLAMİYYƏNİ (İSLAM XƏLİFƏLİYİNİ) İTTİHAD-İ İSLAMA (İSLAM BİRLİYİNƏ) BİNA EDƏRƏK İSƏVİ RUHANİLƏRİLƏ (XRİSTİANLARLA) İTTİFAQ EDİB DİN-İ İSLAMA (İSLAM DİNİNƏ) XİDMƏT ETMƏKDİR. Bu vəzifə çox böyük səltənət və qüvvət və milyonlarla fədakarlarla tətbiq edilə bilər. Birinci vəzifə o iki vəzifədən üç-dörd dərəcə daha ziyadə qiymətdardır. Lakin o ikinci, üçüncü vəzifələr çox nəzərəçarpan və çox geniş dairədə olduğuna görə ümumun (hər kəsin) və avamın (xalqın) nəzərində daha əhəmiyyətli görünürlər. Elə o xas Nurçular və bir qismi övliya olan o qardaşlarımızın təbirə və təvilə (izaha) möhtac fikirlərini ortaya atmaq əhl-i dünyanı və əhl-i siyasəti narahat edir və etmişdir, hücumlarına vəsilə olur. Çünki birinci vəzifənin həqiqətini və qiymətini görə bilmirlər, digər cəhətlərə həml edirlər (üstünə atılırlar).

(Sikke-i Tasdik-i Gaybi, 9)

Xamisən (beşincisi): İndi bu zamanda ən böyük təhlükə olan zındıqa (inancsızlıq) və dinsizlik və anarxiya və maddiyyunluğa (materializmə) qarşı yalnız və yalnız bircə çarə var. O da Quranın həqiqətlərinə sarılmaqdır. Yoxsa böyük Çini az müddət ərzində kommunist edən müsibət-i bəşəriyyə (insanlara gələn bəla və müsibətlər) siyasi, maddi qüvvələrlə susmaz. Onu susduran yalnız Quraniyyədir (Quranın həqiqətləridir).

Rəhbər Risaləsindəki Leyle-i Qədr (Qədr gecəsi) məsələsinin indi həm Amerika, həm Avropada əsəri (izi) görünür. Ona görə BU İNDİKİ HÖKUMƏTİMİZİN HƏQİQİ (ƏSL) QÜVVƏSİ HƏQAİQ-İ QURANİYYƏYƏ (QURANIN HƏQİQƏTLƏRİNƏ) ƏSASLANMAQ VƏ XİDMƏT ETMƏKDİR. BUNUNLA EHTİYAT QÜVVƏSİ OLAN ÜÇ YÜZ ƏLLİ MİLYON UHUVVƏT-İ İSLAMİYYƏ (İSLAM QARDAŞLIĞI) İLƏ İTTİHAD-İ İSLAM (İSLAM BİRLİYİ) DAİRƏSİNDƏ QARDAŞLAR QAZANACAQ. KEÇMİŞDƏ XRİSTİAN DÖVLƏTLƏRİ BU İTTİHAD-İ İSLAMA (İSLAM BİRLİYİNƏ) TƏRƏFDAR DEYİLDİLƏR. LAKİN İNDİ KOMMUNİZM VƏ ANARXİYA ÇIXDIĞI ÜÇÜN HƏM AMERİKA, HƏM AVROPA DÖVLƏTLƏRİ QURANA VƏ İTTİHAD-İ İSLAMA (İSLAM BİRLİYİNƏ) TƏRƏFDAR OLMAĞA MƏCBURDURLAR...

Qardaşınız Said Nursi

(Emirdağ Lahikası, səh. 297)

USTAD; MƏN MƏKKƏ-İ MÜKƏRRƏMƏDƏ OLSAYDIM, MƏDİNƏ-İ MÜKƏRRƏMƏDƏ OLSAYDIM, TÜRKİYƏYƏ GƏLƏRDİM. ALƏM-İ İSLAMIN QAPISI, KİLİDİ TÜRKİYƏDƏDİR. BU QAPI AÇILACAQ, ALƏM-İ İSLAM AÇILACAQ.

1 MAY 2010 ÜLKE TV

AÇIQ DƏNİZ VERİLİŞİNDƏN

Aparıcı: Bədiüzzaman Həzrətlərinin hüzuruna ilk dəfə nə vaxt getmisiniz?

Said (Özdemir) Abi: 1953-cü ildə. Bizim Bədiüzzaman Həzrətlərinin yanına gedişimin bir az maraqlı olub. Mən 25-26 yaşlarında Din İşləri Nazirliyində məmur idim. Oraya bir şəxs gəldi və gözəl şeylər danışdı. “Mən Peyğəmbərimizi görürəm. Mənə deyirlər ki, Sən gələcəkdə Mehdi olacaqsan.” Elə şeylər danışırdı ki, Peyğəmbər əfəndimizdən sonra gələn Peyğəmbərlərin həyat hekayələri kimi mənim gözümün önünə gətirirdilər.” Və onları danışır. Biz də o vaxt dedik ki, madam ki, bu gələcəkdə Mehdi olacaq. Biz də onda onunla dost olaq və dost olduq. 2 il birlikdə gəzdik. Ali təhsilli mühəndis idi, 2 ildən sonra Konyada işə dəvət olundu, oraya getdi. Mən də Din İşləri Nazirliyindən icazə aldım, oraya getdim. Ürəyimə şübhə gəldi. Həqiqətən bu zat Mehdi olacaqmı və üçlər, yeddilər məzarlıqları var, oraya gedirəm. Deyirəm ki: “Ya Rəbbi, mənə həqiqəti bildir. Həqiqətən bu zat Mehdi olacaqmı?” Ağlıma gəldi ki, bu şəxsi Bədiüzzaman Həzrətlərinin yanına aparsam, onun Mehdi olub-olmadığını bilər. O vaxt buna həvəsləndim. Bizim kəndə gəlmişdi. Bizim Siirtin Tillo kəndinə. Bədiüzzaman Həzrətləri orada 3 ay qalmışdır... Orada biz - bütün kəndlilər onun xatirələri ilə böyümüşük. Ona görə ona güvənirdik. Mən bu adamı onun yanına aparsam, Mehdi olub-olmadığını anlayar deyə düşünürdüm. Çünki Peyğəmbər Əfəndimizin hədisi-şəriflərində var. Hədislərdə çox böyük xidmətlər görəcəyinə dair bəzi rəvayətlər var. Nəhayət bir gün dedim ki, Bədiüzzaman Həzrətləri adlı bir şəxs var. Gedib Ona baş çəkək. “Yaxşı” dedi. Atam sağ idi. Ona teleqramla xəbər verdik. Üçümüz də maşına mindik, Ispartaya gəldik. Dedik ki, bir az gecdir, amma Bədiüzzaman Həzrətlərinə baş çəkək. Bizim Mehdi qapının döydü. Sunqur qardaş açdı. Sunqur qardaşa “Mən Mehdiyəm, Peyğəmbərimizdən salamlar, görüşmək istəyirəm.” O da bir az düşündü. “Qardaşım, Ustad yatıb, sabah.” Qapını örtdü. Bizimki bir az əsəbləşdi. “Ola bilməz. Axı mən buraya qədər gəlmişəm.” Yenə qapını döydü. Bu dəfə rəhmətlik Bayram açdı. “Qardaşım, mən Mehdiyəm. Peyğəmbərimizdən salam var. Grüşmək istəyirəm.” O da dedi ki: “Qardaşım, pəncərəyə bax, işıq yanmır, yatıb, oyandıra bilmərik.” O da qapını örtəndə bizimki hirsləndi. “Bir də gəlmərəm” dedi. Dedim ki, “bir otelə gedək.” Nəhayət bir otelə getdik. Yatdıq. Baxdıq ki, səhər namazında bizim otelin qapısı açıldı. Bədiüzzaman Həzrətlərinə xidmət edən Ceylan gəldi. Ceylan Çalışkan. Dedi ki, “Bədiüzzaman Həzrətləri məni göndərdi. Ancaq onlar 3 nəfər imiş. Yanıma 2-sini gətir, 3-cünü gətirmə.” deyib. “Kimi aparım?” Biz atamla bir-birimizə baxdıq. O dedi ki, “mən onsuz da getməyəcəkdim”, biz atamla ata-oğul birlikdə Bədiüzzamanın hüzuruna getdik. Əlini öpdüm, oturdum. Mənə dedi ki: “Haralısan?” “Siirtin Tillo kəndindənəm.” “Qulaq as” dedi, “düz 70 il əvvəl sizin kənddə idim. Oradan mənə köməkçi çıxması üçün Cənab-i Haqqa dua etmişdim. Deməli, Cənab-i Haqq səni göndərdi” dedi. Dedim ki, “Cənab-i Haqq layiq etsin.”

(...) USTADIM, MƏN BU MƏMLƏKƏTDƏN GEDƏCƏYƏM, DEDİM.

“HARA GEDƏCƏKSƏN?” DEDİ.

“HİCAZA. YA MƏKKƏ-İ MÜKƏRRƏMƏYƏ, YA DA MƏDİNƏ-İ MÜKƏRRƏMƏYƏ.”

“NİYƏ GEDİRSƏN?” DEDİ.

“BURA GETDİKCƏ POZULUR. PAVİLYONLAR, KAZİNOLAR ÇOXALDI VƏ UŞAQLAR POZULAR” DEDİM.

“BAX, QARDAŞIM” DEDİ.

“MƏN MƏKKƏ-İ MÜKƏRRƏMƏDƏ OLSAYDIM, MƏDİNƏ-İ MÜKƏRRƏMƏDƏ OLSAYDIM, TÜRKİYƏYƏ GƏLƏRDİM” DEDİ.

“NİYƏ?” SORUŞDUM.

“ALƏM-İ İSLAMIN QAPISI, KİLİDİ TÜRKİYƏDƏDİR. BU QAPI AÇILACAQ, ALƏM-İ İSLAM AÇILACAQ.”

BAXIN, BUNU 56 İL ƏVVƏL DEYİB, bu gün, əlhamdulillah, qapılar açıldı, Yaponiyada əsərlər oxunur. Malayziya, İndoneziya, Pakistan və Filippinə qədər. Qapılar açıldı. Bu gün dünyanın hər yerində, əlhamdulillah, əsərləri oxunur.