1. Said Özdəmir Qardaş:
“Sözlər”i nəşr etdik, gətirdim, o gördüyünüz “Sözlər”i. Onu dərhal bağrına basdı. Sonra çevrilərək “Qardaşım, ölsəm, vallah sevinərək gedərəm” dedi. Sonra mənə çevrildi: “Bu əsərlər ki nəşr edildi, milyonlarla insan oxuyacaq. İmanlarını xilas edəcəklər, əbədi səadətə gedəcəklər.” Məndən “Bunun qiyməti neçə lirədir?” soruşdu. “Ustadım, bu əsər onsuz da sizin əsərinizdir” dedim. “Olsun” dedi. “Bu işin ixlasla olması üçün öz əsərimi öz pulumla almalıyam.” “Neçəyədir?” “25 lirə.” Götürdü 25 lirəni verdi. Yalnız “Sözlər”i aldı. Ondan sonra da “hər 25 lirəni verənə verməyin, 25 nəfərə oxutduracağam deyənə verin” dedi.
2. Said Özdəmir Qardaş:
(...) “Meyvə” risaləsini bilirsiniz, hamısı Denizli həbsxanasında yazılıb. Onun məsələlərini Bədiüzzaman Həzrətləri yazır. Bəzi məsələləri, lakin kağız vermirlər. Kağız kisələrin boş hissələrini “Meyvə” risaləsinin bəzi məsələlərini yazır. Hasan Feyzi gəldikdə kibrit qutusuna qoyub ona pəncərədən atır. O da gedib evdə səliqə ilə üzünü köçürür.