Sabahısı gün mövzu yemək süfrəsində davam edər…
Səbri: Dostlar, bütün gecə düşündüm və ağlıma hələ də cavablandıra bilmədiyim bir sual gəldi. Yaxşı, razıyam hər şey beyində qəbul edilir, amma bunların əsli xarici aləmdə də eynilə mənim gördüyüm kimi olmalıdır, əgər belə olmasaydı səninlə danışa bilərdikmi? Mənim söylədiklərimi necə başa düşürsən? Deməli, qarşımda başqa insanlar var və onlarla eyni dili danışıb eyni dadları hiss edirik. Məsələn, hamımız yeməkdən eyni dadı aldıq, salatdakı limonun dadı hamımıza turş gəldi, deməli, xarici aləmdə, hər kəsin yediyi eyni bir yemək dadı, eyni bir limon dadı var və ya fabrikə getdiyim vaxt, işçilər orada işləyirlər və onların iş bölgüsüylə hazırladıqları malları biz satırıq. Mən təmasda olmasam belə, bu dünya xarici aləmdə eynilə mövcuddur. Elə deyilmi?
Murad: Səbri bəy bunu soruşmağınız yaxşı oldu, beləliklə, dünən danışdığımız şeyləri yadımıza saldıq. Amma əvvəlcə bunu ifadə etmək lazımdır ki, biz heç vaxt xarici aləmdə maddə olmadığını demirik. Biz, Allahın yaratdığı və xarici aləmdə mövcud olan maddənin əsliylə heç vaxt təmasda ola bilməyəcəyimizi, yəni heç vaxt bu süfrənin, bu süfrədəki qab-qacaqların, çəngəllərin, stəkanların, çörəyin, şorbanın həqiqi halını bilməyəcəyimizi deyirik. Daim yalnız və yalnız beynimizdəki süfrənin başında əyləşib, beynimizdəki süfrənin başında yemək yeyib, beynimizdəki süfrənin başında söhbət edəcəyik.
Səbri: Doğrudur!
Murad: Onda məni harada görürsünüz?
Səbri: Beynimdə.
Murad: Yaxşı, bəs səsimi harada eşidirsiniz?
Səbri: Beynimdə…
Murad: Bu otaq, otaqdakı əşyalar, Sibəl və Tolqaya aid səs və görüntülər harada əmələ gəlir?
Səbri: Onlar da beynimdə amma…
Murad: Yediyiniz limonun turş dadını harada hiss edirsiniz?
Səbri: Yaxşı, başa düşdüm, həm o, həm də siz beynimin içindəsiniz!
Murad: Eynilə eviniz, ailəniz, iş yeriniz, işçiləriniz, fabriklərinizdə istehsal olunan məhsullar, seyr etdiyiniz televizor, getdiyiniz bir ölkə, onların danışdığı xarici dil və bunlara aid hər cür məlumat və bunlar arasında müqayisə aparmağınızı təmin edən yaddaş da beyninizdədir, elə deyilmi?
Baxın bu əhəmiyyətli həqiqətlə əlaqədar Bertran Rassel və L. Vitgenşteyn kimi tanınmış filosofların fikirləri belədir: "…Məsələn, bir limonun necə bir proses nəticəsində əmələ gəldiyi sualını vermək və bu prosesi araşdırmaq olmaz. Limon, yalnız dillə bilinən dad, burunla hiss edilən qoxu, gözlə görülən rəng və formadan ibarətdir və təkcə bu xüsusiyyətləri elmi bir araşdırma və mühakimə mövzusu ola bilər. Elm, maddi dünyanın əslinin necə olduğunu heç vaxt bilə bilməz".(6)
Sibəl: Onda bir yeməyi yediyimiz vaxt, başqa bir adamın o yeməkdən aldığı dadın və ya bir səsi eşitdiyimiz vaxt, başqa bir adamın eşitdiyi səsin bizim hiss etdiklərimizlə eyni olduğundan əmin olmağımız qeyri-mümkündür. Belə söyləyə bilərikmi?
Murad: Bəli Sibəl. Çox düzgün şəkildə ifadə etdin. Tanınmış elm adamı Lincoln Barnett də bu mövzunu tam olaraq belə ifadə edir: "Heç kim özünün qırmızı rəngi və ya “do” notunu başqa bir insanın hiss etdiyi kimi, hiss edib etmədiyini bilməz".(7) Biz ancaq duyğu orqanlarımız yoluyla bizə gəlib çatan məlumatları bilərik. Çünki bizdən kənardakı konkret reallıqla bilavasitə təmasda ola bilmərik. Bunu da şərh edən beyindir. Əsliylə heç bir şərt altında təmasda ola bilmərik. Dolayısilə eyni şeydən danışdığımızı düşündüyümüz vaxt da, əslində hər kəsin beyni fərqli bir şey qəbul edə bilər. Bunun səbəbi qəbul edilən şeyin qəbul edəndən asılı olmasıdır.
Gördüyünüz kimi, hər an yalnız hisslərdən ibarət bir görüntünü seyr etdiyimiz, xaricimizdəki obyektlərin əslləriylə heç bir şəkildə təmasda ola bilmədiyimiz mövzusunda ediləcək bir etiraz və ya gətiriləcək əks bir dəlil yoxdur. Bu andan sonra insanın bunu qəbul etməsinə mane olan şeylər səmimi şübhələr deyil, ön mühakimə, dünyaya bağlılıq, ehtiraslar kimi fərdi problemlərdir.
Səbri: Bir qədər düşünməliyəm!
Sibəl: Dünəndən bəri bu mövzunu düşünürəm. Ağlımda heç bir şübhə qalmadı, amma insanın alışması bir qədər çətin olur; çünki gördüyüm şeylərdə olan sonsuz saydakı incəliklər diqqətimi dağıdır. Murad, mən də bir sual vermək istəyirəm. Bu mükəmməl görüntülərin qaynağı nədir? Hərçənd ki, cavabını təxmin edirəm, amma sən izah etsən daha yaxşı olar.
Tolqa: Mən əvvəlcə bir şey əlavə etmək istəyirəm. Dünən gecə Muradın izah etdiyi mövzularla əlaqədar çox sayda kitaba baxdım. Həmçinin internetdə uzunmüddət vaxt keçirdim. Səhərə qədər bu mövzunu araşdırdım. Əslində sənin də söylədiyin kimi Platondan Muhyiddin Ərəbiyə, İmmanuel Kantdan Corc Berkeleyə qədər mütəfəkkirlərin böyük bir hissəsi bu mövzunu bir yolla anlamış və izah etmişdir. Ancaq yaşadıqları dövrün şərtləri və zidd görüşlərin təzyiqi, mövzunun tam şəkildə başa düşülməsinə və yayılmasına mane olmuşdur. Bir hissəsi də kəşf etdikləri şeyi səhv qiymətləndirmişlər. Mən bunları araşdırdıqdan sonra, bu mövzunu xarici qaynaqlarda biologiya, fizika və anatomiya mövqeyindən də araşdırdım və hər şeyin qəbul prosesində məna qazandığı və beynimizdəki bir görüntünü seyr etdiyimiz mövzusunda heç bir şübhəm qalmadı.
Buraya kadar anlatılan gerçekler ortaya koymaktadır ki insan yaşamı boyunca muhatap olduğu herşeyi aslında beyninde görmektedir. Örneğin bir gökdelenin 20. katından pencereyi açıp dışarı baktığınızda gözünüzün önünde duran tüm şehir, binalar, insanlar, iş yerleri, arabalar, caddeler, sokaklar, gökyüzü, deniz, burada saydığımız ve sayamadığımız herşey aslında yalnızca ve yalnızca beyinde algılanan bir görüntüden ibarettir. |
Murad: Tolqa, araşdırma apardığın üçün səni alqışlayıram. Maddənin hisslər toplusu olması həqiqətini tam anlamayan kimsələr; "bu bir idealizmdir, bilinən qədim fəlsəfədir" deyərək mövzunun üstündən keçməyə çalışırlar. Halbuki, bu üstündən keçiləcək mövzu deyil. Bütün bəşəriyyət üçün olduqca əhəmiyyətli həqiqətdir. Sənin də dediyin kimi bu mövzu nə düşüncə aləmində, nə də elm aləmində mövcud olan yeni mövzu deyil. Hələ elmin bir o qədər inkişaf etmədiyi dövrlərdə də bəzi mütəfəkkirlər bu mövzudan ya ilahi kitablar və elçilərin yol göstərməsi, ya da təfəkkür yoluyla xəbərdar olmuşdurlar. Onsuz da, bir qədər əvvəl bəzi mütəfəkkirlərdən sitatlar gətirdik.
Fəlsəfənin iki sahəsindən biri olan idealizm və ilahi dinlərdə rast gəldiyimiz mistisizm, bu mövzuyla yaxından maraqlanmışdır. Həmçinin inkişaf edən elmlə birlikdə fizika, astronomiya, atom fizikası, psixologiya, biologiya, tibb kimi elm sahələri istər-istəməz bu həqiqətin texniki cəhətlərini ortaya çıxarmışdır. Buna görə də, bu mövzunun insana yad gəlməsi, saydığımız bu mövzularla maraqlanmamasından qaynaqlanır. Halbuki bu gün liseylərdə keçirilən biologiya dərslərində belə, “hisslərin beyində meydana gəlməsi” mövzusu ətraflıca izah edilir. Yəni hər insan məktəbdə öyrəndiyi bir neçə bioloji məlumatla belə bu həqiqəti qavraya bilər.
Tolqa: Belə çox bilinən mövzudan xəbərsiz olmaq inanılası şey deyil! Bunu düşünməyə mane olan insanların məqsədlərini nə olduğunu anlaya bilmirəm!
Murad: Sənin də dediyin kimi, həm bu həqiqəti kəşf edən kəslərin içində olduqları şərait, həm də bu kəslərin böyük hissəsinin etdiyi səhv şərhlər və ən əhəmiyyətlisi də insanların bu mövzuya verdiyi reaksiyalar, bu mövzunun bütün dünya tərəfindən başa düşülməsinə mane olmuşdur. Materialist dünyagörüşü bu həqiqəti gizlətmək, təkzib etmək, yayılmasına mane olmaq üçün hər cür şeyə əl atmışdırlar. Məsələn, bu mövzunu çox yaxşı dərk etmiş filosof Berkeleyin, dövrünün ən böyük mütəfəkkiri olmasına baxmayaraq, bu mövzudakı fəaliyyətlərinə görə ona qarşı, başda fransız materialistləri olmaqla güclü təhqir və qaralama kampaniyası başladılmış və o dəliliklə belə ittiham edilmişdir, ancaq yazdığı əsərlər bir çox adamın həqiqəti görməsinə də vəsilə olmuşdur.
Dışarıyla muhatap olmadan yapay bir ortam oluşturulabileceğine dair en iyi örneklerden biri hipnoz olayıdır. Telkinle hipnotize edilen bir kişiyi sıcağın soğuk, tuzlunun tatlı olduğuna inandırılabilir kendisinin o an stüdyoda olduğu halde deniz kenarında tatilde olduğunu sanmasını sağlayabilirsiniz. |
Həmçinin bunu da bilməlisiniz ki, bu həqiqəti anlamaq, yeni və həqiqi həyata başlamaq və insanın həyata olan dünyagörüşünün tamamilə dəyişməsi deməkdir. Belə olduqda insanlara maddənin mütləq varlıq olduğunu zənn etdirməyə çalışan aldadıcı materialist düşüncələr aradan qalxar. İnsanlar həqiqi kainatdan xəbərdar olar. Adam ömrü boyu, hisslərdən ibarət olan görüntülərlə həm yetişdirilər, həm də imtahan olunar. Sonsuzluq, zamansızlıq, tale kimi mövzuların sirri də bu həqiqətdə gizlənmişdir.
Sibəl: Bu eyni zamanda olduqca böyük bir həqiqətdir. Amma, hələ də mənə bir şey maraqlı gəlir. Zəhmət olmasa, artıq bizə bu görüntülərin qaynağını izah edə bilərsənmi?
Murad: Bəli, növbə Sibəlin sualındadır. Daha sonra ən incə nöqtələrini izah edəcəyəm, amma bəri başdan sənə bildiyin həqiqəti deyim. Bütün bu görüntüləri bizə seyr etdirən, hisslər içində bir həyat yaşatdıran Allahdır. Bu, açıq-aydın bir həqiqətdir. Amma Allahın sonsuz qüdrətini, hər şeyi yoxdan var etdiyini izah etmədən əvvəl sizə bir qədər də incə nöqtələri çatdırmaq istəyirəm.
Sibəl: Bəli, hər şeyi Allahın bizə seyr etdirdiyi, mənim də çox yaxşı qavradığım bir mövzuydu. Amma dediyin kimi sən izah etməyə davam et. Sonra bu mövzuda mənim də demək istəyəcəyim bəzi şeylər olacaq.
Murad: Hal-hazırda bilirik ki, bizim həyat kimi yaşadığımız hər şey, gördüyümüz hər görüntü, eşitdiyimiz hər səs beynimizdə meydana gəlir. Bizim dünya dediyimiz şey, hisslərdən yaranan üç ölçülü görüntüdür. Xarici aləmlə, yəni maddi dünya ilə bilavasitə təmasda olduğumuza dair bir məlumat, bir dəlil, bir sübut yoxdur. Ömrümüz boyu bizə göstərilən görüntülərdən başqa bir şeylə təmasda ola bilmirik. Məsələn, baxın, televiziyada tanınmış bir aparıcı var və jurnalistlərlə müsahibə aparır. Tolqa, sən bizə bu vəziyyəti açıqlaya bilərsənmi?
Tolqa: Bəlkə də, bu aparıcının xəbəri yoxdur, amma əslində o televiziya ekranına çıxdığı vaxt geniş tamaşaçı kütləsi qarşısında şou göstərmir, beyninin içindəki görüntüyə şou göstərir, yəni şou göstərdiyini zənn edir. Mətbuat konfransı keçirdiyini zənn edərkən, əslində beyninin içindəki mətbuat nümayəndələrinin görüntüsü qarşısında açıqlama verir, yəni açıqlama verdiyini zənn edir. Məsələn, bu aparıcının proqramını seyr edən kəslər də, ayrı-ayrılıqda beyinlərində həmin bu aparıcını görürlər. Aparıcı da öz beynindəki veriliş salonunda izdihamlı xalq görüntüsünü görür. Onlara bir şey deməyi düşünür. Halbuki bütün bunlar, içi zülmət qaranlıq olan beynində baş verir.
Murad: Tolqa bu mövzunu çox gözəl ifadə etdi. Ancaq insan bu şəkildə düşünməyə elə də vərdiş etməmişdir. Buna görə də, istəyirsinizə daha çox nümunə üzərində danışaq. Hansı kanalda ən sevdiyiniz proqramlar verilir? Durun digər kanallara da baxaq.
Halka açık bir hipnoz seansında tüm izleyiciler hayretle hipnotize edilen kişiyi izlerler. Bunun nedeni bu kişinin kendisine telkin edilen ortama inanması ve ona göre davranmasıdır. Örneğin kendisine ünlü bir futbolcu olduğu telkini verildiğinde elindeki yastığın da aslında bir top olduğu söylendiğinde bu telkin kişiye öylesine inandırıcı gelmektedir ki yastıkla bir top gibi oynamaya çalışmaktadır. |
Tolqa: Baxın burada da bir tok-şou var! Daha əvvəl seyr etmişdinizmi? Bu proqramda daim hipnoz nümayiş etdirirlər. Murad, bu hipnoz da bizim mövzumuza daxil deyilmi?
Murad: Az qala unudacaqdım! Əlbəttə ki, hipnoz bu mövzunun daha yaxşı başa düşülməsinə kömək edə bilər. Ekrandakı hipnozçuya baxın. Verdiyi təlqinlərlə, tamaşaçılara görülməmiş şeylər etdirir. Baxın bu uşaq özünü tanınmış bir futbolçu, bütün balışları da top kimi görür. Bu qadın hər tərəfdə ləkələr görür və əlindəki bezlə onları silməyə çalışır. Uzun boylu uşaq ətrafında gördüyü hər kəsi kosmosdan gəlmiş bir varlıq zənn edir.
Məhz siz də gördünüz. Yuxu kimi, hipnoz əsnasında da adama verilən süni təlqinlərlə heç olmayan bir dünya yaradıb, hipnoz olmuş adamı bu dünyada yaşatmaq mümkündür.
Sibəl: Doğrudur, indi gedib bu uşağa: "bunların hamısı xəyaldır, sənə hipnoz etdilər, əslində nə sən tanınmış bir futbolçusan, nə də təpiklədiyin bu şeylər topdur!" desək çox əks bir reaksiyayla qarşılaşa bilərik. Hal-hazırda izdihamlı insan kütləsi olan bir veriliş salonundasan, yüzə yaxın adam sənin hipnoz seansını seyr edir desək, onu qətiyyən bu söylədiklərimizə inandıra bilmərik.
Murad: Bəli haqlısan, indi gələk bu günün mövzusuna, dünən və bu gün: "hər şey hisslərdən təşkil olunur və bunlar axırda beynin əlaqədar mərkəzinə gəlib çatırlar və biz də orada qəbul etdiyimiz bu görüntülərə bir məna veririk" demişdik. Burada üç əhəmiyyətli sual var. Birincisi, bütün bu işləri görən beyindirmi? İkincisi, bu görüntünü seyr edən, yəni mən dediyimiz şeyin mahiyyəti nədir? Üçüncüsü də bu görüntülərin qaynağı və bizə göstərilməsinin səbəbi nədir?
İnsanın beyni de karşısındaki tüm bu görüntüler bütününe dahildir. Kasaptan aldığınız bir beyni düşünün; bunu da elinizde tutar, gözünüzle görür ve duyu organlarınızla tanırsınız. Aynı şey sizin beyniniz için de geçerlidir. Üstelik beyin denilen bu et parçasının sevinmesi, üzülmesi, kendisine ulaşan elektrik sinyallerini yorumlaması, yüzlerce farklı sesi, kokuyu ve tadı ayırt etmesi mümkün değildir. |
Səbri: Doğru söylədin.
Murad: Yəni sizə görə bu görüntüləri görən, hiss edən, gülən, ağlayan, vicdan, əxlaq kimi daha bir çox mənəvi dəyərə sahib olan şey beyindirmi? Beyin orta hesabla 1,5 kiloluq bir ət parçası deyildirmi? Beynin maddi varlığının gördüyümüz digər obyektlərdən bir fərqi varmı? Bunları bir düşünün. Beyin də qol kimi, qıç kimi bir görüntü deyilmi?
Sibəl: Haqlısan. Bunu heç düşünməmişdim!
Səbri: Bir dəqiqə, sən nə demək istəyirsən! Yəni beyində mi, beynin içində qəbul edilən bir görüntüdür? Onda mənə hər şeyi harada gördüyümüzü deyə bilərsənmi?
Murad: Təəccüblənəcəyiniz bir mövzu ilə, bu sualın cavabın verməyə çalışacağam. İndi izah edəcəyim mövzunu, bəlkə də, ilk dəfə eşitmiş ola bilərsiniz. Bir qədər əvvəl necə gördüyümüzü və eşitdiyimizi izah edərkən, qulağımıza gəlib çatan səs dalğalarının sinirlərlə elektrik siqnalı halında beynə ötürüldüyünü və eşitmə prosesinin beyində baş verdiyini demişdim. Ancaq bütün bunlardan daha diqqət çəkici məqam, beynin içində, bütün bu qüsursuz əməliyyatlar nəticəsində üç ölçülü və rəngarəng görüntüləri görən, səsləri tamamilə qüsursuz şəkildə eşidən, yüzlərlə fərqli dadı bir-birindən ayırd edə bilən, düşünə bilən, hiss edə bilən, plan qura bilən bir varlığın olmasıdır. Beyin yalnız gözdən, qulaqdan, burundan, dildən, dəridən gələn elektrik siqnallarını özündə toplayar. Ancaq beynin içində bu siqnalları şərh edən, yəni görüntünü görən başqa bir varlıq vardır. Sibəl, bunları beynindəki hüceyrələrin etdiyini deyə bilməzsən, elə deyilmi?
Sibəl: Əlbəttə ki, Murad, hüceyrə deyilən şeyin gözü, qulağı yoxdur ki, görsün və eşitsin!
Murad: Bəli, məhz insanı təəccübləndirən şey də budur. Bu varlıq gözə ehtiyac duymadan görən, qulağa ehtiyac duymadan eşidən, gördüklərini, eşitdiklərini qavrayan bir varlıqdır. Elm adamları da, bu günə qədər bu mövzuda açıqlamalar vermişdirlər. Məsələn, R. L. Gregory adlı yazıçı bu mövzuyla əlaqədar vəziyyəti belə açıqlamışdır: "Gözlərin beyində şəkillər meydana gətirdiyini söyləməyə istiqamətli bir meyl vardır, lakin bundan qaçınmaq lazımdır. Beyində şəkil meydana gəldiyi deyilsə, bunu görməsi üçün, beynin içində bir göz daha olmalıdır (lakin, bu gözün şəklini görə bilmək üçün bir gözə daha ehtiyac olacaq,... və bu da sonsuz sayda göz və şəkil olması mənasını verər. Bu da qeyri-mümkündür".(8) Gördüyünüz kimi, bu yazıçı əslində vəziyyəti anlamış və açıq şəkildə ifadə etmişdir. Amma materialist fikirlərindən ötrü; "beynin içindəki göz"ün kimə aid olduğunu cavablandıra bilməmiş və həqiqəti bəri başdan rədd etmişdir. Karl Pribram da, elm və fəlsəfə aləmində, duyğuları hiss edənin kim olduğu ilə əlaqədar bu əhəmiyyətli axtarışa diqqət çəkmişdir: "Yunanların bəri filosoflar; "maşının içindəki xəyalət", "kiçik insanın içindəki kiçik insan", və s. üzərində düşünümüşdülər. Mən (beyindən istifadə edən varlıq) haradadır? Əsas bilməyi həyata keçirən kimdir?" Assizli hörmətli Fransiskin də söyləmiş olduğu kimi: "Axtardığımız şey baxanın nə olduğudur".(9)
İndi mən də sizdən yenidən soruşuram, burada mənim danışdıqlarımı dinləyən, gördüyü şəkillərlə, sxemlərlə əlaqədar incəliklər barədə suallar verən, özünü maraqlandıran məsələlərə cavab axtaran bu şüur sahibi (beyninizin içindəki hüceyrələr və duyğu mərkəzləri deyilsə) kimdir?
Tolqa: Necə yəni, beynimizdə bizim söylədiklərimizi, suallarımızı dinləyən və şərh edən bizim bilmədiyimiz birimi var?
Murad: Tolqa, verdiyin sualın cavabı çox əhəmiyyətlidir. Çünki bu günə qədər aparılan tədqiqatlar və müşahidələr nəticəsində belə bir mərkəzə, varlığa rast gəlinmədiyini dedim. Onda insanın beynində yaranan bu səsi, musiqini, insanın danışdığı şeyləri dinləyən insanın şüurudur.
Tolqa: Şüurmu dediniz? Yaxşı bu şüur beynimizin içində haradadır?
Aslında her insan kendi ekranıyla yani kendi ruhuna gösterilen görüntülerle muhataptır. Aynı mekanda bulunsalar da hiç kimse bir başkasının muhatap olduğu görüntüleri bilemez. Her insan kendi "ekranında" gösterilen görüntüleri görebilir. |
Murad: Şüur deyərkən beyni meydana gətirən sinirlər, yağ təbəqəsi, sinir hüceyrələrindən bəhs etmirəm. Bu şüur, Allahın yaratdığı və insana vermiş olduğu Ruhdur. Ruh, görüntünü seyr etmək üçün gözə, səsi eşitmək üçün qulağa ehtiyac duymaz. Bunlardan da əlavə, düşünmək üçün beynə ehtiyac duymaz. Bu, Allahın yaratdığı möcüzədir.
Sibəl: Onda görən, eşidən, hiss edən əslində ancaq ruhumuzdursa, duyğu orqanlarımızın təkcə vasitəçi rolunu oynadığını deyə bilərikmi?
Murad: Əlbəttə ki, Sibəl. Bu, açıq bir həqiqətdir.
Sibəl: Bu həqiqət insanı həyəcanlandırır.
Səbri: Üstəlik həm təəccübləndirir, həm də düşündürür. İnsan, gücünün heç nəyə çatmadığını yenidən anlayır və Allahın böyüklüyünə şahid olur.
Murad: Çox doğru söyləyirsiniz Səbri bəy. Sizin kimi bu açıq və elmi həqiqəti öyrənən hər insan, əslində beynin içindəki bir neçə kub santimetrlik, qapqaranlıq məkana bütün kainatı üç ölçülü, rəngli, kölgəli və işıqlı halda sığdıran uca Allahı düşünüb, Ondan qorxub, Ona sığınmalıdır.
Tolqa: Mən də anlayıram! Beynimizlə də hisslər vasitəsilə təmasda ola bildiyimizə görə bunları görən, qəbul edən, tək bir şey ola bilər. Bu da, Allahın yaratdığı və hamımıza verdiyi ruhumuzdur. Ruhun görüntüdən fərqli, xüsusi varlıq olduğu məlumdur. Bu günə qədər bütün bu xüsusiyyətlərin beynə aid olduğunu necə düşündüyümü bilmirəm!
Murad: Ruhun bir xüsusiyyəti isə gördüyü görüntünün onda təsir oyatmasıdır. Görüntülər ruhda toxluq, kədər, sevinc, qorxu kimi hisslərin yaranmasına gətirib çıxarar. Yəni bu görüntülər ruha təsir edəcək, ruh isə bu görüntülərə qarşı reaksiya verəcək şəkildə yaradılmışdır. Bu şəkildə özünəməxsus bir dünyada, imtahan mühitində olduğumuzu görərik. Beləliklə də, dünya həyatı dediyimiz şeyin ruh tərəfindən seyr edilən xüsusi görüntülər olduğu aydın olar.
Sibəl: Ruh yalqız və təkcə görüntüləri qəbul edən bir varlıqdırsa, onda bu görüntüləri bizə seyr etdirən, ruhdan kənar üstün bir varlıq vardır. Həmçinin bu görüntüləri bizə seyr etdirməsində də mütləq bir məqsəd vardır.
Murad: Bəli Sibəl. Əslində bu, heç bu qədər uzatmadan, bir dəfə də aydın ola biləcək məsələdir. Sənin də bildiyin kimi bizə hər şeyi seyr etdirən, üstün elm sahibi Allahdır.
Bu görüntülər fasiləsiz surətdə ruhumuza seyr etdirilər. Allah bu şəkildə hamımızı öz dünyamızda yaşatmaqda və imtahan etməkdədir.
Sibəl: Bunu bir televiziya yayımı kimi də düşünə bilərik, elə deyilmi? Yəni Allah, dünya hesab etdiyimiz görüntülərin müəyyən hikmət və elmlə ruh dediyimiz varlıq tərəfindən qəbul edilməsini təmin edər. Bu yayım kəsilmədiyi və dəyişmədiyi müddətcə, yəni Allah bizə istədiyi görüntüləri göstərdiyi müddətcə heç xəbərimiz olmadan hadisələrə qarşı reaksiya verərik, halbuki biz ruh və ruhun seyr etdikləri xaricindəki bir xarici aləmlə təmasda deyilik.
Murad: Əlbəttə ki! Ruhun varlığı açıq şəkildə sübut edildikdən sonra geriyə bu görüntülərin qaynağı və səbəbi qalır. Həmçinin bütün bu öyrəndiklərimizdən çıxaracağımız mühüm nəticələr var. Birinci mövzu, görüntülərin qaynağı və mahiyyətidir. Artıq bilirik ki, biz maddənin əsliylə təmasda deyilik və yalnız hisslərdən ibarət mükəmməl bir dünya seyr etməkdəyik. Bu görüntülərdəki mükəmməllik, yaradılışındakı sənət, elm, hikmət kimi ünsürlər bizə üstün Yaradıcımızı tanıdır. Hər şeyi yaradan Allahdan savayı mütləq varlıq yoxdur. Allahdan başqa yerdə qalan digər şeylər, Allahın bizə görüntü olaraq göstərdiyi təcəlliləridir. Allah bütün gücün, ağlın, elmin, sənətin, qüdrətin, hikmətin sahibidir. Biz görüntüləri, görüntülərin yaradılışındakı üstün elmi, ruhun görüntü qarşısındakı vəziyyətini düşünərək Allahın varlığını və sifətlərini ən mükəmməl şəkildə görərik. Əgər biz bu həqiqəti bu şəkildə bilməsək, Allaha iman etmə mövzusunda böyük problemlər yaşayar, çox səhv qənaətlərə gələrik.
Sibəl: Onda Allahdan başqa varlıq yoxdur.
Murad: Əlbəttə ki, Allahdan başqa mütləq varlıq yoxdur və olması da qeyri-mümkündür. Varlıqlar, bizim üçün yalnız ruhun gördüyü görüntülər, gecə gördüyümüz yuxular kimi bir xəyal, bir hiss şəklində mövcuddur. Bunun xaricində bir şeyin mütləq varlıq olduğunu iddia etmək, onunla təmasda olmağın mümkün olduğunu söyləmək yanlış bir inancdan qaynaqlanır.
Həmçinin, hər şey Allahın yaratdığı bir hiss olduğu üçün, heç bir varlığın özünəməxus güc və iradəsi yoxdur. Bəzi insanlar Allahın varlığını izah etməyə çalışarkən; "Allahı görə bilmirik, amma radio dalğalarını da görə bilmirik və radio dalğalarının mövcud olduğunu bilirik. Onda Allah radio dalğası kimi mövcuddur" tərzində qəribə məntiqlər yürüdərlər ki, bu da çox yanlışdır. Bu məntiqlə düşünən insan, maddəni mütləq varlıq qəbul etməkdə, Allahı isə (Allahı tənzih edirəm) maddəni əhatə edən mücərrəd varlıq kimi təxəyyül etməkdədir. Halbuki əslində Allah mütləq varlıqdır, digər varlıqlar Onun yaratdığı təcəllilərdir. Allah vardır, ondan başqa hər şey kölgə varlıqdır.
Səbri: Amma biz bu mövzuları belə öyrənmədik! Yaxşı, hər şeyi Allah yaratmışdır, Ondan başqa ilah yoxdur və ən uca sifətlər ona məxsusdur, amma biz dünyada tamamilə öz iradəmiz və ağlımızla yaşayarıq. Yəni insan öz yolunu özü müəyyən edər.
Murad: Səbri bəyin dediklərindən də aydın olduğu kimi, Allah və tale haqqında bir çox səhv inancdan ötrü insanların başı qarışmış vəziyyətdədir. Maddənin Allahdan asılı olmadığına inanan bir insan, əlbəttə ki, hər şeyi bəzi düşüncələrinə görə qiymətləndirəcək. Allahın sonsuz gücünü, sonsuz elmini, mütləq varlığını qavraya bilməyənlər, Allahın varlığı haqqında çox yanlış fikirlərə sahibdirlər. Onu göylərdə bir yerdə olan, dünya işlərinə müdaxilə etməyən bir varlıq kimi (Allahı tənzih edirəm) təsvir edərkən yaşadıqları dünyanın yeganə qəti həqiqət olduğuna inanarlar. Hətta bir qədər əvvəl də qeyd etdiyim kimi, çəkinmədən əsl maddi varlıqların özləri olduqlarını, (Allahı tənzih edirəm) Allahın isə xəyal, maddi olmayan ruhani varlıq olduğunu, maddəyə də təsir göstərmədiyini düşünər və bunu müdafiə edər və ya, Allahı gözləri ilə görə bilmədikləri üçün; "yəqin ki, Allah bizim görə bilməyəcəyimiz bir yerdə, kosmosun və ya göylərin uzaq yerində mövcuddur" deyərlər. (Allahı tənzih edirəm) Bunların hamısı böyük yanılmadır.
Çünki Allah, yalnız göylərdə deyil, hər yerdədir. Allah, tək mütləq varlıq olaraq, bütün kainatı, bütün insanları, yerləri, göyləri, hər yeri əhatə etmişdir və Allah bütün kainatda təcəlli etməkdədir. Hədislərdə rəvayət edildiyinə görə, Peyğəmbərimiz (s.ə.v), Allahın göydə olduğunu söyləyən birinə doğru söylədiyini bildirmişdir. Ancaq bu rəvayət, Allahın hər yerdə olduğu həqiqətiylə qətiyyən ziddiyyət təşkil etmir. Çünki, dünyanın sizin olduğunuz nöqtəsindəki bir adam əllərini göyə açaraq Allaha dua etsə və Allahın göydə olduğunu düşünsə, cənub qütbündəki başqa insan da eynilə Allaha üz tutsa, şimal qütbündəki digər insan da əllərini göyə açsa, Yaponiyadakı, ABŞ-dakı, ekvatordakı bir insan da eynilə əllərini göyə açaraq Allaha üz tutsa, bu vəziyyətdə hər hansı sabit istiqamətdən danışmaq qeyri-mümkün olar. Eynilə kainatın və kosmosun müxtəlif yerlərindəki cinlər, mələklər, şeytanlar da göyə üz tutub dua etsələr, hər hansı sabit göydən və ya istiqamətdən danışmaq mümkün olmayacaq, bütün kainatı əhatə edən bir vəziyyət yaranacaq.
Bunu da unutmamaq lazımdır ki, Allah zamandan və məkandan asılı deyil. Allahın zatı başqadır. Allahın təcəlliləri isə hər yerdədir. Bir adam bir otağa girsə burada Allah yoxdur desə, Allahı inkar etmiş olar. Allahın təcəlliləri o otaq da daxil olmaqla hər yerdədir. Siz hara üz tutsanız, Allahın təcəllisi oradadır. Allahın hər yeri əhatə etdiyi, bizə şah damarımızdan yaxın olduğu, hara üz tutsaq da Allahın sifətlərini görəcəyimiz bir çox Quran ayəsi ilə bildirilmişdir. Məsələn, Allah, Bəqərə surəsinin 255-ci ayəsində; "...Onun Kürsüsü göyləri və yeri əhatə edir..." deyə bildirir. Hud surəsinin 92-ci ayəsində isə; "...şübhəsiz ki, Rəbbim sizin nə etdiklərinizi əhatə edir" deyilərək, Allahın insanları da, etdiklərini də əhatə etdiyi bildirilir.
Sibəl: Mən də daim belə düşünürdüm; çünki bizə belə öyrətdilər. Amma indi nə qədər yanıldığımı anlayıram.
Murad: Bu mövzu Quranın bir çox ayəsində bildirilmişdir. Bir qisim ayələrin başa düşülməsində də əhəmiyyətli bir sirr rolunu oynayır. Sizin kimi, maddənin bir cür xəyal olduğunu anlayan insanlar üçün, artıq hər şey açıq və aydın bir hal alar. Belə olduqda, insan bir anda Allahın özünə nə qədər yaxın olduğunu qavrayar. Beləliklə də, Allah haqqında verilən səhv şərhlər, insanların sahib olduğu səhv inanclar da dərhal aydınlığa qovuşar. Allahın insana yaxınlığı mövzusunu bu günə qədər elə də çox düşünməmiş ola bilərsiniz. Amma bu həqiqətlər düşünüldükdə, əslində həyatımız boyu bizə ən yaxın olan varlığın Allah olduğu aydın olur.
Tolqa: Heç bur cür düşünməmişdim!
Murad: Bəli Tolqa! Allah sənə məndən, Sibəldən, Səbri bəydən hətta sənin özündən belə daha yaxındır. Qaf surəsinin 16-cı ayəsində Allah insan üçün; "Biz ona şahdamarından daha yaxınıq" eyir. İsra surəsinin 60-cı ayəsində isə; "Rəbbin insanları əhatə etmişdir" deyə bu həqiqət bildirilmişdir. Ancaq insan, bədəninin "maddə"dən ibarət olduğunu zənn etdikdə bu əhəmiyyətli həqiqəti qavraya bilməz. Məsələn, "özü" zənn etdiyi yer beynidirsə, eşik kimi qəbul etdiyi yer isə özündən 20-30 sm uzaqlıqdadır. Amma maddənin əsliylə təmasda olmadığını, yalnız zehnindəki hisslərlə təmasda olduğunu qavradığı vaxt, artıq içəri, eşik, uzaq, yaxın kimi anlayışlar öz mənasını itirər. Allah özünü hər tərəfən əhatə etmişdir və ona "sonsuz yaxın"dır.
Tolqa: Sonsuz yaxınlıq! Daha əvvəl bunu heç düşünməmişdim. Çox açıq, çox aydındır, amma eyni zamanda bu günə qədər düşünmədiyim bir həqiqətdir. Həqiqətən çox təəccüblüdür!
Murad: Baxın bu mövzuyla əlaqədar başqa ayələr də var. Bu ayələri sizə çatdırmaq istəyirəm. Xahiş edirəm dinləyin.
Can boğaza yetişdiyi zaman
Həmin an siz can verən adama baxırsınız.
Biz ona sizdən daha yaxın oluruq, siz isə bunu görmürsünüz. (Vaqiə surəsi, 83-85)
Başqa ayədə isə bu mövzudan belə bəhs edilir:
Qullarım səndən Mənim barəmdə soruşsalar, Mən onlara yaxınam, Mənə yalvaranın duasını yalvardığı vaxt qəbul edərəm. Qoy onlar da Mənim çağırışımı qəbul edib Mənə iman gətirsinlər ki, doğru yola yönələ bilsinlər. (Bəqərə surəsi, 186)
Tolqa: Bəli, ayələr məsələni çox yaxşı açıqladı. Həqiqətən də sonsuz yaxınlıq deyərkən nəyi nəzərdə tutduğunu indi olduqca yaxşı anladım.
Sibəl: Sözün açığı mən də anladım və çox həyəcanlandım. Allah hər an mənimlə birlikdə olub, hər dəfə dua etdikdə duamı eşidir, etdiyim və düşündüyüm hər şeyi bilir. Yəni mənə məndən daha yaxındır. Bu, həqiqi mənada çox böyük bir həqiqətdir. İnsan bu günə qədər bunları necə düşünə bilmədiyini anlaya bilmir.
Yandaki karelerde görülen kişinin her hareketi, her anı kendisi daha doğmadan çok önce kaderinde belirlenmiştir. Onun yaptığı yalnızca kaderini izlemektir. Arabaya yaklaşmak için attığı her adım, kolunu kapıya uzatması, kapıyı tutması, açması, içeri girmesi, oturması, kapıyı kapaması hepsi kaderinde var olan olaylardır.. |
TOLGA: Şimdi çok daha iyi anlıyorum. Yani biz herşeyi seyrediyoruz ve Allah'tan başka güç sahibi yok, demek ki ben bir şey yapıyorum derken o şeyi aslında Allah yaratıyor ben ise kendim yapıyormuş gibi hissediyorum değil mi?
MURAT: Çok doğru. Allah'ın yarattığı ve ruh tarafından algılanan görüntülere müdahale etmek söz konusu değildir. Bize seyrettirilen görüntüde ne varsa onu görürüz. Bu görüntüyü değiştirmek, etki etmek mümkün değildir. Bu aşamada kader konusu da rahatça anlaşılır. Allah'ın yarattığı bu dünya görüntüsünde ne seyrediyorsak o bizim kaderimizdir. Kendi hayatımız olarak algıladığımız belirli olayların akışını bir filmi izler gibi seyrederiz. Bizim için takdir edilen kaderde ne varsa onu hisseder, onu algılarız. Bu konu Kuran'da, İnsan Suresi'nin 30. ayetinde: "Allah dilemedikçe siz dileyemezsiniz.", Enfal Suresi'nin 17. ayetinde ise: "... attığın zaman sen atmadın, ama Allah attı..." şeklinde açıkça belirtilmiştir. Saffat Suresi'nin 17. ayetinde ise aynı gerçek: "Oysa sizi de, yapmakta olduklarınızı da Allah yaratmıştır." diye haber verilmiştir. Bu ayetler, insanın Allah'tan bağımsız olmadığını göstermektedir.
SİBEL: Halbuki çevremizde çok yaygın olarak "kaderini yendi" veya "kader kurbanı oldu" gibi ifadeler duyuyoruz.
MURAT: Bu ifadeler bilgisizlikten, kader gerçeğini, Allah'ın sonsuz kudretini kavrayamamaktan kaynaklanıyor. Kaderi size en genel manada şöyle tanımlayabilirim: Kader, Allah'ın geçmiş, gelecek ve şu anı tek bir an olarak bilmesidir.
SABRİ: Bunu biraz daha açıklayabilir misin MURAT? Henüz gerçekleşmemiş olayların bilinmesi nasıl olur?
MURAT: Sabri Bey, yaşanmamış bir olay insan için yaşanmamıştır. Allah ise zamandan ve mekandan münezzehtir, zaten zamanı ve mekanı yaratan Kendisi'dir. Bu nedenle Allah için geçmiş, gelecek ve şu an hepsi birdir ve hepsi olup bitmiştir.
SİBEL: O halde kaderini yenmek diye bir şey olamaz.
MURAT: Evet Sibel, çok doğru ifade ettin. İnsan kadere müdahale edemediği gibi kaderinde olmadığı sürece bir adım bile atamaz. Mesela insanın ömrü uzamaz veya kısalmaz. Bunu, Allah Kuran'ın Sebe Suresi'nin 30. ayetinde: "De ki: "Sizin için belirlenmiş bir gün vardır ki, ondan ne bir an ertelenebilirsiniz, ne de (bir an) öne alınabilirsiniz" şeklinde belirtmiştir. Buradan da anlaşılacağı gibi tesadüfen bir şey olmaz, kazayla bir olayla karşılaşılmaz. Herşey Allah'ın belirlediği şekilde, belirlediği vakitte meydana gelir. Bunu engellemek ya da değiştirmek insanların elinde değildir. Yani insanların böyle bir gücü yoktur.
TOLGA: İnsanlar ölüm, kaza, hastalık gibi durumlarda ya da işler kendi istedikleri şekilde gelişmeyince bir çeşit isyan duygusu yaşıyorlar. Şimdi bunun ne kadar yanlış olduğunu daha iyi anlıyorum.
MURAT: Seyrettiğimiz her olayı, her an Allah yarattığı için bir hikmet, bir ilim taşır. Herşey bir amaç ile yaratılır. Mesela bir işadamı Ankara'ya gitmek için uçağa biniyor, ama son anda cüzdanını havaalanında unuttuğunu hatırlayıp uçaktan iniyor, o olmadan havalanan uçak düşüyor ve böylece işadamı ölmüyor. Böyle bir durumda kader gerçeğini kavramamış bir kişi, bu adam için "Ölümden kurtuldu, kaderini değiştirdi." gibi şeyler söyleyecektir. Aslında bu kişinin yaşadığı her an onun kaderinin bir parçasıdır. Uçağa binmesi, cüzdanı unutması, uçağın düşmesi ve dışarıdan bakan bir kişinin yaptığı yorumlar hep kaderinde vardır, bir değişiklik olmamıştır. Kader aslında tüm hayata hakim olan bir bütün şeklinde yaratılmıştır. Bu kader ilk yaratma anında bellidir.
TOLGA: Yani biz dünyaya gelmeden önce yaşayacağımız her olay bellidir, Allah tarafından bilinmektedir mi demek istiyorsun?
MURAT: Evet Tolga. Bak bunu sana yine Kuran'dan bir ayet ile açıklayacağım. Allah insanlara şöyle söylüyor:
"Senin içinde olduğun herhangi bir durum, onun hakkında Kuran'dan okuduğun herhangi bir şey ve sizin işlediğiniz herhangi bir iş yoktur ki, ona (iyice) daldığınızda, Biz sizin üzerinizde şahidler durmuş olmayalım. Yerde ve gökte zerre ağırlığınca hiçbir şey Rabbinden uzakta (saklı) kalmaz. Bunun daha küçüğü de, daha büyüğü de yoktur ki, apaçık bir kitapta (kayıtlı) olmasın." Yunus Suresi, 61
Bu ayetten de anlaşıldığı gibi, yeryüzünde gerçekleşmiş ve gerçekleşecek olan her olay, henüz bu evren yaratılmadan Allah Katında yazılmıştır. İşte bu nedenle de sen henüz dünyaya gelmeden, hatta senin annen, baban, deden bile dünyada yokken senin bugün burada bizimle bu konuşmayı yapacağın Allah tarafından bilinmektedir.
SİBEL: Ben yine kaderin yanlış anlaşılmasıyla ilgili bir örnek vermek istiyorum. Benim bir tanıdığım deri kanserine yakalanmıştı, çok az ömrü kaldı deniyordu, ama yurt dışında tedavi gördü ve iyileşti. O sıralarda böyle yorumlarla daha sık karşılaşıyordum. "Ölümü yendi", "ömrü uzadı" gibi şeyler söylüyorlardı.
MURAT: Sizin de anladığınız gibi ömrün uzaması veya kısalması söz konusu değildir. Hasta olan kişi kaderinde hasta olduğunu, ölüme yakın olduğunu, tedavi olduğunu ve iyileştiğini görür. Bütün bu olaylar belirli bir sırada ilerler ama aslında tümünün sonucu baştan bellidir.
Bu gerçeği öğrenince, bize karmaşık gelen ancak çözemediğimiz birçok konunun kolayca hallolduğunu görürüz. Burada en önemli konu, Allah'ın tek mutlak varlık, tek güç sahibi olması ve herşeyi sarıp kuşatmasıdır. Bu durumda Allah bize şah damarımızdan da yakındır. Herşey kontrolü altındadır, herşeyi Allah en güzel şekilde düzenleyip belirlemiştir. İnsan sadece kendi için belirlenmiş kaderi seyreder. Bu ise her türlü maddi veya manevi endişeyi, gelecekle ilgili korkuları yok eder. İnsanın dünyaya yönelik tutku ve hırsları önemini yitirir, yalnızca Allah'ın rızası önem kazanır. Böylece insan, olayları gerçek anlamıyla ve doğru bir şekilde görüp yorumlar. Herşeyin Yaratıcısı ve mutlak hakimi üstün Yaratıcı olan Allah'ın gücünün ve hakimiyetinin farkına varır.
İnsan ne ile karşılaşırsa karşılaşsın, Allah'ın kendisi için yarattığı kaderi yaşamaktadır. Bir insanın hastalanması veya kaza geçirmesi de, bunun ardından bir ameliyat geçirip hayati tehlikeyi atlatması da, ve ardından yaşadığı her türlü olay da kaderinde önceden yazılıdır. Kaza geçirip iyileşen bir insan "kaderini yenmemiştir"; kaderinde kaza geçirip iyileşmek olduğu için bu olayları yaşamıştır. |
Murad: Maddənin əsl mahiyyətinin başa düşülməsi, qarşımıza daha başqa əhəmiyyətli həqiqətlər də çıxarar. Bu həqiqətləri düşünən insan Allahdan başqa mütləq varlıq olmadığını, hər şeyi Allahın yaradıb, hər an onlara nəzarət etdiyini anlayar. Məsələn, Allah Nəml surəsinin 64-cü ayəsində; "insanları davamlı yaratmaqda" olduğunu xəbər vermişdir. Yəni hər an hər şeyi yaradan Allahdır. Bu həqiqət Fatir surəsinin 41-ci ayəsində; "həqiqətən, Allah göyləri və yeri zaval tapmasınlar deyə tutub saxlayır. Əgər zaval tapsalar, Ondan başqa onları heç kəs tutub saxlaya bilməz. Doğrudan da, (Allah) həlimdir, bağışlayandır!…" deyə açıqlayır. Yəni kainatdakı hər şey, hər an Allahın hakimiyyəti altındadır; Onun izni və yaratması sayəsində varlığını davam etdirməkdədir.
Tolqa: İndi daha da yaxşı anlayıram. Yəni biz hər şeyi seyr edirik və Allahdan başqa güc sahibi yoxdur, deməli, mən bir şey edirəm deyərkən, əslində o şeyi Allah edir, mən isə özüm edirmiş kimi hiss edirəm, elə deyilmi?
Murad: Çox doğrudur. Allahın yaratdığı və ruh tərəfindən qəbul edilən görüntülərə müdaxilə etmək qeyri-mümkündür. Bizə seyr etdirilən görüntüdə nə varsa onu görərik. Bu görüntünü dəyişdirmək, ona təsir göstərmək isə qeyri-mümkündür. Bu mərhələdə tale mövzusu da asanlıqla aydınlığa qovuşar. Allahın yaratdığı bu dünya görüntüsündə nə seyr ediriksə o bizim taleyimizdədir. Öz həyatımız hesab etdiyimiz müəyyən hadisələrin gedişatını bir filmi seyr edən kimi seyr edərik. Bizim üçün təqdir edilən taledə nə varsa onu hiss edər, onu qavrayarıq. Bu mövzu Quranda, İnsan surəsinin 30-cu ayəsində: "Amma Allah istəməyincə, siz istəyə bilməzsiniz!", Ənfal surəsinin 17-ci ayəsində isə: "...atdığın zaman sən atmadın, amma Allah atdı..." deyə açıq şəkildə ifadə edilmişdir. Saffat surəsinin 96-cı ayəsində isə eyni həqiqət: "Axı sizi də, sizin düzəltdiklərinizi də Allah yaratmışdır" deyə xəbər verilmişdir. Bu ayələr, insanın müstəqil varlıq olmadığını, Allahdan asılı olduğunu göstərir.
Sibəl: Halbuki ətrafımızda çox geniş şəkildə; "taleyinə qalib gəldi" və ya "taleyinin qurbanı oldu" kimi ifadələr eşidirik.
Murad: Bu ifadələr məlumatsızlıqdan, tale həqiqətini, Allahın sonsuz qüdrətini qavraya bilməməkdən qaynaqlanır. Taleyin nə olduğunu, sizin üçün ən ümumi mənada belə təsvir edə bilərəm: Tale, Allahın keçmiş, gələcək və hazırkı anı tək bir an olaraq bilməsidir.
Səbri: Murad, bunu bir qədər də aydınlığa qovuşdura bilərsənmi? Hələ baş verməmiş hadisələr necə bilinər?
Murad: Səbri bəy, yaşanmamış bir hadisə insan üçün yaşanmamışdır. Allah isə zamandan və məkandan asılı deyil, onsuz da zamanı və məkanı yaradan Özüdür. Buna görə də, Allah üçün indi, keçmiş, gələcək bir andır və hamısı olub bitmişdir.
Sibəl: Onda taleyinə qalib gəlmək deyə bir şey ola bilməz.
Murad: Bəli Sibəl, çox düz danışdın. İnsan taleyinə müdaxilə edə bilmədiyi kimi, taleyində olmadığı müddətcə də bir addım belə ata bilməz. Məsələn, insanın ömrü uzanmaz və ya qısalmaz. Allah bunu Quranda, Səba surəsinin 30-cu ayəsində: "De: “Sizə vəd edilmiş bir gün vardır ki, siz onu nə bircə saat belə yubada, nə də tezləşdirə bilərsiniz”” deyə bildirmişdir. Buradan da aydın olduğu kimi təsadüf nəticəsində bir şey baş verməz, edilən səhv nəticəsində bir hadisəylə qarşılaşılmaz. Hər şey Allahın müəyyənləşdiridiyi şəkildə, müəyyənləşdirdiyi vaxtda baş verir. Bunun qarşısını almaq və ya dəyişdirmək insanların əlində deyil. Yəni insanların belə bir gücü yoxdur.
Tolqa: İnsanlar ölüm, qəza, xəstəlik kimi hallarda və ya hadisələr istədikləri şəkildə getmədikdə bir cür üsyan duyğusu yaşayırlar. İndi bunun nə qədər səhv olduğunu daha yaxşı anlayıram.
Murad: Seyr etdiyimiz hər hadisəni, hər an Allah yaratdığına görə, bu hadisələr bir hikmət və elmlə yaradılır. Heç bir şey boş yerə yaradılmaz. Məsələn, bir biznesmen Ankaraya getmək üçün təyyarəyə minər, amma son anda pul kisəsini yaddan çıxardıb aerodromda qoyduğunu xatırlayıb təyyarədən enər, onsuz havalanan təyyarə yerə çırpılar və beləliklə də, biznesmen ölümdən xilas olar. Belə vəziyyətdə tale həqiqətini qavramamış bir adam, bu adam barədə; "ölümdən xilas oldu, taleyini dəyişdirdi" kimi sözlər deyəcək. Əslində bu adamın yaşadığı hər an onun taleyinin bir hissəsidir. Təyyarəyə minməsi, pul kisəsini götürməyi yaddan çıxartması, təyyarənin yerə çırpılması və kənardan baxan bir adamın verdiyi şərhlərin hamısı taleyində mövcuddur, bir dəyişiklik olmamışdır. Tale əslində həyatın hər anına hakimdir. Bu tale ilk yaradılış anında məlum idi.
Tolqa: Yəni dünyaya gəlmədən əvvəl yaşayacağımız bütün hadisələrin bəlli olduğunu, Allah tərəfindən bilindiyini mi demək istəyirsən?
Murad: Bəli Tolqa. Bax bunu sənə yenə Qurandakı bir ayə ilə izah edəcəyəm. Allah insanlara belə söyləyir: "Sən hansı bir işdə olsan, Qurandan nə oxusan, siz nə iş görsəniz, başınız ona qarışarkən Biz sizə şahid olarıq. Nə yerdə, nə də göydə zərrə qədər bir şey Rəbbindən gizli qalmaz. Bundan daha kiçiyi və daha böyüyü yoxdur ki, açıq-aydın Yazıda (Lövhi-Məhfuzda) olmasın" (Yunis surəsi, 61). Bu ayədən də aydın olduğu kimi, yer üzündə baş vermiş və baş verəcək hər hadisə, hələ bu kainat yaradılmadan Allah Qatında yazıda müəyyən olmuşdur. Məhz bu səbəblə də, sən hələ dünyaya gəlmədən əvvəl, hətta sənin anan, atan, baban belə dünyada olmadığı vaxtda, sənin bu gün burada bizimlə bu söhbəti aparacağın Allah tərəfindən bilinməkdədir.
Sibəl: Mən yenə taleyin səhv başa düşülməsiylə əlaqədar bir nümunə vermək istəyirəm. Mənim bir tanışım dəri xərçənginə tutulmuşdu, çox az ömrü qaldığı deyilirdi, amma xaricdə müalicə aldı və sağaldı. Həmin vaxtlarda belə fikirlərlə daha tez-tez qarşılaşırdım; "ölümə qalib gəldi", "ömrü uzandı" kimi şeylər söyləyirdilər.
Murad: Sizin də anladığınız kimi ömrün uzanması və ya qısalması qeyri-mümkündür. Xəstə olan adam taleyində, xəstə olduğunu, ölümünün yaxın olduğunu, müalicə olunduğunu və sağaldığını görər. Bütün bu hadisələr müəyyən ardıcıllıqla baş verər, amma əslində hamısının nəticəsi əvvəldən bəri məlumdur.
Bu həqiqəti öyrəndikdə, bizə çətin gələn, ancaq həll edə bilmədiyimiz bir çox məsələnin asanlıqla həll olunduğunu görərik. Burada ən əhəmiyyətli mövzu, Allahın tək mütləq varlıq, tək güc sahibi olması və hər şeyi əhatə etməsidir. Belə olduqda, Allah bizə şah damarımızdan da yaxındır. Hər şey Onun nəzarəti altındadır, O hər şeyi ən gözəl şəkildə yerbəyer edib taledə müəyyən etmişdir. İnsan yalnız özü üçün müəyyənləşmiş taleyi seyr edər. Bu isə hər cür maddi və ya mənəvi narahatlığı, gələcəklə əlaqədar qorxuları yox edər. İnsanın dünya ehtirasları öz əhəmiyyətini itirər, yalnız Allahın rizasını qazanmaq əhəmiyyət qazanar. Beləliklə insan, hadisələri həqiqi mənasıyla və doğru şəkildə görüb şərh edər. Hər şeyin yaradıcısı və mütləq hakimi, üstün yaradıcı olan Allahın gücünü və hər şeyə hakim olduğunu qavrayar.
Tolqa: Bu izah etdiklərin çox həssas və çox əhəmiyyətli mövzulardır. Əvvəllər bunu səhv anlayan, səhv şərh edən kəslər olmuşdurmu?
Murad: Çox haqlısan! Tarixdə bu kimi azğın anlayışlar mövcud olmuşdur. Məsələn, bəzi cərəyanlar mövzuya yalnız bir cəhətdən baxmış və "ibadətə nə ehtiyac var, onsuz da hər şeyi Allah edir" demiş və ibadətləri tərk etmişdirlər. Bəziləri isə "insan boşuna çalışır" deyərək təmbəllik etmiş, heç bir şey üçün səy göstərməmişdirlər. Daha da azğın fikrə sahib kimsələr isə özlərini (Allahı tənzih edirik) Allah ilə bir hesab edəcək dərəcədə irəli getmişdirlər. Bu kimi azğın fikirlərə yiyələnən kəslərlə əlaqədar Ənam surəsinin 148-ci ayəsində; "müşriklər deyəcəklər: “Allah istəsəydi, nə biz, nə də atalarımız Ona şərik qoşar, nə də biz bir şeyi haram edə bilərdik”. Onlardan əvvəlkilər də çətin əzabımızı dadana qədər beləcə yalanladılar. De: “Bizə göstərə biləcəyiniz bir bilginizmi var? Siz ancaq zənnə qapılır və ancaq zənn və təxminlə yalan danışırsınız” deyilərək, zənnə qapılaraq hərəkət edən bu cür kəslərin əslində həqiqəti söyləmədikləri və doğru yolda olmadıqları xəbər verilmişdir.
Sibəl: Bu çox əhəmiyyətli bir mövzudur. Bir qədər də ətraflı şəkildə izah edə bilərsənmi?
Murad: Burada bilməyimiz lazım olan çox əhəmiyyətli bir məsələ var. Allah dünyada imtahan mühiti yaratmış və insanlara elçilər və kitablar göndərərək onlara doğru yolu və məsuliyyətlərini bildirmişdir. Qarşımızdakı məsuliyyət, bədən görüntüsüylə bağlı olduğumuz bu imtahan mühitində Allahın bizə bildirdiyi şəkildə hərəkət etməkdir. Yəni biz bu görüntülərə verdiyimiz reaksiyalardan ötrü məsuliyyət daşıyırıq. Axirətdə, bu görüntü mühitində etdiyimiz şeylərin qarşılığını cənnət və ya cəhənnəm getməklə alacağıq.
Sibəl: Biz, həm heç nə etmirik, həm də edirik eləmi?
Murad: Sibəl mövzunun iki tərəfi var; birincisi zahiri, yəni görünən tərəfidir. Bu nöqteyi-nəzərdən baxdıqda, insan etdiyi hər şeyə görə məsuliyyət sahibidir. Biz, bədən görüntüsüylə bu dünyaya bağlanmışıq və ruhumuz bu görüntü aləmində baş verən hadisələrdən təsirlənir. Allah bizə belə bir hiss verir. Yəni acdığımız vaxt, bədən görüntüsünü yemək görüntüsüylə doyurmaq məcburiyyətindəyik. Bədənimiz xəstələndiyi vaxt, həkim və dərman görüntülərinə müraciət etməliyik, yorulduğumuz vaxt yatmaq və dincəlmək məcburiyyətindəyik. Bütün bu hadisələr və hisslər sonsuz elm və hikmətlə yaradılmışdır. Məhz bu səbəblə də, ilk baxışda bizə bu şəkildə görünən həyatın əsl mahiyyətini anlamaq və həqiqəti görmək hadisənin ikinci, yəni zahiri tərəfidir. Bu həqiqəti öyrənən insan əslində özünə məxsus bir gücü olmadığını, yalnız zehnindəki dünya ilə təmasda olduğunu və bütün gücün Allaha məxsus olduğunu anlayar. Beləliklə də, həyata və dünyaya həqiqi dəyərini verər.
Tolqa: Yəni bu mövzunu bilən bir insan da xəstələnər, həkimə gedər, dərman qəbul edər, amma bunları edərkən əslində taleyini seyr etdiyini, bu hadisədəki hikməti, xəstəliyi verənin və sağaldanın Allah olduğunu qavrayar və buna uyğun reaksiyalar verər, elə deyilmi?
Murad: Afərin Tolqa. Sənin dediyin bu şey, Şuəra surəsində belə bildirilir: "O Rəbb ki, məni yaratmış və məni doğru yola yönəltmişdir; O Rəbb ki, məni yedirdir və içirdir; O Rəbb ki, xəstələndiyim zaman mənə şəfa verir" (Şuəra surəsi, 78-82). Bütün gücün Allaha məxsus olduğunu, Allahdan başqa dost və yardımçı olmadığını anlayan insan bu sayədə, Allaha tam səmimi şəkildə iman edər və ibadətlərini tam səmimiyyətlə yerinə yetirər. Bu hadisəni dərk etdiyi müddətcə dünyanın mənfi təsirlərindən xilas olar. Dərman qəbul edər, amma sağaldanın Allah olduğunu bilər. Yemək yeyər, amma doyuranın Allah olduğunu bilər, yəni eyni həyatı yaşamağa, həqiqətdən xəbərdar şəkildə davam edər.
Səbri: Murad çox gözəl, çox düz deyirsən, amma indi məni bu dünyaya bağlayan evim, işim, bu qədər ildir ki, qazandığım mal-mülk, mən öldükdən sonra adımı, nəslimi davam etdirəcək uşaqlarım barəsində bir şey demədin. Əgər bu dediklərini qəbul etsəm, bunların əslləriylə təmasda olmadığımı, yalnız zehnimdəki surətləriylə təmasda olduğumu da qəbul etməliyəm.
Murad: Səbri bəy, əgər istəyirsinizsə bu gün danışdığımız bu şeylər barəsində bir qədər düşünün və sabah edəcəyimiz son söhbətə mütləq qoşulun. Çünki sabah deyəcəyim şeylərin böyük bir hissəsi sizi və sizin kimi düşünənləri maraqlandırır.
Səbri: Əlbəttə ki, sevə-sevə qoşularam. Onsuz da bu qədər açıq bir həqiqəti qəbul etməmək niyyətində deyiləm; bu, göz-görə görə həqiqətdən qaçmaq olar. Amma tam olaraq öyrənmək istədiyim bir neçə incə məqam daha var.
Tolqa: Hər şeyin zehnimdə yaranan hisslər olduğu, xarici aləmlə əsla təmasda ola bilmədiyim, ruh və Allahın varlığı mövzularında, məni maraqlandıran bir sual qalmadı, amma inşaAllah mövzunu daha da irəli apara bilərik. Bu təqdirdə, mən də yeni suallar taparam.
Sibəl: Murad, belə inanılmaz bir həqiqət niyə bəzi insanları narahat edir? Həm də həqiqətlər qarşısında qulaqlarını tıxmalarının, gözlərini yummalarının bir faydası olmadığı halda!
Murad: Bunu düşünmək üçün bir gün vaxtın var, sabah görüşdüyümüzdə ümid edirəm ki, bütün sualların cavabını tapmış olacaqsan.
Adnan Oktar: Xarici aləmdə maddə var, lakin biz maddənin görüntüsünü görərik. Əgər insanlar həqiqətən xarici aləmdəki maddəni görməyə çalışsalar görə bilməzlər, çünki nüvə buradadırsa, elektronlar da məsəl üçün Avcılardadır (Türkiyənin bir ərazisi), bu qədər aydındır. Buna görə də, maddənin tam şəkildə görülməsi qeyri-mümkündür. Yəni şəffaf görünüşlüdür. Biz bu şəkildə qəbul edirik, bu hadisə görüntüsünün gözə gəlib çatma formasından qaynaqlanır.
Yoxsa texniki cəhətdən müəyyənləşdirilmiş olsa, normalda maddə şəffaflığından ötrü görünməməlidir. Onsuz da rəng deyilən şey yoxdur, rəng cisimlərdən gələn dalğaları beynimizin bu şəkildə şərh etdiyi üçün meydana gəlir. Məsələn, mavi rəng, yaşıl rəng, qırmızı rəng, xarici aləmdə bu cür rənglər yoxdur. Bunu bütün elm adamları da söyləyir, xarici aləmdə belə bir şey yoxdur deyirlər. Xarici aləmdə işıq və səs də yoxdur. Məsələn; “Günəş nə qədər parlaqdır, adamın gözünü qamaşdırır” deyilə bilməz. Günəş tamamilə qaranlıqdır. Gələn həmin dalğaları bizim beynimiz işıq kimi şərh edir. Allah belə yaratmışdır, bu olduqca böyük bir möcüzədir.
Məsələn, səs, xarici aləmdə ən kiçik bir səs belə yoxdur. Belə ki, xarici aləmdə radio dalğaları olur və onlar radioya gəlib çatdıqları vaxt səsə çevrilir, elə deyilmi? Məsələn, televiziya dalğaları da var, amma heç kim xarici aləmdə nə görüntü görür, nə də səs eşidir. Hal-hazırda bütün kanalların yayım tezlikləri var və indi burada gəzirlər, amma görə bilmirik, eşidə bilmirik, necə olur? Ancaq televizora gəlib çatdığı vaxt səsə çevrilir.
Məhz bədənimiz də belə bir cihaz kimidir. Görüntü gəlir, görüntü televizordakı kimi görüntüyə çevrilir, elektrik cərəyanı halında gəlir, görüntü halını alır. Səs gəlir, səsə aid elektrik siqnalı gəlir, həmin elektrik siqnalını beynimiz səsə çevirir, ondan sonra kainat meydana gəlir, nə qədər yerdə meydana gəlir? Bu qədər yerdə meydana gəlir; mərcimək qədər yerdə. Bütün bu aləmi orada yaşayırıq. Axırzamanda, belə yaşayan insanların Allaha təvəkkül edə bilməməsi, Allaha inana bilməməsi, Allahın yaratdığı bu sənəti görə bilməməsi çox böyük bir möcüzədir.
Bütün texniki alətlər, hər şey beyində yaradılır. Məsələn, bu fincan beynin içində yaradılır. Yəni bu fincan xarici aləmdə şəffaf cisim halındadır, yəni görünməyən cisim kimi mövcuddur. Adamlar oturub; fabrikdən bəhs edirlər, fabrikdə hazırlanılır deyirlər. Yəni xarici aləmdə şəffaf, işıqsız bir maddə var. Baxın xarici aləmdə şəffaf, işıqsız, rəngsiz bir şey var. Bunu biz beynimizdə görürük, işıqlı, görüntülü hal alan bizik, yəni fabrik bunu rəngləmir, Allah rəngləyir. Allah səs halına gətirir, görüntü halına gətirir, beynimizdə meydana gətirir. Xarici aləmdəki quruluşu onların heç bir işinə yaramaz.
Çünki şəffafdır, rəngsizdir. Allah bütün kainatı beynizimdə sonsuz genişlik və böyüklükdə, möcüzə olaraq yaradır. Özünə olan sevgini də beynimizdə yaradır, Özünə olan qorxumuzu da beynimizdə yaradır, insan olduqca möhtəşəm bir aləmdir. Hətta xatırladığıma görə Allah bir hədisində; "Mən yerə göyə sığmadım" deyir, amma mömin qulumun qəlbinə sığdım" deyir. Məhz bu; "Mən hər şeyi sizin içinizdə yaradıram, çöldə aləm vardır, amma əslini Mən sizin içinizdə yaradıram"a işarə edən bir izahdır. Amma təbiidir ki, bu, dərin düşünən, dərin anlayışa sahib kimsə üçündür.
Səthi baxan, küçədə küftə çörək yeyib, əlinin tərsiylə orasını burasını silən adam, əlbəttə ki, bunu qavraya bilməz, amma bu, dərin düşünən insanı tüklərini ürpərdəcək bir mövzudur. Yəni bunu tam qavrayan kimsə, ayaqda dayana bilməz, Allah qorxusuyla titrəyib səcdəyə qapanar və Allaha "Lə İlahə İlləllah Muhammədən Rəsulullah" deyər. Bu həqiqəti görən kimsə mütləq iman edər. Amma görməyib, qafil halda gəzənlər, görməyib, cahilliyindən ötrü görməyən insanlar ola bilər, hər dövrdə olar, amma Allahın bütün insanlara Hadi adıyla təcəlli edəcəyi, bu həqiqətləri onlara göstərəcəyi vaxt da gələcək inşaAllah. (Çay TV, 8 aprel 2009)
Adnan Oktar: İndi bir dəfə deyim ki, insanlar maddənin mahiyyətini qavraya bilmirlər. Dəfələrlə dedim, dedim ki; xarici aləmdə maddə var, amma işıq olmadığı üçün; yəni fotonlar var xarici aləmdə, zərrəciklər var. İşıq deyilən şey zərrəciklərdən təşkil olunur və dolayısilə xarici aləm zülmət qaranlıqdır. Xarici aləmdə rəng də yoxdur, rəng və işıq da yoxdur. Qardaş! xarici aləmdə maddə mövcud olsa da, onsuz da orada onu görmək qeyri-mümkündür.
Onsuz da mövcud olan maddə də şəffafdır, atomların quruluşundan ötrü, yəni neytron, proton və elektronlar bir-birindən çox uzaq olduğu üçün, aralarında məsafə olduğu üçün şəffafdır. Biz xarici aləmdəki gülə gül deyə bilmərik ki, o gülə bənzəmir, şəffaf, qoxusuz, rəngsiz, işıqsız bir şeydir, heç biz ona gül deyə bilərikmi? Xarici aləmdə olan uşaq da, qadın da, insan da belədir, şəffaf varlıqdırlar. Ağ-qaradır, işıqlandırsan belə yenə də ağ-qaradır, rəngsizdir, bu başqa bir şeydir, danışa bilməyən bir varlıqdır, səsi eşidilmir və zülmət qaranlığın içindədir, amma bizim beynimizdə gördüyümüz, Allahın göstərdiyi görüntüdəki varlıq, məhz bu varlıq insandır. Danışır çünki, görüntüsü var, səsi var, həmsöhbət olur, qoxusu var, yəni beş duyğuyla hiss edə bilirsən. Xarici aləmdəki varlıqlarda bu yoxdur. Belə bir şey görə bilmirsən. Onlar yalnız şəffaf varlıqlardır. Onsuz da xarici aləmdəki varlıqlarla təmasda olmuruq, xarici aləmdəki varlıqlar ayrıdır, biz Allahın göstərdiyiylə təmasda oluruq.
Məsələn, baxın, mən səninlə görüşürəm, sənin xarici aləmdə bir əslin var, mənim onunla heç bir əlaqəm yoxdur, onsuz da mənim ona deyəcək bir şeyim də yoxdur, çünki o şəffafdır, zülmət qaranlıqdakı bir cisimdir, şəffaf, rəngsiz, qoxusuz, rəngsiz bir cisimdir. Yəni mənim indi onunla təmasda olmadığım açydındır. Allah oradakı varlığı, mənə beynimdə göstərir; amma rəng əlavə edir, işıq əlavə edir, forma verir və beynimdə görüntü şəklində meydana gətirir. Allah mənə; "onunla deyil, bununla təmasda ol" deyir. Allah; "onu da Mən yaradıram" deyir, o da ayrı bir şeydir, "o da Mənim yaratdığım bir şeydir" deyir, beynimdə mənə; "amma Mənim sənin üçün yaratdığım şey budur" deyir.
İndi biz bir şeyə gözəl dediyimiz vaxt, Allahın yaradaraq, beynimizdə bizə göstərdiyi görüntüyə gözəl demiş oluruq. İnsanlar mənfəətlərinə zidd olduğu üçün, bu həqiqəti anlamazlıqdan gəlirlər... Dolayısilə biz bir şeyə gözəl dediyimiz vaxt, Allaha gözəl deyərik. Bir şeydən xoşlandığımız vaxt, Allahdan xoşlanmış olarıq, Allahın təcəllisindən. Amma o qədər aydın və o qədər təsir oyandırıcı şəkildə yaradılır ki, məsələn, səhər işə gedən insan səhər yuxudan qalxır, avtomobillər cərgələr halında düzülmüşdür, yer qalmamışdır, avtobus dayanacağında gözləyir; inanmayan bəri gəlsin. Hamısı beynində bir görüntü olaraq meydana gəlir, Allah onu bir yuxu kimi meydana gətirir.
Xarici aləmdə əsli vardır, lakin yuxu olaraq meydana gətirir. Amma şiddətli qıcıqlardan, görüntünün dəqiqliyindən, üç ölçülü dəqiqliyindən və toxunma hissinin də köməyindən ötrü, məsələn, mən belə toxunduğum vaxt, hal-hazırda bunu beynimdə hiss edirəm. Amma barmağımın ucundaymış kimi görünür, bu barmağımın ucunda olmur, beynimin içində olur. İnsanlar barmaqlarının ucunda olduğunu zənn edirlər. Məsələn, ayağını yerə basan kimsə, ayağının yerdə olduğunu hiss edir; halbuki beyninin içində yerə basır. Belə ki, onsuz da bunu biologiya dərslərində müəllimlər bütün şagirdlərə başa salırlar, bu məlum bir şeydir, mən özümdən uydurmadım. Bu, başa saldıqları, amma anlamadıqları mövzudur. İnsanların hər gün bir-birinə başa saldıqları, dərs kimi öyrəndikləri, lakin qavraya bilmədikləri mövzudur. Baxın necə də qəribədir, bunu izah edir, təsvir edir; lakin qavraya bilmir. Məsələn, bir biologiya müəllimi bunu izah edərkən, qavrayaraq izah etməz. Çox böyük bir hissəsi qavrayaraq izah etməz, qavrayaraq izah edənlərin sayı azdır. Həm qavrayıb, həm də izah edənlərin sayı çox zdır. Qavramazlar. Belə ki, bu yaxşı qavranmalıdır.
Bizim dünyaya gətirilmə məqsədimiz Allaha qulluq etməkdir, Allah bunu sevir. Allah insanların, Özünü başa düşməsini istəyir. Allah, insan deyilən Öz ruhu tərəfindən, Özünün başa düşülməsini və sevilməsini istəyir və dünya da bu məqsədlə yaradılmışdır. Yəni millət belə ticarət etsin, banklar fasiləsiz işləsin, holdinqlər inkişaf etsin; dünya bunun üçün yaradılmamışdır. Ona görə, bunu yanlış anlayırlar. Yəni sürücü öz işini görsün, dünya onun üçün yaradılmamışdır.
Bura, yəni dünya sırf imtahan üçün yaradılmışdır, başqa heç bir səbəbi yoxdur. Yəni Allah dünyanı bu qədər müfəssəl şəkildə, insanlar əylənməsi üçün yaratmadı. Yəni dünya, mübarizə aparsınlar, belə ki, çapalasınlar, çırpınsınlar, boğuşma, qaçaqaç olsun deyə yaradılmamışdır. Yalnız bu məqsədlə yaradılmışdır. Məsələn, peyğəmbərlər bu məqsədlə göndərilir. Amma dünyanın sonu Allah üçün çox əhəmiyyətlidir, yəni mehdiyyət dünyanın sonudur. Min illərdir ki, dünya bu gün üçün hazırlıq gördü, min illərdən bəri. Baxın, İstanbul mehdiyyət üçün fəth edildi. Heç ağlınız kəsirmi, məgər Avropa osmanlılara, türklərə İstanbulu verərdimi?
Versəydi belə, sonradan alardı, verməyinin mümkünatı yoxdur. Allahın əmr etdiyi üçün, İstanbul verildi. Bunun üçün taleyin qarşısını ala bilmədilər. Məsələn, təslis inancı, xristianlığın əslindən uzaqlaşması hz. Məsih (ə.s)-ın gəlməsi üçündür. Yəni onu əslindən uzaqlaşdıran da Allahdır. İslamı yer üzünə hakim edəcək olan da Allahdır. Məsələn, elm, elektrikin kəşfi və internet mehdiyət üçündür. Məsələn, sürətli nəqliyyat vasitələri də, yenə mehdiyət üçündür. Darvinizmin, marksizmin, faşizmin meydanaa gəlməsi mehdiyyət üçündür. Masonluğun qurulması mehdiyyət üçündür. Masonluq, istəmədən mehdiyətə zəmin hazırlayar. Darvinizm, istəmədən mehdiyətə zəmin hazırlayar. (Çay TV, fevral 2010)
Adnan Oktar: Belə ki, ilk növbədə bu insanların nə olduqlarını çox yaxşı hiss etdirmək lazımdır. Məsələn, biz Dokinzlə üz-üzə gəlsək, mən ona belə bir sual verərəm; "hal-hazırda mən sizdən nə qədər uzaqda əyləşmişəm?", o isə; "e" deyər, "məndən 1,5 metr uzaqda əyləşmisən" deyər və mən də ona; "mən sizin beyninizdəki bir görüntü deyiləm mi?" deyə sual verərəm, o da mənə; "bəli, beynimdəki bir görüntüsən" deyər. Ona; "bəs öz görüntünüz haradadır?" deyərəm, o da; "öz içimdədir, beynimin içindədir" deyər. "Laboratoriyanız haradadır?" deyərəm, yəni "araşdırmalar apardığımız laboratoriya", "o da beynimin içindədir" deyər. "Heç beyninizdən kənara çıxıb o laboratoriya ilə təmasda oldunuzmu?" deyərəm, o da; "xeyr" deyər.
Yəni əvvəlcə də söylədiyim kimi, insanın gözü kordur, görməz. Texniki cisim, texniki alət kimidir. Təkcə görüntünü elektrik cərəyanına çevirər və elektrik cərəyanı halında beynə ötürər. Beyindəki göz görər, yəni insanların görmədiyi bir göz vardır. Yəni ruh gözü vardır, ruh. Bu görər. Qulaq kardır, qulaq da eşitməz. Yəni insanlar daim qulaqlarıyla eşitdiklərini zənn edirlər. Halbuki qulaq səs dalğalarını elektrik siqnalına çevirən bir cihazdır. Həmin siqnalları beynə zəif elektrik cərəyanı halında çatdırar. Oradakı bu elektrik cərəyanını beyindəki ruh səs kimi qəbul edər. Barmaq ucuyla toxunma da belədir. İnsan barmağının ucuyla toxunduğunu zənn edər, amma onu beynində hiss edər. Barmağının ucundaymış kimi görünər. Ona əvvəlcə bunları başa salaram, yəni adam harada olduğunu hiss edər. Məsələn; "mən bir televiziya kanalına gəlmişəm və burada çıxış edirəm" deyir. Halbuki başının içindəki televiziya kanalında çıxış edə bilər. Yəni indiyədək heç bir insan beynindən kənara çıxıb, maddəylə bilavasitə təmasda olmamışdır. Çünki onsuz da xarici aləmə çıxmış olsa belə, xarici aləm qaranlıqdır. Məsələn, Günəş tamamilə qaranlıqdır, bunu elm adamları söyləyir, "Günəşin işığı yoxdur" deyirlər. Günəş ətrafa dalğa yayır. İstilik və şüa dalğası yayır. Biz beynimizdə bunu istilik və işıq kimi görürük. Yəni parlaq olaraq görürük, parlaqlığı və işığı şərh edən beyindir və bu insana məxsus bir şeydir. Məsələn, xarici aləmdə səs də yoxdur, ən cüzi səs belə yoxdur. Bunun üçün laboratoriya çox qaranlıqdır. Belə ki, işıq yoxdur. Həmçinin elm adamları da; "əgər insan gözü olmasa maddə də xarici aləmdə görünəcək bir şey deyil" deyirlər, çünki ara məsafə olduqca böyükdür, yəni nüvə ilə elektronlar arasındakı ara məsafə olduqca böyükdür, elə bil, bir kəfgir kimidir, yəni: “Maddə şəffafdır və normalda görünməməlidir” deyirlər. Elm adamları: “Beyin bunu belə qəbul edir” deyirlər. Yəni: “Varmış kimi qəbul edir” deyirlər, yəni; “Normalda maddə, ara məsafədən ötrü şəffafdır” deyirlər.
Aparıcı: Bütöv deyildir.
Adnan Oktar: Bütöv olmadığı üçün, çünki atom, nüvə var, məsələn, nüvə buradadırsa, onun neytronu və protonu Bahçelievlər fırlanır. Yəni bu cür. Buna görə də, böyük bir boşluq meydana gəlir. Belə olduqda da, kəfgir kimi bir görüntü meydana gəlir. “Göz bunu belə görür” deyir, “belə qəbul edir” deyirlər. Yəni elm adamlarının verdiyi yeni izah budur.
Aparıcı: Göz bunu bütöv hala gətirir deyək.
Adnan Oktar: Yəni heç bir elm adamı laboratoriya ilə bilvasitə əlaqə qura bilməz. İnsanlar hər laboratoriya ilə, mütləq monitor vasitəsilə əlaqə qura bilərlər. Yəni monitor vasitəsilə, belə ki, var ha, insanlar radioaktiv çalışmalar zamanı baş verən hadisələri monitor vasitəsilə seyr edirlər, yaxud əməliyyat aparılır, əməliyyat aparılacaq yerə, hər hansı bir yerdən açılan yaradan bədənin içinə boru salırlar, həkim də monitor vasitəsilə həmin alətin hərəkətini seyr edir. Dünya da eynilə bu cürdür. Yəni insan mütləq monitor vasitəsilə seyr edər. Onsuz da bunu dərk etdiyi vaxt, ayağı yerinə dəyər, çünki həmin monitordakı görüntünü bilavasitə Allah yaradır. Yəni xarici aləmdən gələn o məlumatı verən bilavasitə Allahdır.
Aparıcı: Hocam, yəni bunlar bizə proqramlaşdırılmış halda verilmişdir, biz də bu proqramları beynimizin içində görərək müəyyən ifadələr işlədirik.
Adnan Oktar: Eynilə bu şəkildə səslər də. Həmçinin bu taledə olan görüntülərdir, taledə olan səslərdir. İnsan bunun xaricində heç bir şeyi görə bilməz, heç bir şeyi qəbul edə bilməz. (Mavi Karadeniz, 24 mart 2009)
5. Bertrand Russell, Rölativitenin Alfabesi, Onur Yayınları, 1974, s.161-162
6. Orhan Hançerlioğlu, Düşünce Tarihi, Remzi Kitabevi, İstanbul: 1987, s.447
7. Lincoln Barnett, Evren ve Einstein, Varlık Yayınları,Çev: Nail Bezel, s.20
8. R.L.Gregory, Eye and Brain: The Psychology of Seeing, Oxford University Press Inc. New York, 1990, s.9
9. Karl Pribram, David Bohm, Marilyn Ferguson, Fritjof Capra, Holografik Evren I, Çev: Ali Çakıroğlu, Kuraldışı Yayınları, İstanbul: 1996, s.37