3-cü Hissə: Sevrin Həsrəti: Böyük Kürdüstan (1/2)

1920-ci ildə imzalanan və Atatürk tərəfindən etibarsız qılınan Sevr müqaviləsi, bildiyiniz kimi Osmanlının varlığından bəri, Qərbin davam edən ən böyük həsrətlərini rəsmi olaraq Türk millətinin önünə qoymuşdu. Yaxın Şərqi, Ərəbistan yarımadasını, Balkanları və Afrikanı itirmiş olan Osmanlıdan qərbdə Egey sahilləri tələb edilir, şimal-şərqdə Ermənistan və cənub-şərqdə isə Kürdüstan üçün torpaq tələb olunurdu. TBMM tərəfindən tanınmaması müqaviləni qüvvədən salsa da Sevrin Kürdüsdan həsrəti heç bir zaman sona çatmadı. Çünki bəzilərinə görə Mesopotamiya, kəhanətlərin qəlbindəki bir mərkəz idi və mütləq idarə altına alınmalıydı.

Mesopotamiya bölgəsi, bilindiyi kimi, Türkiyənin cənub-şərqi, İranın cənub-qərbi, İraq və Suriyanın bir hissəsini əhatə edən bir bölgədir. Bu bölgənin əhəmiyyətli xüsusiyyəti isə bölgənin etnik olaraq kürdlərin yaşadığı coğrafiya olmasıdır. Bu səbəbdən, keçmişdən bu yana bir qisim evanqelist xristianların və onların siyasi qollarının hədəfi, bölgənin güclü dövlətlərinin yəni Türkiyə, İran, Suriya və İraqın- parçalanaraq bu bölgədə yeni bir kürd dövləti qurula bilməsi olmuşdur. Bu dövlətin iki əhəmiyyətli xüsusiyyəti olmalıdır: ABŞ və Avropanın qeyd-şərtsiz müttəfiqi olmalıdır, üstəlik ABŞ və Avropanın bütün istəklərini yerinə yetirən oyuncaq dövlət olmalıdır.

Bu oyuncaq dövlət, qərbə, Yaxın Şərq torpaqlarında olduqca strateji bir sahə təmin edəcək, əsaslar qura bilmələri üçün mükəmməl strateji coğrafiya təqdim edəcək və gözlənilən Armaqedon müharibəsi üçün də şərait, imkan və məkan yaradacaq.

Bu səbəbdən, Böyük Kürdüstan layihəsi, Sevrdən bəri rəsmi olaraq işləyən bir layihədir. Kürdlərin yerləşdiyi dörd ölkəni hədəfləyir. Qeyri-sabitlik planı daxilində bu hədəf, İraq və Suriya baxımından müvəffəqiyyətə çatmışdır. İraqda muxtar, Suriyada isə kantonlardan ibarət kürd yaşayış sahəsi var. İraqın hər keçən gün daha da qarışması kürd muxtariyyətinin "müstəqillik elan edə bilərik" sözlərinə yol vermişdir. Necə ki, İraq konstitusiyası buna uyğundur. Yerli xalq səs verdiyi təqdirdə, muxtar rəhbərlik İraqdan müstəqil bir dövlət olaraq ayrıla bilər.

Planın ikinci mərhələsi olan Suriya kürdləri baxımından da gözlənilən irəliləyiş qeyd olunur. Kanton rəhbərliklərə bölünmüş olan Kürd rəhbərliyi burada tez-tez muxtariyyət elan edir, lakin Suriyadakı vətəndaş müharibəsi səbəbiylə təmas qura bilməmənin bir nəticəsi olaraq mövcud sistemə geri dönülür. Lakin bu mərhələdə diqqət çəkən bir xüsus vardır: Qərb ölkələrinin Suriyadakı Kürd bölgəsinə qarşı həddindən artıq həssaslıq. Bu mövzu bir azdan araşdırılacaq.

Hədəfin üçüncü və dördüncü mərhələsi, yəni İran və Türkiyə isə, daha əvvəl də ifadə etdiyimiz kimi, sabit ölkələr olmaları baxımından əhəmiyyətli bir problem təşkil edərlər. Bu səbəbdən, incə plan bu günlərdə bu iki ölkəni təslim etdirmək üzərinə davam edir. Burada mövzumuz olan hədəfin Türkiyə istiqamətini müzakirə edərkən bəhs etməli olduğumuz təməl ünsür PKK-dır. Çünki Avropa və ABŞ-ın illərdir terror siyahısında olan, marksist, leninist, kommunist PKK, indi Türkiyəni bölmək üçün qərbə yaranır; qərbin bəzi dərin gücləri isə yenə Türkiyəni bölmək üçün PKK-nın maskasını görməzlikdən gəlir. Bu səbəbdən qarşımızda, PKK-nın qərbi, qərbin isə PKK-nı istifadə etdiyi təhlükəli bir mühit var.

Qərb PKK-dan, PKK isə Qərbdən Istifadə Edir

Komünist, Stalinist bölücü terör örgütü PKK, Irak ve İran sınırındaki Kandil Dağlarında konuşlanmışlardır. Haince saklanmakta, alçakça pusu kurmaktadırlar.

PKK-nı, hal-hazırda bəzi qəzetlərdə çıxan yazılardan tanımış olan biri, əslində şiddət tərəfdarı olan bu kommunist terror təşkilatını asanlıqla qərbin dəstək verməsi lazım olan "Kürd döyüşçülər" olaraq qiymətləndirir. Çünki beynəlxalq ana axın medianın, xüsusilə son günlərdə, PKK-nı təqdim edişi bu şəkildədir.

Bunun səbəbi cüt tərəfli mənfəət sahəsinin doğulmuş olmasıdır. Təxminən 40 ildir Türkiyədən cənub-şərqi bölgəsini qoparmağa çalışan kommunist PKK ilə təxminən 100 ildir bu bölgəni qoparmağa çalışan qərb dərin gücləri ortaq məxrəcdə görüşmüşdür. Qərb üçün ən böyük etiraz olan "kommunizm" faktoru, PKK-nın girdiyi saxta maskalar altında hiyləgərcə gözlərdən uzaq hala gətirilməyə çalışılmışdır. Kommunist namərd terroristlər üzlərinə maska keçirmiş və şəxsiyyət mübarizəsi aparan, haqlarını axtaran imperialist kürd döyüşçüləri görünüşünə bürünmüşlər. Bu vəziyyət Qərbin xeyrinə olmuş və PKK-nı hədəflərini reallaşdırmaq üçün yaxşı bir şans olaraq görmüşlər. Necə bir bəlanın içinə girdiklərinin fərqində belə olmadan ...

Bu bəlanı təsvir etməyimiz şərtdir. Çünki PKK, kürd şəxsiyyətinin mübarizəsini verən qəhrəman döyüşçülər filan deyil, imperialist görünüşünə bürünən, əslində kommunizmi yaymağı hədəfləyən, kürdlük və ya kürdlər veclərinə belə olmayan leninist, əli qanlı bir terror təşkilatıdır. Bölgədə yaşayan kürdlər ilə PKK terrorçuları arasındakı fərqi çox yaxşı etmək lazımdır.

PKK ilə ittifaqa girməyi düşünən bir qisim qərblilərin necə bir bəla ilə qarşı-qarşıya olduğunu göstərə bilmək üçün PKK-nın imperializm maskasını ifşa etmək lazımdır. Bəhs etdiyimiz Qərb gücləri əgər hələ kommunizmlə mübarizəni əsas alan ideologiyalarını qoruyurlarsa, bu vəziyyətdə onlara pis xəbər: Qanlı kommunistlərlə ittifaq içindədirlər!

PKK Niyə Yarandı?

Universitetlərdə tələbə hərəkatı olaraq başlayan və 1977-ci illərdə özlərinə Apocular deyilən PKK hərəkatı, zaman ərzində kürd inqilabçıları və ya Apocular adlarını buraxaraq Milli Qurtuluş Ordusu adını almışdır. Zaman ərzində sol qrupların bir çoxu bu təşkilat ilə müxtəlif bağlantılar qurmağa başlamışdır. Çünki təşkilatın təməl ideologiyası marksizm-leninizm üzərinə quruludur. O dövrdə bəhs etdiyimiz qrupun lideri mövqeyində olan Abdullah Öcalanın bu şərhləri PKK-nın ilk quruluş bildirişi sayıla bilər:

20 Ağustos 1987'de Mardin Dargeçit İlçesi'ne bağlı Bahçe Mezrası'na gelen PKK'lılar Şehmus Arık'ın evini bastı. Kalaşnikoflarla katliam yapan PKK'lılar 2'si kadın, 3 çocuğu öldürdü. 4 aylık Hamza kurşunların hedefi olduğunda beşikte uyuyordu.

Klassik mənada bizlər marksizm və leninizmi araşdırıb nəzərdən keçirəcəyik. Bu ideologiyaların bələdçiliyində dünyanın, Yaxın Şərqin və Türkiyənin ümumi bir təhlilini edəcəyik. Bu dünyagörüşünə görə Şərq və Cənub-Şərqi Anadolu (Şimali Kürdüstan) müstəmləkə vəziyyətindədir. Türkiyə də müstəmləkəçi dövlətdir. Həmçinin Kürdüstanın digər hissələri də İran, İraq və Suriyanın müstəmləkəçi idarəsi altındadır.

PKK-nın məqsədini açıqlayan digər bir yazılı sənəd 1978-ci ildə nəşr olunan Kürdüstan İnqilabının Yolu (Manisfesto) ilə Partiya Proqramıdır. Partiya Proqramında, daha doğrusu Öcalanın hazırladığı layihədə PKK-nın məqsədi belə yekunlaşır:

Kürdüstan, müstəmləkəçi 4 dövlət Türkiyə, İran, İraq və Suriya tərəfindən dördə bölünmüşdür. Ən böyük hissə Türkiyə Kürdüstanıdır. Burada yarı feodal əlaqələr keçərlidir. Inqilabda Türkiyə Kürdüstanı liderlik edəcək. İnqilabın xüsusiyyəti xalqın demokratik inqilabıdır. Minimum hədəf, müstəmləkəçiliyi yıxaraq müstəqil, demokratik və birləşmiş bir Kürdüstan dövləti qurmaqdır. Maksimum hədəf, marksist-leninist prinsiplərə əsaslanan bir dövlət qurmaqdır. İnqilaba qabaqcıl güc proletariatdır. Inqilabda təməl güc kəndlidir. Təməl ittifaq da işçi-kəndli-aydın ittifaqıdır.(8)

Eyni dövrdə nəşr olunan Əsasnamə isə proqramda təyin olunan hədəfləri reallaşdırmaq üçün yaradılacaq partiyanın təməl xüsusiyyətini açıqlayır. Həm Manifesto, həm Proqram, həm də Əsasnamədə özünü marksist-leninist olaraq təyin edən təşkilatın bütün ideologiyası "çətin və müstəmləkə" anlayışları üzərinə inşa edilmişdir. Buna görə müstəmləkəçi güclərə qarşı inqilabçı şiddət sonuna qədər istifadə edilməli və müstəmləkəçi güclər bu şiddət nəticəsində təşkilatı qəbul etməyə məcbur edilməlidir.(9) Burada, Engelsin "Şiddət nəzəriyyəsi" əsas alınmış və Marks və Engelsin proletariat iqtidara gedərkən şiddətin gözardı edilməməsinə dair ifadələri yol göstərici qəbul edilmişdir.

Abdullah Öcalan da, bu görüşlərə sahib çıxaraq şiddətin imtina edilməz olduğunu irəli sürmüş və “Kürdüstanda Şiddətin Rolu” adlı kitabında bu fikirlərini açıqlamışdır:

... Biz Qerilla savaşıyla hərəkətli savaşı bir arada tətbiq edərək düşmənin hərbi üstünlüyünü yox etməyə və onu daha da gerilətmək və Türkiyədəki inqilabın inkişafını sürətləndirməyə çalışacağıq. Bu faciəvi tarazlıq mərhələsində Kürdüstanda davam edən qerilla savaşıyla hərəkətli savaş əgər Türkiyədə də inkişaf etmiş bir inqilabçı savaşla dəstəklənərsə və Türkiyədə böyük şəhərlərdə, o cümlədən bir proletariat və xalq qiyamı gündəmə gələrsə, bu qiyam vəziyyəti Kürdüstana qədər genişləndirilərək, Türkiyə və Kürdüstanda başlayacaq xalq qiyamlarıyla burjua ordusunun dağıdılması mümkün olacaq, inqilabın siyasi üstünlüyü beləcə hərbi üstünlüyə də çevrilərək burjua iqtidarı yıxılıb inqilab zəfərə aparacaqdır ...

"Burjua"ya qarşı "proletariat diktatorluğu" istəyən, bunun ancaq bir "inqilab" və "terror" yolu ilə etmək mümkün olduğunu izah edən Öcalan, Marksın ideallarını, Leninin tətbiqlərini təsvir edir. Lenin, öz idealındakı inqilabı bu şəkildə təsvir etmişdir:

Bir burjuaziya inqilabı, proletariatın mənfəətləri üçün labüddür. Burjuaziya inqilabı nə qədər tamamlanmış, qərarlı və tutarlı olarsa, sosializm üçün proletariatın burjuaziyaya qarşı mübarizəsi o qədər əmin olacaq. ... Fransızların söylədiyi kimi işçilər üçün “tüfəngi bir çiyindən digərinə almaq” daha asan olacaq. İnqilabın təmin etdiyi azadlıq ilə burjuaziya inqilabının onlara verdiyi silahı, burjuaziyanın özünə çevirəcəklər.(11)

PKK hainliğinin temelinde kahpece pusular kurup gerilla yöntemleri uygulamak vardır. PKK'nın kuruluş manifestosundan bugüne kadar uyguladığı yöntem daima komünist gerilla yöntemi olmuştur.

Fəlsəfəsini bu fikirlər istiqamətində təyin edən Öcalan da, marksist xəttə gəlməsini və özünü bu əsrin Lenini elan etməsi zehniyyətini heç bir zaman gizlətməmişdir:

... Təbii ki, daha sonra seçim marksizm-leninizm olar. Sosializmin əlifbası (Leo Huberman) əlimə aldığım ilk klassikdir. Oxuduğumda yastığımın altına qoydum və bu iş burada bitər dedim. Hesab edirəm ki, 1969-cu ildə sosializm seçimi dəqiqləşdi.(12)

Lenin 1900-cü ildə nə isə mən də XXl əsr sosializmini təmsil edirəm, real sosializmlə savaşaraq, imperializmlə savaşaraq yeni sosializmi inşa edirəm.(13)

Öcalan, PKK-nın marksizm-leninizm ənənəsi üzərinə inşa edildiyini və bundan sonra da bu prinsiplər üzərində davam edəcəyini bu sözlərlə ifadə etmişdir:

PKK, marksizm-leninizm ənənəsinə uyğun bir inkişaf yaşamışdır. Bundan sonrası açıq ki, ətlə dırnaq kimi bir-birindən ayrılmayan bu miras üzərinə formalaşacaqdır.

Öcalan, 1 may 1982-ci ildə etdiyi çıxışında isə bunları söyləmişdir:

Amma bunu yaxşı bilməliyik ki, Kürdüstan tarixi bu gün dövrümüzə ayaq uydurmaq istəyirsə, tamamiylə işçi sinifi həqiqətinə arxasını dayamaq məcburiyyətindədir. Nə qədər əlverişsiz şərtlər yaşayırsa yaşasın, işçi sinfinin obyektiv gücünə və onun hərəkət təlimatları olan elminə, MARKSİZM-LENINİZMƏ DÖZMƏK MƏCBURİYYƏTİNDƏDİR VƏ DİQQƏT EDİLSƏ BİZİM VARLIQ SƏBƏBİMİZ TAMAMİLƏ BU HƏQİQƏT ƏTRAFINDA meydana gəlmişdir. ... Əgər o tayfa divarları, o feodal hasarlar aşılmasaydı, MÜASİR DÜŞÜNCƏ, ƏN İNQİLABÇI DÜŞÜNCƏ OLAN MARKSİZM-LENİNİZM beynimizə sıçramayacaqdı.

Öcalanın açıq izahları, təşkilat manifestosu, proqramı və nizamnaməsində olan məlumatlara baxıldığında, PKK-nın son məqsədinin, marksist-leninist təməllər üzərinə inşa edilmiş bir Kürdüstan yaratmaq olduğu görüləcək. Bu bölgəni əhatə edən İran, İraq, Suriya və Türkiyənin "müstəmləkəçi" dövlətlər olduğu və PKK, hədəfini qanuni etmək üçün müstəmləkə yanaşmasını təməl edir. Təşkilat mənsubları, kapitalist ölkələrdəki işçi sinifi hərəkətlərini nümunə götürür və bu hərəkətləri reallaşdıranları müttəfiqləri olaraq görür. Məqsədləri, "Sosialist Kürdüstan" adı altında qurulan bir bölgə içində "sinifsiz" bir cəmiyyət meydana gətirmək, dövlət sistemini yaratmaqdır; manifestolarında bunun üçün müharibə çağırışı edilir.

Öcalan, PKK'nın Marksist, Leninist bir yapılanma olduğunu kendi sözleriyle dile getirmektedir. PKK'nın bu ideolojisinde günümüzde de bir değişiklik yoktur.

PKK'nın kullandığı ilk bayrak, üzerinde orak çekiç sembolleri taşıyan kızıl komünist bayraktır. Parti kongreleri Marks, Lenin ve Stalin posterleri altında yapılmaktadır. Bugün takılan emperyalist maske nedeniyle bayrak ve söylemler değiştirilmiştir. Fakat gerçekte zihniyet aynıdır.

Bölücü terör örgütünün komünist bir yapılanma olduğunu anlayabilmek için PKK'nın resmi sitesindeki PKK parti programında geçen Darwinist ve komünist ifadelere de dikkat vermek gerekir: Toplumsallık insan türünün var olma biçimidir. İnsan türünün hayvansı atalarından kopup insanlaşması ile toplumsallaşma düzeyi at başı gider. Toplumsal yaşam dışında yalnız birey yaşamı yoktur. Toplumsal değişim ve gelişmede de, evrensel sistemin dili olan diyalektik ikilemlerin sürekli zenginleşerek veya yoksunlaşarak akışı işler. Kaynak: http://www.pkkonline.com/tr/index.php?sys=article&artID=200 PKK terör örgütünün lideri Abdullah Öcalan, 90’lı yıllara kadar Leninist, komünist görüşü açıkça savunmuştur. Nitekim 90’ların öncesinde gerçekleştirilen parti kongrelerinde kızıl komünist bayraklar, Lenin, Marks ve Engels'in posterleri dikkat çekmektedir. 90’lı yılların sonralarında emperyalizme dönüş şeklinde yapılan kimlik değişimi ise tümüyle göz boyayıcıdır. ABD'nin gözüne girmek için yapılan bu değişiklik, sadece bir devlet kurana kadar ABD'nin desteğini almak içindir. ABD'nin yardımıyla kurulacak devlet ise tüm dünyaya hakim olmayı amaçlayan bir komünist devlet olacaktır. ABD ise komünist bir devlet hedefine destek verdiğinin farkında dahi değildir.

PKK'nın bugün kullandığı emperyalist maske, ne acıdır ki hem Batı'yı hem de ülkemizde pek çok kesimi aldatmış gözükmektedir. Oysa PKK, ideolojisinden ve hedefinden hiçbir şey yitirmemiştir. Hala Türkiye'den toprak alma, sömürgeci olarak gördüğü Türk devletini tümüyle yıkma ve bu topraklar üzerinde komünist bir devlet kurma azmindedir. Nitekim PKK, fırsatını bulduğu ilk anda haince saldırılara geri dönmüş, komünist ideolojinin gereği olarak kanlı terör eylemlerini başlatmış, "barış güvercini" imajını hemen değiştirerek gerçek yüzünü göstermiştir. Batı'nın çok geç olmadan bu oyunun boyutlarını görmesi, PKK'nın sadece Türkiye ve Ortadoğu'da değil tüm dünyada nasıl bir kabusa yol açabileceğini hemen anlaması gerekmektedir.

PKK, emperyalist bir görünüm altına girmiş olsa da, kamplarda, mağaralarda gençlere ilk verilen eğitim hala Darwinist, Marksist, Leninist eğitimdir. Kullanılan yöntem, her fırsatta Marksist propagandaya dayanmaktadır. Fakat ülkemizde, PKK'nın ideolojisine yönelik bir çalışma yapılmamakta, sahte Darwinist ve Marksist ideolojiye bilimsel cevap verebilecek bir genç nesil yetiştirilememektedir. Çünkü tüm dünyada olduğu gibi Türk okullarında da Darwinist eğitim verilmekte, PKK'nın temel ideolojisi eğitim müfredatlarımızda adeta gerçekmiş gibi yer almaktadır. Durum böyleyken PKK'yı temelinden çökertecek en önemli unsur olan eğitim seferberliğinin gerçekleşmesi mümkün olamamaktadır. PKK ideoloji yoluyla güçlenirken, bunu durduracak bir çalışma yapılmamaktadır. PKK militanları, örgüte girdiklerinde ilk iş olarak felsefi ve ideolojik eğitim alırlar. PKK'nın temeli bu ideolojik eğitimdir. Bu eğitimi aldıktan sonra insanı bir hayvan türü olarak gören, varlığının bir amacı olmadığına ve yaşamak için öldürmek gerektiğine inanan ve çatışmayı şart gören nesiller yetişmeye başlar. Bunu yaparken PKK militanları, sadece ideolojileri uğruna var olduklarına inanarak bu uğurda her şeyi yapmaya hazır olurlar. Terörü durdurmak için yegane çözüm, Marksizm'in temeli olan Darwinizm'in bir sahtekarlık olduğunun gösterilmesidir. Sahte bir dine bağlı olduğunu görünce bir terörist, tüm inancını, tüm şevkini ve tüm sahte hedefini kaybetmiş olur.

Üstte, Güney Afrika Komünist Partisi'nin, komünist bölücü terör örgütü lideri Abdullah Öcalan'a vermiş olduğu ödül görülüyor. Komünist Parti lideri Blade Nzimande, söz konusu ödülü verirken Öcalan'ı emperyalizm ve sömürgeciliğe karşı verdiği terörist mücadeleden dolayı övmüş ve onu "komünist ve sosyalist hareketin ışığı" olarak tanımlamıştır. Buradan da anlaşıldığı gibi komünist hareket, dünyanın her tarafındaki komünistler tarafından destek bulur. Ülkemizin güneydoğusundaki hareket de bir komünist hareket olduğu ve komünizmin gereği olarak terörü en azgın biçimiyle uyguladığı için sürekli olarak komünist ülkelerden ve çeşitli komünist birimlerden destek görmektedir ve görecektir. Ta ki, komünist dünya devleti hayaline ulaşana kadar.

Bu hədəfin ən əhəmiyyətli ehtiyaclarından biri şübhəsiz imperialist güclərin hamısına qarşı durmaq arzusudur. Bu səbəblə, Amerika və Amerika dəstəkçisi Qərbin bütün tətbiqlərinə, hətta varlıqlarına qarşı çıxılmışdır. Manifesto, əslində Amerika imperialist zehniyyətini yox etmə hədəfinə istiqamətlənmişdir. Bu səbəbdən marksist PKK, marksizmin gərəyi olaraq imperializmə və bu səbəbdən, imperialist mərkəz olaraq gördükləri ABŞ-a şiddətlə qarşı çıxır.

Marksizm ve Leninizm'in temel yöntemi şiddettir. Komünist devletler, komünist uygulamalar, bu amaçla hazırlanmış poster ve tanıtımlar hep şiddete işaret etmektedir. PKK da, Türkiye ve Ortadoğu'daki tüm hedeflerine şiddet yoluyla ulaşma azmindedir.

PKK proqramının "Kürdüstan inqilabının vəzifələri" başlıqlı hissəsində "müstəmləkəçi" olaraq təyin olunan Türkiyə Respublikasının təqdim edəcəyi hər cür həll axtarışlarını (buna regional muxtariyyət də daxildir) rədd etmək lazım olduğu bildirilmişdir. Bu rədd etmədəki məqsəd, Türkiyə Respublikasının mütləq parçalanması lazım olduğu düşüncəsindən irəli gəlir.

Komünist zihniyet, emperyalist güçlerin tümüne karşı koyma isteği nedeniyle, Amerika ve Amerika destekçisi Batı'nın tüm uygulamalarına, hatta varlıklarına bile karşı çıkar. Komünist posterlerde ABD bayrağının hedefte olması bu idealin temsilidir.

Manifestoda, kommunist Kürdüstanı inşa edə bilmək üçün, Türk təhlükəsizlik güclərini çöl bölgələrdən və Türk-İraq sərhədindən geri çəkilməyə məcbur edərək, Türkiyənin cənub-şərqinin bəzi hissələrində hərbi və siyasi yoxlama qurmaq hədəf olaraq bildirilir. Qurtarılmış bölgələr yaradıldıqdan sonra, şəhərlərdə hücumlar və bölgə səviyyəsində qarışıqlıq və qiyamlar başladılacaqdır. PKK-nın mövcud silahlı qüvvələri şərti bir orduya çevriləcək və hədəf türk ordusunu məhvə uğratmaq olacaq. Bütün bunların nəticəsində, türk ordusunun "Kürdüstan" olaraq xarakterizə edilən torpaqları tərk edəcəyi gözləntisi vardır.

PKK'nın temel hedefi, Türkiye topraklarında bir komünist devlet kurarak politik ve askeri güç kazanmak, bölgedeki Kürt halkını şiddet yoluyla baskı altına alarak bir prolaterya diktatörlüğü inşa etmektir. Bu, bizim iddiamız değil, PKK'nın kuruluş manifestosunda geçen nihai hedeftir.

PKK manifestosundakı bu təfərrüatları verməyimizin məqsədi, PKK-nın marksist-leninist bir təşkilatlan olaraq qurulduğunu gözlər önünə sərmək və başda ABŞ olmaq üzrə hər cür imperialist, kapitalist ölkə, dövlət və sistemə qarşı müharibə hədəfini güddüyünü ifadə etməkdir. PKK, Türkiyəni və kürdləri əhatə edən ətraf ölkələri "yıxaraq" bir kommunist dövlət qurma əzmindədir. Quruluş məqsədi budur və bu məqsəddən indiyə qədər heç bir şəkildə imtina etmək niyyətində deyil.

Dünya dəyişdikcə, Yaxın Şərqdə sərhədlər həssaslaşdıqca, güc tarazlıqları dəyişdikcə, PKK illər içində imperialist bir maska taxma zəruriliyi hiss etmişdir. Bunun üçün səbəblər çoxdur; bu səbəbləri sonrakı başlıqlarda araşdıracağıq. Burada xüsusilə vurğulanmalı olan nöqtə, PKK-nın quruluş günlərindəki marksist görünüşü ilə bugünkü imperialist maskasının bir çox ölkə və fikir insanı üçün aldadıcı olmasını əngəlləməkdir. PKK, bu günki saxta görünüşü altında, hələ, kommunist dünya dövləti qurmaq əzmində olan marksist-leninist bir terror təşkilatıdır.

PKK-nın Imperializm Maskası

PKK lideri Abdullah Öcalanın Rafet Ballıya 1991-ci ildə verdiyi müsahibədə işlətdiyi bu sözlər, əslində mövzunun məğzini anlamaq üçün kifayətdir. Qərbdə bir qisim güclər, Türkiyədə kürdlərin muxtariyyətinə sevdalanmışdır. Bunun hədəfi, tam da Öcalanın ifadə etdiyi kimi Türkiyəni, ərəbləri və İranı dayandırmaq olacaq. Türkiyəyə və İrana yayılmış olan bir kürd bölgəsi tamamilə qərbdəki bəhsi keçən güclərin istəyidir. Çünki yuxarıda ətraflı şəkildə bəhsini etdiyimiz dərin güclərin maraqları, buna son dərəcə uyğun gəlir.

Haqqında bəhs etdiyimiz plan əslində Öcalan tərəfindən 90-cı illərin başlanğıcında kəşf edilmişdir. Bu illər, PKK-nın Türkiyə torpaqları üzərində ciddi itkilər verdiyi, təşkilatın böyük nisbətdə qan itirdiyi, tərəfdarlarını itirdiyi və yeni qoşulanlar əldə edə bilmədiyi dövrdür. Öz sözlərinə görə, marksist və leninist bir təşkilat olaraq etdikləri tədbirlər çox böyük nisbətdə özlərinə dönmüş, güclərini itirmələrinə səbəb olmuşdur.

Eyni dövrdə, Körfəz müharibəsinin başladığı və bu savaşın bir nəticəsi olaraq 36-cı paralelin şimalında etibarlı bölgənin inşa edildiyi və İraq kürdlərinin qorumağa başlandığı dövrdür. Qan itirən PKK, qərb koalisiya güclərinin kürdləri qoruması və İraqda bir kürd muxtar bölgə siqnalının meydana gəlməsini özünə əsas götürərək, nəhəng bir taktiki dəyişiklik siyasətinə yönəlmişdir. Bu dəyişiklik elə əhatəlidir ki, PKK, leninist özünü hiss etdirməyəcək şəkildə bir maska taxmış, imperializm örtüyü altında gizlənmiş və başda ABŞ olmaq üzrə bütün qərbi ən hərarətli müttəfiqi elan etmişdir. Belə ki, təməl hədəfi imperializm və onun başını çəkən ABŞ-ı yox etmək olan PKK, ABŞ-ın himayəsi altına girə bilmək üçün bayrağından sözlərinə qədər hər şeyi dəyişdirmişdir.

PKK-ya Bir Sığınacaq: 36-cı Paralelin Şimalı

1991-ci il Körfəz müharibəsinin dərhal sonrasında İraqdan qaçan kürd qaçqınların sayı ciddi mənada yüksəlincə, İraq-Türkiyə sərhədində etibarlı bir bölgə yaradılmışdır. 1991-ci ilin aprelində ABŞ rəhbərliyi İraqa, kürdlərin olduğu bölgə olan 36-cı paralelin şimalında, quruda və havada fəaliyyət göstərməməsi xəbərdarlığını etmişdir. Bu çərçivədə 36-cı paralelin şimalının İraq uçuşlarına qadağan edilməsi, Birləşmiş Vəzifə Gücü adındakı beynəlxalq bir hərbi gücün bölgəyə yerləşdirilməsi və sonrakı hadisələr, Şimali İraqda faktiki bir kürd rəhbərliyinin meydana gəlməsini özü ilə gətirmişdir. İyul, 1991-ci il tarixində isə kürdlər üçün yaradılan təhlükəsizlik bölgəsinin qorunması üçün aralarında Türkiyə, ABŞ, İngiltərə və Fransa hərbi qüvvələrinin olduğu 77 təyyarə və vertolyot və 1862 heyətdən ibarət Çəkic Güc, Türkiyə sərhədləri içində yerləşdirilmişdir. Çəkic Gücün buradakı varlığı ilə bəhs edilən kürd bölgəsi xüsusi bir mühafizə altına alınmışdır.

1991 Körfez Savaşı'nın hemen sonrasında İncirlik Üssü'nde konuşlandırılmış Çekiç Güç. Resimde görevli yabancı askerler görülebiliyor. Küçük resim, üssün tepeden görünüşü.

Bu dövr, ciddi itkilər verən və qan itirən PKK-nın məcburi taktika dəyişməsinin başlanğıc dövrüdür. Təhlükəsiz bölgəyə daxil olan və ABŞ nəzarətində olan 36-cı paralelin şimalı, PKK baxımından dəyərli bir fürsət olmuşdur. PKK bu şəkildə, sığınacaq, güclənəcək, hətta öyrədiləcək bir sahə əldə etmişdir. Lakin bu imkanlardan faydalanmaq üçün "kommunizm əleyhdarı" olan ABŞ-ın gözünə girəcək bir şeylər etməsi lazım idi. Amerika yaltağı görünüşünə bürünməsi, kommunizm adına terror reallaşdırdığını unutdurması şərt olmuşdur. Əgər bunu bacara bilsə, bir super gücün dəstəyini almış olacaq. Və nə qəribə bir təvafüqdür ki, ABŞ-da bir qisim bölmələr, eynilə özləri kimi Türkiyə üzərində Böyük Kürdüsdan əməli fikrindədirlər.

Məhz bu səbəblərlə PKK, ifadələrini, taktikalarını, bayrağını dəyişdirmiş; Rus-Çin dəstəkçisiykən bir anda ABŞ dəstəkçisi olmuş; saxtakarcasına imperialist görünüşə bürünmüşdür. Bu vəziyyət, əslində PKK həqiqətini çox yaxşı bilən Amerikan dərin dövlətinin də xeyrinə olmuş, dövlət, bu imperialist maskaya çox inanmaq istəmişdir. Bölgədə kürd dövlətinin qurulması üçün PKK-nın istifadə edilməsində qorxu görməmişdir.

PKK, Rus-Çin destekçisiyken bir anda ABD destekçisi olmuş; sahtekarca emperyalist görünüme bürünmüştür.

Öcalanın, başından bəri imperialist gördüyü ABŞ-a yaranmaq üçün sərf etdiyi bu sözlər, bu maskanın hansı ölçülərdə olduğunu gözlər önünə sərir:

İslamın unutduğu, inkar etdiyi bu xalq, bütün təriqətçi quruluşlara qarşı Armaqedonda əsas olaraq xristianlar və musəvilərin yanında olacaqdır.

Taktika tanışdır: Öcalan, ABŞ-ın gözünə girəcək şəkildə İslamı tənqid edir, İslam ilə bütünləşmiş olaraq yaşayan kürd xalqını inkar edir, hər hansı bir dinə inancı və ya hörməti varmış kimi davranır, xristian və musəvi inancının dəstəkçisi görünür. Xristian evanqelistlərin Mesopotamiyada reallaşmasını gözlədikləri Armaqedon müharibəsinə hiyləgərcə vurğu etməsi isə şübhəsiz olduqca diqqət çəkicidir. Necə ki, bu taktika hal-hazırda PKK tərəfindən tətbiq olunur, dövrümüzdə Yaxın Şərqdə davam edən qanlı qarşıdurmalarda PKK, qərb dövlətlərdən yardım alaraq silahını müsəlmanlara yönəldir.

Çekiç Güç uygulamasının hemen ardından PKK güçlenmiş ve silahlanmış olarak Türkiye toprakları üzerinde terör eylemlerine geri dönmüştür. 36. paralelin kuzeyinde 20 PKK kampı bir anda belirmiş ve göstermelik taktik değişimleri nedeniyle ABD ve koalisyondan destek almışlardır.

Bu görünüş son dərəcə göz boyayıcı olmuş, necə ki, 36-cı paralelin şimalının xüsusi bir idarəyə ayrılmasının dərhal ardından birdən 70 PKK düşərgəsi ortaya çıxmışdır. Jay Walker adlı bir tədqiqatçı, PKK düşərgələrindəki müşahidələrini ''Türkiyədə kürd qiyamı'' adlı yazısında belə bildirmişdir: "... sərhəd boyunca 20 PKK təhsil düşərgəsi gördüm. Düşərgələrdə fransız pendirləri yeyilir, amerikan kakao və qəhvələri içilirdi.”

PKK, bu dövrdə, xüsusilə ABŞ-ın böyük bir risk olaraq gördüyü İrana istiqamətli gücləndirilmişdir. Çökmə mərhələsinə gəldikləri bir anda bəhs etdiyimiz etibarlı bölgə, sanki bir PKK xüsusi bölgəsi kimi vəzifəsini görmüş və bunun sayəsində terror təşkilatı silahlanmış, təlim keçmiş və özünü gücləndirmişdir.

Bunun nəticəsi olaraq da Çəkic Güc tətbiqinin dərhal ardından PKK güclənmiş və silahlanmış olaraq Türkiyə torpaqları üzərində terror hərəkətlərinə geri dönmüşdür. Necə ki, 90-cı illər, PKK-nın Türkiyə üzərində ən çox hərəkət etdiyi və ən çox can aldığı dövrdür.

Kürtler onurumuzdur, gururumuzdur; onlar efendilik, dürüstlük, sevgi ve saygının sembolüdürler. Komünist hainlerin, Kürt kardeşlerimizi bizden ayırmaya güçleri yetmeyecektir.

Onu da qeyd edək ki, kürdlərin bir dövlət qurmasına etirazımız yoxdur. Bilindiyi kimi, İraqın şimalında hal-hazırda muxtar bir Kürd dövləti onsuz da var və Türkiyənin bu dövlət ilə son dərəcə yaxşı əlaqələri var. Dövlət Başçısı Məsud Bərzani və Baş nazir Neçirvan Bərzani səmimi və dindar iki əhəmiyyətli liderdir. Əlbəttə ölkələrin bütövlüyünü qorumaları daim istəyəcəyimiz bir şeydir, lakin xüsusilə İraqın içində olduğu qarışıqlıq mühitinin məcburi bir nəticəsi olaraq əgər önümüzdəki günlərdə Bərzani liderliyinin nəzarətində Şimali İraqda müstəqil bir Kürdüstan qurularsa, buna da dəstəyimiz əlbəttə olacaq. Lakin bunun üçün əvvəlcə o bölgədən də PKK təhdidinin təmizlənməsi və xüsusilə bu təhdidin Bərzani ailəsinin üzərindən qalxması lazımdır. Görüldüyü kimi etirazımız bir kürd dövləti qurulmasında deyil, lakin iki əhəmiyyətli nöqtədədir:

Türkiye'de bir dönem yaşanmış olan ve kimliklerine, dinlerine, inançlarına göre insanlarımızın ezildiği kirli ve puslu dönem artık bitmiştir. Geçmişte yaşanan sıkıntıların elbette farkındayız ancak artık tüm insanlarımızın bir arada özgürlük, demokrasi ve mutluluk içinde yaşama vaktidir. Buna engel olmaya kalkan hiçbir güç başarılı olamayacaktır.

Türkiyə kürdləri ilə bir bütündür. Min ildir bu torpaqlar üzərində kürdlər və türklər birlikdə yaşamışlar və qardaşdırlar. Türkiyədə heç bir kürd, öz vətənindən ayrılmağa niyyətli deyil. Türklər də kürdləri buraxmaq niyyətində deyildirlər. Kürd qardaşlarımız narahat olmamalıdırlar; Türkiyə dövləti içində məskunlaşmış və hal-hazırda məhkəmə qarşısında olan Ergenekon terror təşkilatının mənsublarının keçmişdə kürdlərə istiqamətli ayrı-seçkilik və zülm dolu bir siyasət aparmış olduqları bizim tərəfimizdən çox yaxşı bilinir. Sonrakı hissələrdə bu mövzuya geniş yer ayrılmış və Türk hökumətinin və millətinin bu mövzuda etməli olduqları təsvir edilmişdir.

Lakin bu bilinməlidir: O dövrdə Ergenekon terror təşkilatının etdiklərinin bütün Türkiyəyə şamil edilməsi yanlış olacaq. Bölünmə, əvvəldən bəri PKK terror təşkilatının səsləndirdiyi bir ifadədir. Bu terror təşkilatının, kürd milliyətçiliyi ilə isə əlaqəsi yoxdur. Əksinə bu terror təşkilatı əsil zülmü daim kürdlərə yönəltmişdir. Bu səbəbdən, Türkiyənin cənub-şərqində Türkiyədən ayrılmaq istəyən bir kürd etnik qrupu olduğu tamamilə yalandır. Doğrudur, kürdlər, əsasən Türkiyənin cənub-şərqindədilər. Lakin eyni zamanda kürdlər Türkiyənin hər yerindədir. Yenə cənub-şərqdə də kürdlərdən fərqli olaraq zaza, türkmən, ərəb, süryani, erməni xalqları sıx yaşayırlar. Bu səbəbdən Türkiyə, hər kvadrat metrəsində fərqli xalqların yaşadığı və bütün xalqların iç-içə var olduğu bir bütündür. Kürd ayrı-seçkiliyi indiyə qədər həmişə Ergenekon və PKK dəstələrinin ifadələriylə gündəmə gəlmişdir. İrqçilik edən ruh xəstələrinin zehinlərində mövcud olmuşdur. Gündəlik həyatda heç bir zaman kürd-türk ayrı-seçkiliyi deyə bir şey yoxdur. Buna icazəmiz də yoxdur. Kürdlər Anadolu torpaqlarının gözəl bir bəzəyi; maddi mənəvi əhəmiyyətli bir dəyəri; dostluğun, dürüstlüyün, mənəviyyatın, vəfa və sədaqətin mühüm bir simvoludur. Kürd qardaşlarımızı bizdən ayırmağa qalxan zehniyyət, əsla və əsla müvəffəqiyyətli ola bilməyəcək daim uğursuzluqla qarşılaşacaq.

Bu səbəbdən, Amerika dərin dövlətinin planlaşdırdığı Böyük Kürdüstan xəyalında, Türkiyə olmayacaq. Amerika və onu dəstəkləyən Avropa ölkələrinin dərin dövlət quruluşlarının ən böyük səhvi, qurduqları Kürdüstan xəyalının PKK ilə reallaşacağına inanmalarıdır. Bu səhvdir, çünki PKK, bəlkə də keçmişdəkindən çox daha güclü olaraq marksist təməllər üzərində varlığını davam etdirir. İmperializm maskası istifadə etdiyi isə, tarixdə bütün məşhur kommunistlərin müraciət etdiyi çirkin bir taktikadır.