1. እውነትን አረጋጋጪቱ (ትንሣኤ)፡፡

2. አረጋጋጪቱም (እርሷ) ምንድን ናት!

3. አረጋጋጪቱም ምን እንደኾነች ምን አሳወቀህ?

4. ሰሙድና ዓድ በቆርቋሪይቱ (ትንሣኤ) አስተባበሉ፡፡

5. ሠሙድማ ወሰን በሌላት ጩኸት ተጠፋ፤ (ተወደሙ)፡፡

6. ዓድማ በኀይል በምትንሻሻ ብርቱ ነፋስ ተጠፉ፡፡

7. ተከታታይ በኾኑ ሰባት ሌሊቶችና ስምንት መዓልቶች ውስጥ በእነርሱ ላይ ለቀቃት፡፡ ሕዝቦቹንም፤ በውስጧ የተጣሉ ኾነው ልክ ክፍት የኾኑ የዘንባባ ግንዶች መስለው ታያቸዋለህ፡፡

8. ለእነርሱም ቀሪን ታያለህን?

9. ፈርዖን ከበፊቱ የነበሩትም ሰዎች ተገልባጮቹም (ከተሞች) በኀጢአት (ሥራዎች) መጡ፡፡

10. የጌታቸውንም መልእክተኛ ትዕዛዝ ጣሱ፡፡ የበረታችንም አያያዝ ያዛቸው፡፡

11. እኛ ውሃው ባየለ ጊዜ በተንሻላይቱ ታንኳ ውስጥ ጫንናችሁ፡፡

12. ለእናንተ መገሰጫ ልናደርጋት አጥኒ የኾነችም ጆሮ ታጠናት ዘንድ፡፡

13. በቀንዱም አንዲት መንነፋት በተነፋች ጊዜ፡፡

14. ምድርና ጋራዎችም (ከስፍራቸው) በተነሱና አንዲትን መሰባበር በተሰባበሩ ጊዜ፡፡

15. በዚያ ቀን ኋኝቱ (ትንሣኤ) ትኾናለች፡፡

16. ሰማይም ትቀደዳለች፡፡ ስለዚህ እርሷ በዚያ ቀን ደካማ ናት፡፡

17. መላእክትም በየጫፎችዋ ላይ ይኾናሉ፡፡ የጌታህንም ዐርሽ በዚያ ቀን ስምንት መላእክት ከበላያቸው ይሸከማሉ፡፡

18. በዚያ ቀን ከእናንተ ተደባቂ (ነገሮች) የማይደበቁ ሲኾኑ ትቅቀረባላችሁ፡፡

19. መጽሐፉን በቀኙ የተሰጠ ሰውማ (ለጓደኞቹ) «እንኩ፤ መጽሐፌን አንብቡ» ይላል፡፡

20. «እኔ ምርመራየን የምገናኝ መኾኔን አረጋገጥኩ፤» (ተዘጋጀሁም ይላል)፡፡

21. እርሱም በተወደደች ኑሮ ውሰጥ ይኾናል፡፡

22. በከፍተኛይቱ ገነት ውስጥ፡፡

23. ፍሬዎችዋ ቅርቦች የኾኑ፡፡

24. በአለፉት ቀናት ውስጥ (በምድረ ዓለም) ባስቀደማችሁት ምክንያት ብሉ፤ ጠጡም፤ (ይባላሉ)፡፡

25. መጽሐፉንም በግራው የተሰጠማ «ዋ ጥፋቴ! ምነው መጽሐፌን ባልተሰጠሁ» ይላል፡፡

26. «ምርመራየንም ምን እንደኾነ ባላወቅኩ፡፡

27. «እርሷ (ሞት ሕይወቴን) ምነው ፈጻሚ በኾነች፡፡

28. «ገንዘቤ ከእኔ ምንንም አላብቃቃኝ፤ (አልጠቀመኝም)፡፡

29. «ኀይሌ ከእኔ ላይ ጠፋ» (ይላል)፡፡

30. «ያዙት፤ እሰሩትም፡፡

31. «ከዚያም በእሳት ውሰጥ አግቡት፡፡

32. «ከዚያም ርዝመቷ ሰባ ክንድ በኾነች ሰንሰለት ውስጥ አግቡት፡፡»

33. እርሱ ታላቅ በኾነው አላህ አያምንም ነበርና፡፡

34. ድኾችንም በማብላት ላይ አያግባባም ነበርና፡፡

35. ለእርሱም ዛሬ እዚህ ዘመድ የለውም፡፡

36. ምግብም ከእሳት ሰዎች ቁስል እጣቢ (እዥ) በስተቀር የለውም፡፡

37. ኀጢኣተኞች እንጅ ሌላ አይበላውም፤ (ይባላል)፡፡

38. በምታዩትም ነገር እምላለሁ፡፡

39. በማታዩትም ነገር፡፡

40. እርሱ (ቁርኣን) የተከበረ መልክተኛ ቃል ነው፡፡

41. እርሱም የባለቅኔ ቃል (ግጥም) አይደለም፡፡ ጥቂትን ብቻ ታምናላችሁ፡፡

42. የጠንቋይም ቃል አይደለም፡፡ ጥቂትን ብቻ ታስታውሳላችሁ፡፡

43. ከዓለማት ጌታ የተወረደ ነው፡፡

44. በእኛ ላይም ከፊልን ቃላት (ያላልነውን) በቀጠፈ ኖሮ፤

45. በኀይል በያዝነው ነበር፡፡

46. ከዚያም ከእርሱ የልቡን ሥር (የተንጠለጠለበትን ጅማት) በቆረጥን ነበር፡፡

47. ከእናንተም ውስጥ ከእርሱ ላይ ከልካዮች ምንም አይኖሩም፡፡

48. እርሱም (ቁርኣን) ለጥንቁቆቹ መገሠጫ ነው፡፡

49. እኛም ከእናንተ ውስጥ አስተባባዮች መኖራቸውን በእርግጥ እናውቃለን፡፡

50. እርሱም (ቁርኣን) በከሓዲዎቹ ላይ ጸጸት ነው፡፡

51. እርሱም የተረጋገጠ እውነት ነው፡፡

52. የታላቁን ጌታህንም ስም አወድስ፡፡