Münafıklar Peygamberimiz’in zenginliğine müthiş haset ediyorlardı. “Ebu’l Kasım’ın yetimi nasıl zengin oldu” diye alçakça ve kahpece konuşmalar yapıyorlardı. Yetim olan Resulullah’ı Allah’ın zengin etmesine dayanamıyor, müthiş öfke duyuyorlardı. Ganimetlerden pay alamamak da münafıkların içlerine oturuyordu. Ganimet kazanılması için Müslümanların yanında mücadele ediyor ama ganimete ulaşamıyorlardı. Peygamberimizin ganimetleri Allah yolunda harcamasına tahammül edemiyorlardı. Peygamberin, kendileri vesilesiyle zengin olduğunu düşünüyor ve kıskançlıktan deliriyorlardı. Dönemin derin devletlerine sürekli kahpece bilgi aktarıyor ve –alçakça- Peygamberimizin tutuklanması ya da şehit edilmesini umud ediyorlardı. Sonunda ganimetleri elde edemeyeceklerini anlayınca 30-40 yıl İslam’a hizmet ettikten sonra yolunmuş kaz gibi, ahmakça, kerizce ortada kaldılar. - Harun Yahya